موارد و مقدار مصرف:
الف) درمان حملات ساده یا کمپلکس صرع غیاب (صرع کوچک) و حملات چندگانه صرعی شامل صرع absence.
بزرگسالان و کودکان: ابتدا مقدار mg/kg/day 15 در ۳-۲ مقدار منقسم خوراکی یا وریدی مصرف می‌شود. ممکن است هر هفته مقدار mg/kg/day 10-5 به این مقدار اضافه شود تا حداکثر مقدار مصرف به mg/kg/day 60 در ۳-۲ مقدار منقسم برسد. توصیه می‌شود depakote ER در کودکان کمتر از ۱۰ سال مصرف نشود.
ب) مانیا: فقط دیولپروکس سدیم.
بزرگسالان: شروع ۷۵۰ میلی گرم خوراکی (آهسته رهش) روزانه در دوزهای منقسم یا mg/kg 25 یک بار در روز (Depakote ER). دوز دارو بر اساس پاسخ بیمار تنظیم می‌شود. حداکثر مقدار مصرف برای تمام اشکال دارویی mg/kg ۶۰ روزانه می‌باشد.
پ) پیشگیری از سردرد میگرنی: فقط دیولپروکس سدیم.
بزرگسالان: شروع ۲۵۰ میلی گرم خوراکی (آهسته رهش) روزانه دو بار در روز. تعدادی از بیماران تا ۱۰۰۰ میلی گرم در روز به دارو نیاز دارند. یا ۵۰۰ میلی گرم (Depakote ER) خوراکی روزانه برای یک هفته. سپس ۱۰۰۰ میلی گرم خوراکی روزانه مصرف می‌شود.
ت) صرع کمپلکس پارشیال.
بزرگسالان و کودکان ۱۰ سال و بالاتر: mg/kg 15-10 خوراکی یا وریدی روزانه. سپس mg/kg10-5 روزانه در فواصل هفتگی تا حداکثر mg/kg 60 افزایش می‌یابد.
تنظیم دوز: در بیماران مسن با دوزهای پایین تر شروع شده و افزایش دوز با سرعت کمتری انجام می‌شود. دریافت مایعات و مواد غذایی، دهیدراتاسیون، خواب آلودگی و عوارض جانبی دیگر به صورت مرتب کنترل شود.
مکانیسم اثر:
اثر ضد تشنج: مکانیسم اثر دارو مشخص نیست. اثر این دارو ممکن است ناشی از افزایش غلظت اسید گاما ـ آمینوبوتیریک (GABA) (که یک واسطه عصبی مهارکننده در مغز است) باشد. همچنین، والپروات ممکن است کاتابولیسم آنزیمی GABA را کاهش دهد. زمان لازم برای شروع اثر درمانی دارو ممکن است یک هفته یا بیشتر باشد. این دارو ممکن است با سایر داروهای ضد تشنج مصرف شود.
تداخل دارویی:
والپروییک اسید ممکن است اثر مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAO) و سایر داروهای تحریک کننده CNS و داروهای خوراکی ضد انعقاد را تشدید کند.
والپروییک اسید، علاوه بر اثر تسکین بخش اضافی، غلظت سرمی پریمیدون، فنی توئین و فنوباربیتال را افزایش می‌دهد. مصرف همزمان این داروها ممکن است موجب بروز خواب آلودگی بیش از حد شود که به پیگیری دقیق بیمار نیاز دارد.
مصرف همزمان با کلونازپام ممکن است موجب بروز صرع غیاب شده و باید از مصرف همزمان آنها اجتناب شود.
مصرف تو ام با کاربامازپین ممکن است کنترل تشنج را کاهش دهد. بیماران از نظر بروز حملات تشنجی، سمیت در دوره درمان و حداقل ۱ ماه پس از متوقف کردن هر کدام از داروها، کنترل شوند.
والپروییک اسید می‌تواند دیازپام را از محل اتصال با آلبومین جدا کرده و متابولیسم آن را مهار کند.
