موارد و مقدار مصرف:
الف) صرع کوچک(absence)، صرع کوچک آتیپیک، تشنجات آکینتیک و میوکلونیک.
بزرگسالان: مقدار اولیه مصرف حداکثر تا mg/day 5/1 در سه مقدار منقسم است. می توان ۱-۵/۰ میلی گرم هر سه روز، تا کنترل تشنج، به این مقدار اضافه کرد. حداکثر مقدار مصرف توصیه شده mg/day 20 است.
کودکان ۱۰ ساله و کوچکتر و یا دارای وزن ۳۰ کیلوگرم و کمتر: مقدار mg/kg/day 03/0-01/0 (حداکثر تا mg/kg/day 05/0 ) در مقادیر منقسم هر هشت ساعت مصرف می شود. هر سه روز یک بار ۵/۰-۲۵/۰ میلی گرم اضافه میشود تا حداکثر دوز نگهدارنده به mg/kg/day 2/0-1/0 برسد.
ب) میوکلونوس شبانه.
بزرگسالان: مقدار ۵/۰ میلی گرم سه بار در روز، یا مقدار ۵/۱ میلی گرم به هنگام خواب مصرف می شود.
پ) حرکات پا در طی خواب ، درمان کمکی در اسکیزوفرنی.
بزرگسالان: mg 2-5/0 از راه خوراکی قبل از خواب مصرف می گردد.
ت) دیس آرتری در پارکینسون.
بزرگسالان: روزانه mg 5/0-25/0 از راه خوراکی مصرف می گردد.
ث) اپیزودهای حاد مانیا.
بزرگسالان: از راه خوراکی، mg 16-75/0 روزانه مصرف می گردد.
ج) بیماری تیک مولتیفوکال.
بزرگسالان: روزانه، mg 12-5/1 از راه خوراکی مصرف می شود.
چ) نورآلژی.
بزرگسالان: روزانه، mg ۴-۲ از راه خوراکی مصرف می شود.
ح) بیماری پانیک.
بزرگسالان: ابتدا با مقدار mg 25/0 از راه خوراکی، ۲ بار در روز، شروع شده و پس از ۳ روز افزایش می یابد تا به دوز mg/day 1 برسد. حداکثر دوز در روز mg 4 می باشد.
موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف: حساسیت مفرط شناخته شده به کلونازپام و سایر بنزودیازپینها، بیماری شدید کبدی، بیماری مزمن تنفسی، گلوکوم با زاویه باز درمان نشده یا گلوکوم با زاویه باریک.
موارد احتیاط: کاهش عملکرد کلیه، کودکان و بیمارانی که تشنج نوع ترکیبی دارند، بیماریهای تنفسی، گلوکوم.
عوارض جانبی:
اعصاب مرکزی: خواب آلودگی، آتاکسی، اختلالات رفتاری (بخصوص در کودکان)، اختلال در تکلم ، لرزش، کانفوزیون، سردرد.
قلبی ـ عروقی: ترومبوفلبیت، اختلال ریتم قلب (مرگ گزارش شده است)، تپش قلب.
پوست: بثورات پوستی.
چشم، حلق و بینی: افزایش ترشح بزاق، دوبینی، نیستاگموس، حرکات غیرطبیعی چشم ، آبریزش بینی.
دستگاه گوارش: یبوست، گاستریت، تغییر در اشتها، تهوع، تشنگی غیرطبیعی، زخم لثه ها.
ادراری- تناسلی: سوزش ادرار، بی اختیاری ادرار به هنگام خواب ، شب ادراری و احتباس ادرار.
خون: لکوپنی، ترومبوسیتوپنی، ائوزینوفیلی.
متابولیک: کاهش کلسیم خون.
تنفسی: ضعف تنفسی، احتقان ریوی، تنگی نفس.
توجه: در صورت بروز علائم حساسیت مفرط یا نتایج غیرطبیعی آزمونهای هماتولوژیک و عملکرد کبد، باید مصرف دارو قطع شود.
مسمومیت و درمان:
تظاهرات بالینی: آتاکسی، کانفوزیون، اغما، کاهش رفلکس ها و کاهش فشار خون.
درمان: شامل شستشوی معده و اقدامات حمایتی است. برای درمان کاهش فشار خون می توان از داروهای تنگ کننده عروق استفاده کرد. علائم حیاتی، الکتروکاردیوگرام(EKG) و تعادل آب و الکترولیت بیمار باید کنترل شود. کلونازپام قابل دیالیز نیست.
تداخل دارویی:
مصرف همزمان با سایر داروهای تضعیف کننده CNS (الکل، مخدرها، داروهای آرام بخش، داروهای ضد اضطراب، باربیتوراتها) و سایر داروهای ضدتشنج اثرات تضعیف کننده CNS اضافی به وجود خواهد آورد.
مصرف همزمان با اسید والپروییک ممکن است موجب بروز صرع کوچک شود.
ممکن است فلوکونازول، ایتراکونازول، کتوکونازول و میکونازول منجر به افزایش و طولانی شدن سطوح سرمی شده و ایجاد، سرکوب یا اختلال سایکوموتور کنند.
ریتوناویر منجر به افزایش قابل توجهی در سطح کلونازپام می گردد.
مکانیسم اثر:
اثر ضد تشنج: مکانیسم این اثر مشخص نیست. کلونازپام ظاهراً در سیستم لیمبیک، تالاموس و هیپوتالاموس عمل می کند.
کلونازپام در درمان تشنجات آتونیک، میوکلونیک و صرع کوچک که به سایر داروهای ضد تشنج مقاوم هستند و همچنین، در سرکوب یا از بین بردن حملات میوکلونوس شبانه وابسته به خواب (سندرم پاهای بی قرار) به کار می رود.
فارماکوکینتیک:
جذب: از دستگاه گوارش به خوبی جذب می شود. زمان شروع اثر ۶۰-۲۰ دقیقه است و اثر دارو به مدت ۸-۶ ساعت در شیرخواران و کودکان و تا مدت ۱۲ ساعت در بزرگسالان باقی می ماند.
پخش: به طور گسترده در سرتاسر بدن انتشار می یابد. حدود ۸۵ درصد دارو به پروتئین پیوند می یابد.
متابولیسم: در کبد به چندین متابولیت متابولیزه می شود.
دفع: از طریق کلیه ها دفع می شود.
اشکال دارویی:
Tablet: 1, 2mg
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: بنزودیازپین.
طبقه‌بندی درمانی: ضد تشنج.
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده D
نکات قابل توصیه به بیمار:
منافع و مضرات این دارو را در نظر بگیرید.
در صورت بروز نشانه ها و علائم عوارض جانبی، فوراً به پزشک گزارش دهید.
برای جلوگیری از تضعیف اضافی CNS، از مصرف همزمان الکل و سایر داروهای تسکین بخش با کلونازپام خودداری کنید.
قطع مصرف دارو یا تغییر مقدار آن باید زیر نظر پزشک باشد.
تا مشخص شدن اثرات تسکین بخش دارو، از انجام فعالیتهایی که نیاز به هوشیاری دارند، خودداری کنید.
مصرف در سالمندان: بیماران سالمند به دلیل کاهش عملکرد کلیه ممکن است به مقدار مصرف کمتری از این دارو احتیاج داشته باشند. همچنین، این افراد در معرض خطر بیشتر رخوت بیش از حد ناشی از مصرف داروهای تضعیف کننده CNS هستند.
مصرف در کودکان: بی ضرری مصرف طولانی مدت این دارو در کودکان ثابت نشده است.
مصرف در شیردهی: طی مصرف کلونازپام باید از شیردهی خودداری شود.
ملاحظات اختصاصی:
قطع ناگهانی مصرف دارو ممکن است بروز حملات صرعی مداوم را تسریع کند. بعد از مصرف طولانی مدت، قطع مصرف آن باید به صورت تدریجی انجام شود.
مصرف همزمان کلونازپام با باربیتوراتها و سایر داروهای تضعیف کننده CNS ممکن است موجب اختلال در انجام کارهایی شود که به هوشیاری نیاز دارند (مانند رانندگی اتومبیل). از مصرف همزمان این داروها باید خودداری شود.
شمارش کامل سلولهای خونی و آزمون های عملکرد کبد باید به طور دورهای پیگیری گردند.
باید مراقب رخوت بیش از حد بخصوص در افراد سالمند بود.
اثر بر آزمایشهای تشخیصی:
ممکن است نتایج آزمون عملکرد کبد را افزایش دهد.
