نکات قابل توصیه به بیمار:
واکسنها مواد آنتی ژنیک هستند که برای ایجاد ایمنی فعال برعلیه باکتریها و ویروسها مصرف می شوند. واکسن ها ممکن است حاوی میکرو ارگانیسم های کشته شده یا زنده یا قسمتهایی خاص از میکروارگانیسمها باشند. در هنگام تجویز واکسنها باید به نکات زیر توجه نمود.
۱- بعضی از واکسنها (مثل فلج کودکان) واکنشهای خیلی کمی را موجب می شوند، در صورتی که سایر واکسنها (مثل سرخجه و سرخک) ممکن است شکل ملایمی از خود بیماری را ایجاد کنند. گه گاهی نیز واکنشهای شدیدتری ممکن است مشاهده شود. واکنشهای آنافیلاکتیک بطور خیلی نادر اتفاق می افتد ولی امکان دارد کشنده باشند.
۲- واکسنها را در زمان ابتلا به بیماریهای حاد یا در صورت سابقه واکنش شدید نسبت به نوبت های قبلی واکسن نباید بکار برد.
۳- بخاطر احتمال خطر آسیب به جنین ،تجویز واکسنهای زنده برای زنان فقط باید در صورت ضرورت انجام شود.
۴- واکسن های زنده را نباید برای افراد دارای نقص سیستم ایمنی یا مبتلا به بیماری های بدخیم تجویز نمود.
۵- هنگام تجویز داخل عضلانی واکسن ها برای بیماران با اختلالات انعقادی یا تحت درمان با داروهای ضدانعقادی باید احتیاط نمود.
۶- استفاده از واکسنها برای برنامه ایمن سازی همگانی باید طبق برنامه مصوب کمیته کشوری ایمن سازی انجام شود.
۷- کودکان نارس (در صورت سلامت) از نظر زمانی باید مشابه سایر کودکان واکسینه شوند.
۸- واکسن های زنده را نباید از ۳ هفته قبل تا ۳ ماه بعد از تجویز ایمنوگلوبولینها بکار برد.
۹- در صورت احتمال تماس با عامل بیماری زا (مثل هپاتیت B، سرخک، اوریون، سرخجه و فلج کودکان)، کارکنان و دانشجویان مراکز بهداشتی، درمانی باید برعلیه بیماری واکسینه شوند.
۱۰- برای جلوگیری از ابتلای بیماران دارای نقص ایمنی، افراد خانواده آنان را باید بر علیه سرخک، سرخجه، اوریون و فلج کودکان (با واکسن IPV) واکسینه نمود.
۱۱- برای زنان باردار و زنانی که قصد دارند طی سه ماه آینده باردار شوند، اصولا نباید واکسن های حاوی ویروس های زنده ضعیف شده را استفاده نمود. بعضی از واکسنها مثل سرخجه، سرخک و اوریون در دوره بارداری منع مصرف دارند. در صورت ضرورت واکسیناسیون در زنان باردار، بهتر است تا سه ماه دوم یا سوم صبر نمود.