والپروییک اسید ممکن است متابولیسم اتوسوکسیماید را مهار کند. سطح پلاسمایی هر دو اندازه گیری شود.
فلبامات و سالیسیلاتها می‌توانند سطح والپروات را افزایش دهند. سطح والپروات بررسی شود.
در استفاده تو ام با لاموتویژین، ممکن است سطح والپروئیک اسید کاهش و سطح و سمیت لاموتریژین افزایش یابد. در صورت نیاز بیمار مونیتور و دوزاژ دارو تنظیم شود.
ریفامپین کلیرانس والپروات خوراکی را افزایش و کارایی آن را کم می‌کند. در صورت نیاز دوز والپروات تنظیم شود.
استفاده تو ام با الکل، کارایی والپروئیک اسید را کم کرده و عوارض CNS آنرا افزایش می‌دهد.
ملاحظات اختصاصی:
۱ـ آزمون عملکرد کبدی، شمارش پلاکتها، و زمان پروترومبین در ابتدا و سپس هر ماه بخصوص در شش ماه اول درمان باید انجام شود.
۲ـ غلظت درمانی دارو در سرم mcg/ml 50 – 100 است.
۳ـ مصرف دارو نباید به طور ناگهانی قطع شود.
۴ـ درصورت بروز لرزش، مقدار مصرف دارو کاهش یابد.
۵ـ برای کاهش تحریکات گوارشی می‌توان دارو را همراه با غذا مصرف کرد.
۶- قبل از شروع والپروئیک اسید بیمار از نظر ریسک فاکتورهای اختلالات سیکل اوره مانند سابقه ارتباط با بارداری، پس از زایمان و انسفالوپاتی غیر منتظره، کوما و عقب ماندگی ذهنی، استفراغ دوره‌ای و لتارژی، یا سابقه خانوادگی مرگ نوزاد بویژه پسر بررسی شود. در صورت مشاهده انسفالیت هیپرآمونمیک دارو را متوقف کرده از درمان مناسب استفاده کرده و بیمار را از نظر اختلالات سیکل اوره بررسی کنید.
۷- انفوزیون وریدی در مدت ۶۰ دقیقه و با سرعت حداکثر ۲۰ میلی گرم در دقیقه انجام می‌شود.
۸- استفاده از والپروات سدیم تزریقی برای بیشتر از ۱۴ روز مطالعه نشده است. در کوتاه ترین زمان ممکن برای بیمار داروی خوراکی شروع کنید. هنگام تغییر از فرم خوراکی به تزریقی و برعکس، کل مقدار مصرفی روزانه باید معادل شده و در همان فواصل مصرف شود.
۹- برای تغییر ازdepakote به depakote ER در بزرگسالان و کودکان ۱۰ سال و بالاتر با تشنج، از دوز ۸ تا ۲۰% بالاتر از کل دوز روزانه استفاده کنید.
۱۰- اشکال دارویی Extended Release و Delayed Release دیوللپوکس فراهمی زیستی برابر ندارد.
نکات قابل توصیه به بیمار:
۱ـ برای جلوگیری از تحریک موضعی مخاط، قرصها را به طور کامل ببلعید، و در صورت لزوم، آن را با غذا مصرف کنید. از مصرف دارو با نوشابه‌های گازدار خودداری کنید، زیرا قرصها ممکن است قبل از بلعیده شدن تجریه شده و موجب تحریک احساس و طعم نامطبوع شوند.
۲ـ تا موقعی که این دارو را مصرف می‌کنید، از نوشیدن فرآورده‌های حاوی الکل خودداری کنید، زیرا ممکن است اثربخشی دارو و عوارض جانبی CNS را افزایش دهند.
۳ـ تا مشخص شدن اثر تسکین بخش CNS دارو، از انجام فعالیتهای نیازمند هوشیاری خودداری کنید. این دارو ممکن است موجب خواب آلودگی و سرگیجه شود. مصرف دارو در هنگام خواب می‌تواند دپرسیون CNS را کمتر کند.
۴ـ در صورت بروز علائم و نشانه‌های حساسیت مفرط و عوارض جانبی، حتماً به پزشک اطلاع دهید.
۵ـ در طول مصرف دارو، کارت هویت پزشکی خود را که در آن نوع داروها و اختلالات تشنجی ذکر شده، همراه داشته باشید.
۶ـ دارو را به صورت ناگهانی قطع نکنید. بدون مشورت دوز را تغییر ندهید و به علت تغییر اثرات درمانی قبل از تغییر فرم تجاری و ژنریک دارو نیز با پزشک خود مشورت کنید.
مصرف در سالمندان: بیماران سالخورده دارو را آهسته تر دفع می‌کنند. برای این بیماران مقادیر کمتر مصرف توصیه می‌شود. دوز دارو را با سرعت کمتری افزایش داده و بیمار را از نظر دریافت مایعات و مواد غذایی، دهیدراتاسیون، خواب آلودگی و عوارض جانبی دیگر بررسی کنید.
مصرف در کودکان: مصرف این دارو در کودکان کوچکتر از دو سال توصیه نمی‌شود. بروز عوارض جانبی در این گروه سنی بیشتر است. هیجان بیش از حد و حالت تهاجمی در چند مورد گزارش شده است. ایمنی و کارایی داروی Depakote ER در کودکان زیر ۱۰ سال اثبات نشده است.
مصرف در شیردهی: این دارو در شیر ترشح می‌شود. شیردهی در دوران مصرف این دارو توصیه نمی‌شود.
مصرف در بارداری: بیمارانی که در دوره بارداری والپروئیک اسید دریافت می‌کنند، فرزندشان در ریسک بیشتری از نظر بروز اثرات تراتوژنیک مانند نقص لوله عصبی قرار می‌گیرد.
اثر بر آزمایشهای تشخیصی:
این دارو می‌تواند سطح AST, ALT، بیلی روبین، شمارش ائوزینوفیل و زمان خونریزی را افزایش و شمارش پلاکت و WBC را کاهش دهد. نتایج آزمایش کتون ادراری را به صورت کاذب مثبت کرده و نتایج تست عملکرد تیروئید را تغییر می‌دهد.
فارماکوکینتیک:
جذب: بعد از مصرف خوراکی به سرعت به اسید والپروییک تبدیل و به صورت کامل جذب می‌شود.
پخش: در سرتاسر بدن به سرعت انتشار می‌یابد. ۹۵-۸۰ درصد به پروتئین پیوند می‌یابد.
متابولیسم: در کبد متابولیزه می‌شود.
دفع: از طریق ادرار، و مقداری از آن نیز از راه مدفوع و تنفس دفع می‌شود. غلظت دارو در شیر ۱۰-۱ درصد غلظت سرمی است.
موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف: حساسیت به دارو، اختلال در سیکل اوره (از اختلالات ناشایع ژنتیک به ویژه نقص اورنیتین ترانس کاربامیلاز) چرا که دارو می‌تواند انسفالوپاتی هیپرآمونمیک کشنده ایجاد کند. والپروات سدیم تزریقی را در بیماری کبدی، اختلال شدید عملکرد کبد و ضربه به سر حاد مصرف نکنید.
موارد احتیاط: بیماران با سابقه اختلال عملکرد کبد.
اشکال دارویی:
Injection: 100 mg/ml, 3ml, ۱۰۰ mg/ml, 5ml, 100 mg/ml, 10ml
Injection, Powder: 400 mg
Capsule, Extended Release: 300 mg
Syrup: ۲۰۰ mg/5ml, 300 mg/5ml
Tablet, Extended Release: 500 mg(Sodium Valproate 333mg+ Valproic Acid 145mg)
Tablet, Delayed Release: 200 mg
Tablet, Delayed Release: ۱۲۵, ۲۵۰, ۵۰۰ mg (Divalproex Sodium is accepted for labeling Eq with ۱۲۵, ۲۵۰, ۵۰۰ mg Valproic Acid)
