آملودیپین (Amlodipine)

مطلب را به اشتراک بگذارید

موارد و مقدار مصرف:‏
الف) آنژین پایدار مزمن، آنژین وازواسپاستیک (آنژین پرینزمتال یا متغیر).  
بزرگسالان: مقدار ‏mg/day10-5‎‏ مصرف می‌شود.  
ب ) افزایش فشار خون.  
بزرگسالان: ابتدا مقدار ‏mg/day5-5/2‎‏ (برای بیماران ضعیف، ‌لاغر و کوچک اندام، ‌بیماران سالمند، بیمارانی که سایر ‏داروهای کاهنده فشار خون مصرف می‌کنند و ‌بیماران دچار نارسایی کبدی ، ‏mg/day5/2‎‏ مصرف می‌شود. مقدار ‏مصرف برحسب پاسخ و تحمل بیمار هر ۱۴-۸ روز تنظیم می‌شود. حداکثر مقدار مصرف ‏mg/day 10‎‏ است.  
مکانیسم اثر:‏
اثر ضد آنژین و کاهنده فشار خون: انقباض عضلات قلبی و عضلات صاف عروق به حرکت یونهای کلسیم خارج سلولی ‏به درون سلولها از طریق کانالهای یونی اختصاصی بستگی دارد. آملودیپین ورود یونهای کلسیم بین غشایی را به درون ‏عضله صاف عروق و عضله قلبی مهار می‌کند و در نتیجه انقباض میوکارد و تقاضای اکسیژن را کاهش می‌دهد.  
به عنوان یک گشاد کننده شریان محیطی، ‌دارو به طور مستقیم بر روی عضله صاف عروق اثر گذاشته و مقاومت عروق ‏محیطی و فشار خون را کاهش می‌دهد. این دارو شریانها و شریانچه‌های کرونر را نیز گشاد می‌کند. ‏
عوارض جانبی:‏
اعصاب مرکزی:‌ سردرد، ‌خواب آلودگی، خستگی، سرگیجه، ‌منگی، ‌پارستزی.  
قلبی ـ عروقی: ادم، ‌برافروختگی، طپش قلب.  
دستگاه گوارش: تهوع، درد شکم.  
سایر عوارض: تنگی نفس، ‌درد عضله، ‌بثورات جلدی، ‌خارش.  
مسمومیت و درمان:‏
تظاهرات بالینی: تهوع، ضعف، سرگیجه، خواب آلودگی، کانفوزیون و اشکال در تکلم؛ گشادی بیش از حد عروق محیطی ‏همراه با کاهش شدید فشار خون و برادیکاردی که هر دو باعث کاهش برون ده قلبی می‌شوند. ریتمهای جانکشنال و بلوک ‏درجه دوم و سوم نیز عارض می‌شوند. در موارد مصرف خیلی زیاد دارو، پیگیری دقیق قلبی و تنفسی و اندازه گیری ‏مکرر فشار خون ضروری است. ‏
درمان: حمایت قلبی ـ عروقی از جمله بالا نگهداشتن اندامهای تحتانی و مصرف زیاد مایعات باید انجام شود. در صورت ‏عدم رفع کاهش فشار خون با این روش، ‌داروهای بالا برنده فشار خون (مانند فنیل افرین) با توجه به حجم در حال گردش ‏و میزان دفع ادرار تجویز می‌شود. تزریق وریدی کلسیم گلوکونات ممکن است اثر انسدادی ورود کلسیم را خنثی کند. از آنجا ‏که آملودیپین به میزان زیادی به پروتئین پیوند می‌یابد، همودیالیز مؤثر نیست. ‏
ملاحظات اختصاصی:‏
‏۱- بعضی از بیماران بخصوص بیماران دچار بیماری شدید انسدادی شریان کرونر، افزایش دفعات، طول مدت ‌یا شدت ‏آنژین یا حتی انفارکتوس حاد را بعد از شروع درمان با مسدود کننده کانال کلسیم یا در زمان افزایش مصرف دارو نشان ‏داده‌اند. این بیماران باید به دقت پیگیری شوند.  
‏۲- از آنجا که گشادی عروق ناشی از آملودیپین به تدریج پدید می‌آید، کمی فشار خون حاد به ندرت گزارش شده است. با این ‏وجود، ‌به هنگام مصرف دارو بخصوص در بیماران دچار تنگی شدید آئورت، احتیاط لازم رعایت شود.  
نکات قابل توصیه به بیمار:‏
نیتروگلیسرین زیر زبانی را برای مواقع بروز نشانه‌های آنژین حاد همراه داشته باشید.  
مصرف دارو را حتی در صورت احساس بهبود ادامه دهید.  
هرگونه علائم ‏CHF‏ مانند تورم دستها و پاها و کوتاهی دامنه تنفس را به پزشک اطلاع دهید.  
مصرف در سالمندان: بیماران سالمند ممکن است به مقادیر کمتر دارو نیاز داشته باشند.  
مصرف در کودکان: بی ضرری و اثربخشی دارو در کودکان ثابت نشده است.  
مصرف در شیردهی: از آنجا که ترشح این دارو در شیر مادر مشخص نیست، شیردهی در دوران مصرف این دارو ‏توصیه نمی‌شود. ‏
فارماکوکینتیک:‏
جذب: بعد از مصرف خوراکی مقادیر درمانی، جذب دارو باعث حصول اوج غلظت پلاسمایی طی ۱۲-۶ ساعت می‌شود. ‏به نظر می‌رسد فراهمی زیستی مطلق بین ۹۰-۶۴ درصد است.  
پخش: تقریباً ۹۳ درصد به پروتئینهای پلاسما پیوند می‌یابد.  
متابولیسم: به میزان زیاد در کبد متابولیزه و حدود ۹۰ درصد آن به متابولیتهای غیر فعال تبدیل می‌شود.  
دفع: عمدتاً از راه ادرار دفع می‌شود. 
‏موارد منع مصرف و احتیاط:‏
موارد منع مصرف: حساسیت مفرط به دارو  
موارد احتیاط: مصرف همزمان با سایر گشاد کننده‌های عروق محیطی، ‌تنگی آئورت، ‏CHF، بیماری شدید کبدی. ‏
اشکال دارویی: ‏
Tablet: 2.5, 5, 10 mg‏ ‏
اطلاعات دیگر:‏
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: مهار کننده کانال کلسیم دی هیدروپیریدینی.  
طبقه‌بندی درمانی: ضد آنژین و کاهنده فشار خون.  
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده ‏C‏  
نام‌های تجاری: ‏Normodipine, Norvasc‏ ‏

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *