دیدروژسترون (Dydrogesterone)

مطلب را به اشتراک بگذارید

موارد و مقدار مصرف:‏
الف) آمنوره: از روز یازدهم تا بیست و پنجم دوره قاعدگی، بعد از آنکه استروژن به حداکثر میزان خود رسید، مقدار ۱۰ ‏میلی‌گرم دوبار در روز مصرف می‌شود.  
ب) سندرم پیش از قاعدگی: از روز دوازدهم تا بیست و ششم دوره قاعدگی، مقدار ۱۰ میلی‌گرم دوبار در روز مصرف ‏می‌شود.  
پ) آندومتریوز: از روز پنجم تا بیست و پنجم دوره قاعدگی، مقدار ۱۰ میلی‌گرم دو یا سه بار در روز مصرف می‌گردد.  
ت) قاعدگی دردناک: از روز پنجم تا بیست و پنجم دوره قاعدگی، مقدار ۱۰ میلی‌گرم دوبار در روز مصرف می‌شود. 
ث) جلوگیری از خونریزی فونکسیونل رحم یا توقف آن: مقدار ۱۰ میلی‌گرم دوبار در روز، همراه با استروژن درمانی ‏مناسب، مصرف می‌شود.  
ج) سقط عادتی: از روز یازدهم تا بیست و پنجم دوره قاعدگی، مقدار ۱۰ میلی‌گرم دوبار در روز مصرف می‌شود.  
توجه: دیدروژسترون برخلاف سایر پروژستینها، موجب افزایش درجه حرارت بدن یا مهار تخمک‌گذاری نمی‌شود. این ‏دارو در مواردی که اثر جلوگیری‌کننده از بارداری موردنظر نباشد ، بر سایر پروژستینها ترجیح داده می‌ شود. ‏دیدروژسترون دارای خواص استروژنی یا آندروژنی نیست.  
مکانیسم اثر:‏
پروژستینها از طریق تداخل با ‏DNA، موجب افزایش ساخت ‏RNA‏ می‌شوند. مقادیر بیشتر این داروها آزاد شدن هورمون ‏محرک جسم زرد (‏LH‏) از هیپوفیز قدامی را مهار می‌کنند. مقادیر نسبتاً کم این داروها ممکن است میزان چسبندگی موکوس ‏گردن رحم را افزایش دهند. ‏
تداخل دارویی:‏
پروژستینها ممکن است موجب بروز آمنوره و یا ترشح بیش از حد و یا خودبه خودی شیر شوند و با اثرهای بروموکریپتین ‏تداخل داشته باشند. مصرف همزمان این داروها توصیه نمی‌شود. ‏
اثر بر آزمایشهای تشخیصی:‏
پروژستینها ممکن است غلظت اسیدهای آمینه پلاسما و آلکالین فسفاتاز سرم را افزایش دهند. با مصرف پروژستینها ممکن ‏است میزان و فعالیت پرگناندیول کاهش یابد. ‏
فارماکوکینتیک:‏
جذب: از دستگاه گوارش جذب می‌شود.  
متابولیسم: متابولیسم این دارو عمدتاً کبدی است.  
دفع: عمدتاً از طریق کلیه دفع می‌شود. نیمی از مقدار مصرف شده دیدروژسترون طی ۲۴ ساعت از ادرار دفع می‌شود. ‏
موارد منع مصرف و احتیاط:‏
موارد منع مصرف: کارسینوم پستان یا اعضای تناسلی (بجز در درمان تسکینی بیماران انتخابی)؛ اختلال عملکرد کبد؛‌ ‏احتمال بارداری؛ ترومبوفلبیت، اختلالات ترومبوآمبولیک، خونریزی مغزی یا سابقه این بیماریها؛‌ خونریزی غیرطبیعی و ‏تشخیص داده نشده مهبل؛ سقط فراموش شده (‏missed abortion‏).  
موارد احتیاط :  
الف) آسم، اختلال عملکرد قلب، افسردگی روانی یا سابقه آن، صرع، اختلال عملکرد کلیه، سردردهای میگرنی، بیماری ‏دیابت و سابقه بارداری نابه‌جا.  
ب) این دارو در آزمایش تشخیص بارداری نباید مصرف شود. ‏
اشکال دارویی: ‏
Tablet: 5, 10mg‏ ‏
اطلاعات دیگر: ‏
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: پروژستین.  
طبقه‌بندی درمانی: پروژستین.  
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده ‏X‏  
ملاحظات اختصاصی:‏
‏۱- معاینه بدن، بخصوص پستانها و اعضای لگنی و همچنین، ارزیابی عملکرد کبد و آزمون پاپانیکولا، حداقل هر ۱۲-۶ ماه ‏یک بار یا در دفعات بیشتر (با دستور پزشک) در پیگیری وضعیت بیمار اهمیت دارند.  
‏۲- در موارد خونریزی غیرطبیعی و مداوم یا عودکننده مهبل، وجود بدخیمی باید بررسی و رد شود.  
‏۳- پروژستینها ممکن است موجب بروز خونریزی از بافت لثه و همچنین، هیپرپلازی لثه‌ها شوند، که معمولاً با التهاب لثه ‏شروع می‌شود. تمیز نگهداشتن دندانها، سرعت رشد لثه‌ها و شدت بیماری را به حداقل می‌رساند.  
‏۴- مصرف پروژستینها به‌عنوان داروی جلوگیری کننده از بارداری باید هر روز و بدون وقفه (بدون درنظر گرفتن دوره ‏قاعدگی ) صورت گیرد.  
‏۵- مصرف دوره‌ای پروژستنیها براساس دوره قاعدگی فرضی ۲۸ روزه صورت می‌گیرد.  
نکات قابل توصیه به بیمار:‏
‏۱- دوره درمان را کامل کنید و دارو را هر روز در وقت معین مصرف کنید.  
‏۲- در صورت احتمال بارداری، مصرف دارو را بلافاصله قطع کنید و به پزشک اطلاع دهید.  
‏۳- در صورت مصرف دارو به‌عنوان جلوگیری ‌کننده از بارداری، هنگام شروع مصرف دارو و حداقل سه ماه بعد از ‏پایان مصرف آن، از سایر روشهای جلوگیری از بارداری نیز استفاده کنید.  
‏۴- در صورت تأخیر در قاعدگی یا بروز خونریزی غیرعادی ، بلافاصله با پزشک تماس بگیرید.  
‏۵- اگر دارو را برای جلوگیری از بارداری مصرف می‌کنید و یک نوبت مصرف آن را فراموش کردید، مصرف دارو را ‏قطع نمایید و تا زمان شروع قاعدگی یا رد احتمال بارداری، از روشهای دیگر جلوگیری از بارداری استفاده کنید. 
مصرف در شیردهی: پروژستینها با مقادیر مختلف در شیر ترشح می‌شوند. مصرف این داروها در دوران شیردهی توصیه ‏نمی‌شود. 
عوارض جانبی:‏
ادراری- تناسلی: تغییر در دوره‌های قاعدگی ، قاعدگی نامنظم، تغییرات در میل جنسی.  
کبد: تغییر در آزمونهای عملکرد کبد، یرقان (به ندرت).  
سایر عوارض: اختلالات گوارشی، آکنه، احتباس ادرار یا ادم، افزایش وزن، بثورات آلرژیک یا کهیر، افسردگی روانی، ‏تغییر در پستان، از جمله احساس ناراحتی یا گاه گاهی ژنیکوماستی.  
توجه: مصرف پروژستینها ممکن است موجب بروز ترومبوفلبیت، آمبولی ریوی، اختلالات عروق مغزی و ترومبوز ‏شبکیه شود. اگرچه این موارد مورد بحث هستند، ولی توصیه می‌شود که در طول درمان با فرآورده‌های پروژستینی احتمال ‏تشکیل لخته در نظر گرفته شود. ‏

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *