موارد و مقدار مصرف:
کاهش علائم و شکایت، ایجاد پاسخ درمانی و تأخیر در آسیب‌های ساختاری در بیماران با آرتریت روماتوئید فعال و شدید.
کاهش علائم و شکایت اسپوندیلیت آنکیلوزان.
کاهش علائم و شکایت و تأخیر در آسیب ساختاری در بیماران با آرتریت پسوریاتیک.
بزرگسالان: mg 50 هفتگی، با استفاده از سرنگ‌های پر شده یک بار مصرف mg/ml 50
متوترکسات، گلوکوکورتیکوئیدها، سالیسیلات‌ها، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی و یا داروهای مسکن در طی درمان می‌توانند ادامه داشته باشند.
آرتریت روماتوئید جوانان در دوره پلی‌آرتیکولار فعال.
بچه‌های بین ۱۷-۴ سال: mg/kg 8/0 هر هفته (حداکثر mg 50 در هفته) به صورت زیرجلدی که به صورت روزانه و یا منقسم در دو دوز که باید به فاصله ۹۶-۷۲ ساعت تزریق شوند. حداکثر مقدار داروی داده شده در هر تزریق mg 25 می‌باشد.
گلوکوکورتیکوئیدها، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی و یا مسکن‌ها در طی درمان می‌توانند ادامه داشته باشند.
پلاک‌های پسوریازیس شدید تا متوسط مزمن در بیمارانی که کاندید درمان سیستمیک و یا فتوتراپی هستند.
بزرگسالان: mg 50 دو بار در هفته با فاصله ۳ تا ۴ روز به مدت ۳ ماه، سپس مقدار دارو باید به mg 50 تزریق زیرجلدی در هفته کاهش پیدا کند.
موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف: بیمارانی که به دارو و یا اجزای آن حساسیت دارند، بیماران با سپسیس.
استفاده از واکسن‌های زنده هنگام درمان با این دارو منع مصرف دارند.
موارد احتیاط: در بیمارانی که شرایط زمینه‌ای دارند که آنها را مستعد عفونت می‌کند مثل دیابت، نارسائی قلب، عفونت مزمن یا فعال قبلی باید با احتیاط مصرف شود.
در صورتی که بیمار دچار ناراحتی‌های قبلی یا شروع اخیر بیماری‌های دمیلینه مانند Ms، میلیت و نوریت بینایی بوده است. باید دارو با احتیاط مصرف شود.
عوارض جانبی:
اعصاب مرکزی: ضعف، گیجی و سردرد.
قلبی ـ عروقی: ادم محیطی.
چشم، گوش، حلق و بینی: فارنژیت، سینوزیت و رینیت.
دستگاه گوارش: درد شکم، دیس پیسی و استفراغ.
خونی: آنمی، کلوآگولوپاتی، لوکوپنی، پان‌سیتوپنی، ترومبوسیتوپنی.
تنفسی: سرفه، مشکلات تنفسی، عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی.
پوست: واکنش محل تزریق، راش.
سایر عوارض: عفونت‌ها، بدخیمی‌ها.
مسمومیت و درمان:
در این زمینه اطلاعات محدودی وجود دارد. حداکثر دوز قابل تحمل که البته هنوز اثبات نشده است. mg/m2 60 به صورت داخل وریدی و تک دوز می‌باشد که در بیماران سالم هیچ علامتی از مسمومیت نداده است.
تداخل دارویی:
Anakinra: سبب عفونت‌های شدید و نوتروپنی می‌شود. نباید به صورت همزمان مصرف شوند.
مکانیسم اثر:
به صورت اختصاصی به رسپتور سطح سلولی TNF متصل می‌شود و اثرات التهابی و ایمنی آرتریت روماتوئید را کاهش می‌دهد.
فارماکوکینتیک:
جذب، پخش، متابولیسم: هنوز گزارش نشده است. نیمه‌عمر حذف دارو ۱۱۵ ساعت است.
در مواردی که دارو به صورت زیرجلدی تزریق می‌شود شروع اثر دارو نامشخص است، پیک اثر دارو ۷۲ ساعت و مدت اثر دارو نامشخص است.
اشکال دارویی:
Injection: 25 mg
Injection, Powder: 25 mg
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: بلوک کننده TNF.
طبقه‌بندی درمانی: آنتی‌روماتیک.
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده B
نام‌های تجاری: Enbrel
ملاحظات اختصاصی:
۱- درمان با Anti-TNF بر روی دفاع علیه عفونت اثر می‌گذارد.
۲- واکسن زنده نباید در حین درمان با این دارو داده شود.
۳- هیچ دارو و یا ماده رقیق کننده‌ای نباید به آن اضافه شود.
۴- محل‌های تزریق باید به فاصله یک اینچ از هم باشند. تزریق نباید در محلی که سفت، کبود، قرمز و یا تندر می‌باشد، انجام گیرد.
۵- محل‌های توصیه شده برای تزریق روی ران، شکم و قسمت بالایی دست می‌باشد و باید به صورت منظم این محل‌ها تغییر کنند.
۶- آنتی‌بادی‌های علیه هسته و یا بر علیه DNA دو رشته‌ای ممکن است ایجاد شود که با رادیوایمینواسی قابل اندازه‌گیری است.
نکات قابل توصیه به بیمار:
۱- روش مخلوط کردن و تزریق دارو باید آموزش داده شود و محل‌های تزریق باید تغییر کند.
۲- واکنش‌های محل تزریق معمولاً در طی ماه اول درمان اتفاق می‌افتد و سپس کاهش می‌یابد.
۳- بیماران باید از تزریق واکسن زنده در حین درمان پرهیز کنند.
۴- باید افراد سیستم سلامت را از مصرف داروی etanercept آگاه کنند.
۵- هرگونه علامت و شکایت از عفونت را باید به سرعت گزارش کنند.
مصرف در سالمندان: به صورت کلی تغییری در ایمنی و اثربخشی بین افراد جوان و مسن وجود ندارد، اگرچه افراد مسن‌تر حساسیت بیشتری به اثرات داروئی نشان دادند.
مصرف در کودکان: کودکان با آرتریت روماتوئید جوانان نسبت به عوارض جانبی درد شکم و استفراغ در مقایسه با بالغین مستعدتر می‌باشند.
مصرف همزمان با متوترکسات و دوزهای بالای etanercept در این جمعیت مطالعه نشده است.
ایمنی و اثربخشی این دارو در کودکان کوچکتر از ۴ سال ارزیابی نشده است.
در بیماران با آرتریت روماتوئید جوانان در صورت امکان باید قبل از شروع درمان، ایمیونیزاسیون انجام شود.
مصرف در شیردهی: توصیه می‌شود که بیماران شیردهی را در طی درمان متوقف کنند.
اثر بر آزمایشهای تشخیصی:
ممکن است سبب کاهش گلبولهای قرمز، گلبولهای سفید و شمارش پلاکت‌ها شود.
