سفپیم (Cefepime)

مطلب را به اشتراک بگذارید

موارد منع مصرف و احتیاط:‏
‏- در بیماران با سابقه کولیت، کاهش عملکرد کلیه، بدی تغذیه و بیمارانی که به مدت طولانی آنتی بیوتیک دریافت کرده‌اند، ‏با احتیاط مصرف شود.  
‏- استفاده طولانی مدت از دارو باعث ایجاد عفونت ثانویه می‌ شود.  
‏- در بیماران با سابقه حساسیت به پنی سیلین بویژه واکنشهای با واسطه ‏IgE‏ (مانند آنافیلاکسی، آنژیوادم، کهیر) با احتیاط ‏مصرف شود.  
‏- مصرف دارو ممکن است، کولیت به دنبال مصرف آنتی بیوتیک یا کولیت ثانویه به کلستریدیوم دیفیسیل ایجاد کند. ‏
عوارض جانبی:‏
اعصاب مرکزی: تب، سردرد، درد.  
قلبی- عروقی: فلبیت.  
دستگاه گوارش: کولیت، اسهال، تهوع، کاندیدای دهانی، استفراغ.  
ادراری-تناسلی: واژینیت.  
پوست: خارش، راش، کهیر.  
سایر عوارض: التهاب.  
مسمومیت و درمان  
تظاهرات بالینی: تشنج، انسفالوپاتی و تحریک پذیری عصبی- عضلانی.  
درمان: انجام اقدامات حمایتی توصیه می‌ شود. چنانچه کلیه بیمار نارسا باشد، همودیالیز جهت حذف دارو از بدن او پیشنهاد ‏می‌ شود. ‏
ملاحظات اختصاصی:‏
‏۱- نمونه جهت کشت و تست حساسیت میکروبی قبل از شروع دوز اول گرفته شود. درمان ممکن است پس از این نتایج ‏شروع شود.  
‏۲- در هنگام انفوزیون سفپیم، قطع سایر محلولها توصیه می‌ شود.  
‏۳- جهت تزریق عضلانی، دارو را با آب مقطر، محلول نرمال سالین، دکستروز ۵% و لیدوکایین ۱ یا ۵% می‌ توان رقیق ‏کرد.  
‏۴- در بیماران با کاهش عملکرد کلیه، عملکرد کلیه قبل از شروع درمان و در حین آن کنترل شود. چنانچه دوز دارو در این ‏بیماران تنظیم نشود، عوارض جدی مانند انسفالوپاتی، میوکلونوس، تشنج و نارسایی کلیه می‌ تواند اتفاق بیفتد.  
‏۵- مقدار گلوکز ادرار بوسیله واکنشهای آنزیمی گلوکز اکسیداز مانند ‏chemstrip‏ یا ‏diastix‏ چک شود.  
‏۶- بیمار بررسی شود، به خصوص اگر بیمار مدت طولانی تحت درمان با سفپیم می‌ باشد یا کاهش عملکرد کلیه داشته یا ‏در وضعیت بد تغذیه به سر می‌ برد. در صورت لزوم ویتامین ‏K‏ به بیمار داده شود.  
‏۷- ویال سفپیم محتوی آرژینین می‌ باشد. ‏
تداخل دارویی:‏
استفاده همزمان با آمینوگلیکوزیدها، ممکن است ریسک سمیت کلیوی و گوشی را افزایش دهد.  
استفاده همزمان با دیورتیکهای قوی مانند فوروزماید ممکن است خطر سمیت کلیوی را افزایش دهد. ‏
‏اثر بر آزمایشهای تشخیصی:‏
این دارو می‌ تواند فعالیت پروترومبین را، بویژه در بیماران با نارسایی کبدی یا کلیوی یا وضعیت بد تغذیه و آنهایی که به ‏مدت طولانی سفپیم دریافت کرده‌اند، کاهش دهد. ممکن است به صورت کاذب موجب مثبت شدن نتایج آزمایش قند ادرار به ‏روش ‏clinitest‏ شود. سفپیم نتیجه آزمون کومبس را نیز مثبت می‌ کند. ‏
موارد و مقدار مصرف:‏
الف) عفونتهای دستگاه ادراری خفیف تا متوسط ایجاد شده توسط ‏E.coli، ‏klebsiella pneumoniae‏ یا ‏proteus ‎mirabilis‏ همچنین مواردی که همزمان با این میکروارگانیسمها دچار باکتریمی شده اند.  
بزرگسالان: ۵/۰ تا ۱ گرم عضلانی ( تزریق عضلانی تنها برای عفونتهای ایجاد شده توسط ‏E.coli‏ توصیه می‌ شود) یا ‏انفوزیون وریدی در مدت ۳۰ دقیقه هر ۱۲ ساعت برای مدت ۷ تا ۱۰ روز.  
ب) عفونتهای دستگاه ادراری شدید شامل پیلونفریت ایجاد شده توسط ‏E.coli‏ یا ‏K. Pneumonia‏.  
