کم خونی به حالتی گفته می شود که گلبول های قرمز خون کمتر از حد معمول هستند یا حالتی است که گلبول های قرمز خون هموگلوبین کافی ندارند. افرادی که کم خونی دارند ، خون پر اکسیژن دریافت نمی کنند. کم خونی بیماری رایجی است و در هر سنی و هر نژادی ممکن است رخ دهد. اگر چه این بیماری هم در مردان و هم در زنان رایج است، اما زنان در سنین بارداری بیشتر در معرض خطرابتلا به کم خونی قرار می گیرند.
علامت بارز کم خونی خستگی است. کم خونی طولانی مدت، ممکن است به مغز، قلب و دیگر اندام های بدن آسیب برساند و کم خونی شدید ممکن است باعث مرگ شود.
اگرچه انواعی از کم خونی ممکن است شدید باشد و در صورت معالجه نشدن زندگی تان را تهدید کند، بسیاری از کم خونی ها نیز متعادل ، کوتاه مدت و به آسانی قابل درمان هستند. برخی نیز ، با پیروی از یک رژیم غذائی سالم یا مکمل های مناسب گروه خون ، قابل پیشگیری هستند. معالجات متفاوتی بسته به نوع و شدت کم خونی وجود دارند.
دلایل کم خونی
سه دلیل عمده برای کم خونی وجود دارد:
دلیل اول: از دست دادن خون به ویژه فقر آهن، قاعدگی در زنان، خون ریزی دستگاه گوارش یا دستگاه ادراری، عمل جراحی ، زخم یا سرطان نیز ممکن است سبب از دست دادن خون شود.
دلیل دوم: عدم تولید گلبول قرمز خون است. کاهش تولید گلبول قرمز خون، ممکن است ارثی یا اکتسابی باشد. رژیم غذائی نامناسب، ناهماهنگی ترشح هورمون ها، بیماری های مزمن و حاملگی ممکن است از عوامل جلوگیری کننده در تولید گلبول قرمز خون باشند.
دلیل سوم: عوامل ارثی یا اکتسابی است که ممکن است منجر به تخریب میزان بالای گلبول های خون شوند. بزرگ شدن طحال یا آسیب دیدن طحال، نیز ممکن است باعث به وجود آمدن این وضعیت شود ، زیرا طحال عضوی از بدن است که گلبول های قرمز فرسوده را از بین می برد و اگر طحال سالم نباشد ، ممکن است گلبول های قرمزسالم نیز از بین بروند.
