اسپیرامایسین (Spiramycin)

مطلب را به اشتراک بگذارید

موارد و مقدار مصرف: 
اسپیرامایسین با اثرات مشابه اریترومایسین در درمان عفونت های حساس به دارو مصرف می شود. این دارو در درمان ‏عفونت های تک یاخته ای ناشی از کریپتوسپوریدیوم و توکسوپلاسما نیز مؤثر است. ‏
موارد منع مصرف و احتیاط: 
‏در درمان مننژیت نباید مصرف شود. 
عوارض جانبی:‏
‏بروز اختلالات گوارشی و واکنش های پوستی ناشی از حساسیت مفرط به دارو گزارش شده اند. ‏
هشدار: ‏
در درمان مننژیت نباید مصرف شود. 
نکات قابل توصیه به بیمار: ‏
‏۱- بهتر است دارو با معده خالی مصرف شود.  
‏۲- دوره درمان با دارو باید کامل شود. ‏
فارماکوکینتیک: ‏
جذب این دارو از راه خوراکی ناقص است ولی درحضور غذا تغییر نمی کند. پس از جذب به طور گسترده در بافتهای بدن ‏منتشر می شود. نیمه عمر دارو ۵٫۸۵ ساعت است. اسپیرامایسین در کبد متابولیزه و به متابولیت های فعال تبدیل می شود. ‏دفع دارو عمدتا از طریق صفرا است. ‏
اشکال دارویی: ‏
Scored Tablet:500mg

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *