موارد و مقدار مصرف:
الف) زیادی فشار خون.
بزرگسالان: ابتدا mg/day 50-25 مصرف می‌شود. مقدار نگهدارنده ۱۰۰-۲۵ میلی‌گرم به صورت مقدار واحد یا دو بار در روز است.
کودکان ۶ ساله و بزرگتر: mg/kg 7/0، تا حداکثر mg 50 یک بار در روز مصرف می شود. حداکثر دوز روزانه mg/kg 4/1 یا mg 100 می‌باشد.
ب) نفروپاتی ناشی از دیابت نوع ۲٫
بزرگسالان: mg 50 یک بار در روز استفاده می شود. بر اساس مقدار فشار خون می‌توان دوز را تا mg 100 روزانه افزایش داد.
پ) کاهش خطر سکته مغزی در بیماران مبتلا به هایپرتانسیون و هایپرتروفی بطن چپ.
بزرگسالان: در ابتدا با mg 50 لورازتان یک بار در روز شروع نموده و بر اساس پاسخ فشار خون می‌توان mg 5/12 هیدروکلروتیازید اضافه نمود و یا دوز لوزارتان را به mg 100 افزایش داد. همچنین می‌توان هر دو اقدام فوق را همراه با هم انجام داد. در صورت نیاز به کاهش بیشتر فشار، دوز هیدروکلروتیازید به mg 25 روزانه افزایش می‌یابد.
مکانیسم اثر:
اثر کاهنده فشار خون: لوزارتان یک آنتاگوسیت گیرنده آنژیوتانسین II است که اثر ترشح کننده آلدوسترون و تنگ کننده عروق آنژیوتانسین II را از طریق مسدود کردن انتخابی این گیرنده‌ها در بسیاری از بافتها از جمله عضلات صاف عروق، مهار می‌کند.
تداخل دارویی:
داروهای مهارکننده COX-2، داروهای NSAID و ریفامپین ممکن است اثرات ضد فشار خون لوزارتان را کاهش دهند.
فلوکونازول ممکن است سطح سرمی و اثرات لوزارتان را افزایش دهد.
لورازتان ممکن است ترشح کلیوی لیتیم را کاهش دهد. سطح لیتیم را پایش کنید.
دیورتیک‌های نگهدارنده پتاسیم و مکمل‌های پتاسیم ممکن است در مصرف همزمان با لوزارتان باعث هایپرکالمی شوند.
عوارض جانبی:
اعصاب مرکزی: سرگیجه، بی‌خوابی، ضعف، خستگی، سردرد.
دستگاه گوارش: اسهال، سوءهاضمه، تهوع، درد شکم.
عضلانی – اسکلتی: کرامپ و درد عضلانی، درد پشت یا ساق پا.
تنفسی: سرفه، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی، برونشیت، سینوزیت.
قلبی- عروقی: درد سینه، ادم.
پوستی: سلولیت.
ادراری- تناسلی: عفونت ادراری.
خونی: آنمی.
سایر عوارض: آنژیوادم.
مسمومیت و درمان:
تظاهرات بالینی: افت فشار خون، تاکیکاردی، برادیکاردی (ناشی از تحریک پاراسمپاتیک).
درمان: حمایتی است؛ لوزارتان و متابولیت فعال آن از طریق همودیالیز از بدن خارج نمی‌شوند.
فارماکوکینتیک:
جذب: به خوبی جذب می‌شود؛ فراهمی زیستی سیستمیک آن حدود ۳۳ درصد است.
پخش: لوزارتان و متابولیتهای فعال آن به میزان زیادی به پروتئینهای پلاسما، و عمدتاً آلبومین ، پیوند می‌یابند.
متابولیسم: آنزیم‌های سیتوکروم ۲C9 و ۳A4 در تغییر شکل دارو به متابولیتهای آن نقش دارند.
دفع: دارو و متابولیتهای آن عمدتاً از طریق مدفوع و به میزان کم از طریق ادرار دفع می‌شوند.
موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف: حساسیت مفرط به دارو، کودکان با GFR زیر m 273/1/min/ml 30، تنگی دو طرفه شریان کلیوی، سه ماهه دوم و سوم بارداری.
موارد احتیاط: اختلال کار کلیه یا کبد، افرادی که مایع از دست داده‌اند، تنگی بارز دریچه آئورت یا میترال، تنگی یک طرفه شریان کلیوی.
اشکال دارویی:
Tablet : 25, 50mg
Tablet: (Hydrochlorothiazide 12.5mg + Losartan Potassium 50mg)
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: آنتاگونیست گیرنده آنژیوتانسین II.
طبقه‌بندی درمانی: کاهنده فشار خون.
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده C (در سه ماهه دوم و سوم، رده D)
ملاحظات اختصاصی:
۱- داروهایی مانند لوزارتان که به طور مستقیم بر روی سیستم رنین- آنژیوتاسین اثر می‌کنند، در صورت مصرف توسط زنان باردار می‌توانند موجب مرگ و میر جنین و نوزاد شوند. در سه ماهه اول بارداری این مسائل دیده نشده است. در صورت احتمال بارداری، مصرف دارو باید قطع شود.
۲- بیماران دچار اختلال کار کبدی و بیماران تحت درمان با مدرها در ابتدا باید کمترین مقدار (mg/day 25) را مصرف کنند.
۳- این دارو را می‌توان به تنهایی یا در ترکیب با سایر داروهای کاهنده فشار خون تجویز کرد.
۴- اگر اثر کاهنده فشارخون دارو با رژیم یک بار در روز کافی نبود، می‌توان همان مقدار را در دو مقدار منقسم (دو بار در روز) تجویز نمود یا مقدار مصرف را افزایش داد تا اثر مطلوب حاصل شود.
۵- در صورت مصرف همزمان داروهای مدر در درمان زیادی فشار خون، بیمار باید از نظر نشانه‌های کاهش فشارخون پیگیری شود.
۶- عملکرد کلیه بیمار باید با اندازه‌گیری مرتب BUN و کراتینین ارزیابی شود.
۷- بیماران دچار نارسایی شدید قلبی که عملکرد کلیه آنها به سیستم آنژیوتانسین – آلدوسترون وابسته است، با مصرف مهارکننده‌های ACE دچار نارسایی حاد کلیوی شده‌اند. لوزارتان نیز ممکن است چنین اثری داشته باشد. وضعیت بیمار، بخصوص طی هفته‌های اول درمان باید به دقت پیگیری شود.
نکات قابل توصیه به بیمار:
۱- از قطع ناگهانی مصرف دارو خودداری کنید.
۲- از مصرف مکمل‌های سدیم پرهیز کنید. این محصولات ممکن است حاوی پتاسیم باشند که می‌تواند موجب بروز افزایش پتاسیم خون با مصرف لوزارتان شود.
۳- در صورت بروز بارداری به پزشک معالج اطلاع دهید. مصرف لوزارتان در سه ماهه دوم و سوم بارداری برای جنین خطرناک است.
۴- لوزارتان را می‌توان بعد از غذا یا با معده خالی مصرف نمود.
مصرف در کودکان: بی‌ضرری و اثربخشی مصرف دارو در کودکان زیر ۶ سال ثابت نشده است.
مصرف در شیردهی: ترشح دارو در شیر مادر معلوم نیست. به دلیل عوارض جانبی احتمالی دارو برای نوزاد شیرخوار، با در نظر گرفتن میزان اهمیت آن برای مادر، مصرف دارو یا شیردهی باید قطع شود.
