موارد و مقدار مصرف:
کاهش یا پیشگیری از خونریزی در بیمارانی که تحت جراحی CABG قرار می‌گیرند و در عین حال دارای شرایط افزاینده خطر خونریزی هستند (مثل جراحی مجدد قلب باز، اختلالات انعقادی، جراحی عروق بزرگ و زمانی که ترانسفوزیون خون امکان‌پذیر نباشد).
بزرگسالان:
تست دوز: همه بیماران، حداقل ۱۰ دقیقه پیش از تجویز دوز سرشار، باید یک تست دوز mg 4 را به صورت داخل وریدی دریافت کنند تا احتمال بروز واکنش‌های آلرژیک مشخص شود.
رژیم A (دوز استاندارد) : ابتدا مقدار ۲ میلیون واحد (mg 280) دوز سرشار وریدی طی ۲۰ تا ۳۰ دقیقه تجویز می‌شود و سپس دارو با سرعت klu/hr 500000 mg/hr) 70) در طول جراحی با استفاده از پمپ انفوزیون می‌شود.
رژیم B (دوز کم): ابتدا مقدار ۱ میلیون واحد (mg 140) دوز سرشار وریدی طی ۲۰ تا ۳۰ دقیقه تجویز می‌شود و سپس دارو با سرعت klu/hr 250000 ( mg/hr 35) در طول جراحی با استفاده از پمپ انفوزیون می‌شود.
موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف: حساسیت به دارو یا هر یک از اجزای فرمولاسیون، دریافت قطعی یا احتمالی آپروتینین طی ۱۲ ماه اخیر.
موارد احتیاط: سابقه واکنش‌های آلرژیک.
عوارض جانبی:
اعصاب مرکزی: تب، بی‌قراری، اضطراب، گیجی، تشنج.
قلبی ـ عروقی: فلاتر دهلیزی، اکستراسیستول‌های بطنی، تاکیکاردی، نارسایی قلبی، تاکیکاردی فوق بطنی، برادیکاردی، ترومبوز، بلوک قلبی، ایست قلبی، خونریزی، ایسکمی میوکارد، افیوژن پریکارد، فیبریلاسیون بطنی، شوک.
دستگاه گوارش: تهوع، اسهال، سوء هاضمه، خونریزی گوارشی.
کبدی: یرقان، نارسایی کبدی.
متابولیک: اسیدوز، هایپرگلیسمی، هایپرولمی، هایپوکالمی.
عضلانی ـ اسکلتی: درد مفاصل.
تنفسی: هایپوکسی، هایپرتانسیون ریوی، پنومونی، آپنه، سرفه.
کلیوی: الیگوری، نکروز توبولی، نارسایی کلیوی.
سایر عوارض: سپسیس، نارسایی چند ارگان (MOF)، واکنش‌های ازدیاد حساسیت، واکنش‌های آنافیلاکسی، تغییر رنگ پوست.
مسمومیت و درمان:
اطلاعی در دست نیست. دیالیز دارو را برداشت نمی‌کند.
تداخل دارویی:
آپروتینین ممکن است اثر ضد فشار خون داروهای مهار کننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACEIs) را کاهش دهد.
آپروتینین ممکن است اثر درمانی داروهای ترومبولیتیک را کاهش دهد.
مصرف همزمان آپروتینین با سوکسینیل کولین یا توبوکورارین ممکن است باعث بروز آپنه شود.
مکانیسم اثر:
اثر ضد خونریزی: عقیده بر این است که خونریزی ناشی از جراحی CABG در ا ثر بروز یک پاسخ التهابی سیستمیک ایجاد می‌شود. تماس سلولهای خونی با لوازم جراحی منجر به فعال شدن کنترل نشده سیستمهای انعقاد و فیبرینولیز همراه با افزایش سایتوکاین‌های التهابی می‌شود. آپروتینین یک مهار کننده وسیع‌الطیف سرین پروتئاز است که مسیرهای انعقاد، فیبرینولیز و التهابی را با تداخل در فعالیت مدیاتورهای شیمیایی (ترومبین، پلاسمین و کالیکوئین) مهار می‌کند.
فارماکوکینتیک:
جذب: دارو از راه داخل وریدی تجویز می‌شود.
متابولیسم: دارو به آهستگی توسط آنزیمهای لیزوزومی تجزیه می‌شود. نیمه عمر پلاسمایی دارو ۵/۲ ساعت و نیمه عمر نهایی دارو ۱۰ ساعت است.
دفع: فرآورده‌های تخریب دارو از راه ادرار دفع می‌شود. کمتر از ۱۰% دارو به صورت تغییر نیافته از راه ادرار دفع می‌شود.
اشکال دارویی:
Injection : 10,000 KIU/ml, ۲۰,۰۰۰ KIU/ml, 1ml
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: مشتق فرآورده خونی
طبقه‌بندی درمانی : ضد خونریزی
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده B
نام‌های تجاری: Trasylol
ملاحظات اختصاصی:
۱- آپروتینین با هپارین، کورتیکواستروئیدها، تتراسایکلین‌ها و محلولهای آمینواسید و امولسیونهای لیپید ناسازگار است.
۲- احتمال بروز واکنش‌های آنافیلاکسی وجود دارد.
۳- احتمال واکنش‌های حساسیتی با تکرار مصرف دارو بیشتر است؛ در صورتی که بیمار سابقه دریافت این دارو طی ۱۲ ماه اخیر را داشته باشد، این احتمال بیشتر است.
۴- بیماران دارای سابقه آلرژی احتمال بیشتری برای بروز واکنش‌های حساسیتی دارند.
۵- همه بیماران باید حداقل ۱۰ دقیقه قبل از تجویز دوز سرشار، یک تست دوز دریافت کنند، هر چند که این تست دوز نمی‌تواند به طور قطعی احتمال بروز واکنش‌های حساسیتی را پیش‌بینی کند.
۶- موقع تجویز آپروتینین، اپی‌نفرین و سایر لوازم مقابله با واکنش‌های حساسیتی باید در دسترس باشد.
۷- افت فشار خون شایعترین علامت واکنش حساسیتی است.
۸- در مطالعات مشاهده‌ای، احتمال بروز نارسایی قلبی با مصرف این دارو مطرح شده است.
۹- در مطالعات مشاهده‌ای، احتمال آسیب شدید کلیوی با مصرف آپروتینین مطرح شده است. بیماران دارای نارسایی عملکرد کلیوی (ml/min 60 CLcr <) و نیز بیمارانی که دیگر داروهای نفروتوکسیک (مثل آمینوگلیکوزیدها) را دریافت می‌کنند، بیشتر در خطر بروز آسیب کلیوی هستند.
۱۰- آپروتینین باید از طریق کاتتر ورید مرکزی انفوزیون شود.
۱۱- انفوزیون سریع (کمتر از ۲۰ دقیقه) ممکن است باعث افت گذرای فشار خون شود.
مصرف در کودکان: اثربخشی و ایمنی دارو ثابت نشده است.
مصرف در شیردهی: ترشح دارو در شیر مشخص نیست. با احتیاط مصرف شود.
مصرف در بارداری: اثرات تراتوژنیک در مطالعات حیوانی مشاهده نشده است. مطالعات کافی و کنترل شده در زنان باردار انجام نشده است.
اثر بر آزمایشهای تشخیصی:
ممکن است باعث افزایش Cr و CPK شود.