بزرگسالان : ۲ گرم انفوزیون وریدی در مدت ۳۰ دقیقه هر ۱۲ ساعت برای ۱۰ روز.  
پ) پنومونی متوسط تا شدید ایجاد شده توسط ‏streptococcus pneumoniae، ‏pseudomonas aeruginosa، ‏K. ‎pneumoniae، یا گونه‌های ‏enterobacter‏.  
بزرگسالان : ۱ تا ۲ گرم انفوزیون وریدی در مدت ۳۰ دقیقه هر ۱۲ ساعت برای ۱۰ روز.  
ت) عفونتهای پوستی ‏uncomplicated‏ متوسط تا شدید ایجاد شده توسط ‏staphylococcus aureus‏ (گونه ‌های حساس ‏به متی سیلین) یا ‏streptococcus‏ ‏pyogenes‏  
بزرگسالان : ۲ گرم انفوزیون وریدی در مدت ۳۰ دقیقه هر ۱۲ ساعت برای ۱۰ روز.  
ث) درمان تجربی در تب و نوتروپنی.  
بزرگسالان : ۲ گرم وریدی هر ۸ ساعت برا ی ۷ روز یا تا زمانی که نوتروپنی برطرف شود.  
کودکانی که وزن آنها کمتر از ۴۰ کیلوگرم باشد: ‏mg/kg 50‎‏ وریدی هر ۸ ساعت.  
ج) عفونتهای دستگاه ادراری ‏complicated‏ و ‏uncomplicated، عفونتهای پوستی ‏uncomplicated‏ و پنومونی. 
کودکانی که وزن آنها کمتر از ۴۰ کیلوگرم باشد: ‏mg/kg 50‎‏ وریدی هر ۱۲ ساعت یا بر اساس توصیه آکادمی کودکان ‏امریکا: برای کودکان بزرگتر از یک ماه ۱ تا ۲ گرم روزانه در دو دوز منقسم برای عفونتهای خفیف تا متوسط یا ۲ تا ۴ ‏گرم روزانه در دو دوز منقسم برای عفونتهای شد ید.  
مقدار مصرف در کودکان نباید از دوزاژ پیشنهادی بزرگسالان بیشتر شود.  
مقدار مصرف در نارسایی کلیه :در بیمارانی که همودیالیز می‌ شوند، حدود ۶۸% دارو پس از هر جلسه دیالیز ۳ ساعته ‏برداشته می‌ شود. پس از اتمام دیالیز دوز دارو را تکرار کنید. برای بیمارانی که دیالیز صفاقی می‌ شوند، دوز نرمال در ‏فواصل هر ۴۸ ساعت یک بار داده شود.  
مکانیسم اثر:‏
اثر ضد باکتری: این دارو اثر باکتریسیدال خود را از طریق مهار سنتز دیواره سلولی اعمال می‌ کند و معمولاً بر علیه ‏میکرو ارگانیسمهای گرم مثبت مانند ‏S. pneumoniae، ‏S. aureus‏ و ‏S. pyogenes‏ و میکروارگانیسمهای گرم منفی ‏مانند گونه ‌های ‏enterobacter، ‏E.coli، ‏k. pneumoniae، ‏P. mirabilis‏ و ‏P‏. ‏aeruginosa‏ فعال می‌ باشد.  
فارماکوکینتیک:‏
جذب: پس از تزریق عضلانی به صورت کامل جذب می‌ شود.  
پخش: به صورت گسترده پخش می‌ شود. پیوند پروتئینی آن حدود ۲۰% می‌ باشد.  
متابولیسم: به سرعت متابولیزه می‌ شود.  
دفع: حدود ۸۵% به صورت داروی تغییر نیافته، کمتر از ۱% به صورت متابولیت، ۸/۶% به صورت اکسید و ۵/۲% به ‏صورت اپیمر سفپیم در ادرار ترشح می‌ شود. ‏
اطلاعات دیگر:  
طبقه‌بندی درمانی: آنتی بیوتیک.  
طبقه‌‌بندی مصرف در بارداری: رده ‏B‏  
اشکال دارویی: ‏
Injection, powder: 500mg, 1, 2 g‏  
نکات قابل توصیه به بیمار:‏
تزریق عضلانی دارو ممکن است دردناک باشد.  
مصرف در سالمندان: با احتیاط مصرف شود. سالمندان با نارسایی کلیه به تنظیم دوز دارو نیاز دارند.  
مصرف در کودکان: اطلاعاتی در مورد نظیم دوز دارو در کودکان با نارسایی کلیه در دست نیست، ولی تغییراتی مشابه ‏آنچه در دوز داروی بزرگسالان اعمال می‌ شود، پیشنهاد شده است.  
مصرف در شیردهی: این دارو در شیر به مقدار بسیار اندکی ترشح می‌ شود. با احتیاط مصرف شود. ‏

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *