موارد و مقدار مصرف:
به عنوان خلط آور
بزرگسالان و کودکان ۱۲ ساله و بزرگتر: مقدار ۴۰۰-۲۰۰ میلی‌گرم هر چهار ساعت مصرف می‌شود. حداکثر مقدار مصرف g/day 4/2 است.
کودکان ۱۱-۶ ساله: مقدار ۲۰۰-۱۰۰ میلی‌گرم هر چهار ساعت مصرف می‌شود. حداکثر مقدار مصرف g/day 2/1 است.
کودکان ۵-۲ ساله: مقدار ۱۰۰-۵۰ میلی‌گرم هر چهار ساعت مصرف می‌شود. حداکثر مقدار مصرف mg/day 600 است.
کودکان کوچکتر از دو سال: مقدار مصرف براساس افراد تعیین می‌شود.
مکانیسم اثر:
اثر خلط آور: گایافنزین از طریق کاهش چسبندگی و کشش سطحی و کاهش ویسکوزیته ترشحات، جریان ترشحات مجاری تنفسی را افزایش داده و خروج خلط را آسان می‌سازد.
فارماکوکینتیک:
نامشخص.
اثر بر آزمایشهای تشخیصی:
گایافنزین ممکن است در آزمون‌های تعیین غلظت ۵- هیدروکسی ایندول استیک اسید (۵-HIAA) تداخل کرده و تست تشخیصی سندرم کارسینوئید را مختل کند.
عوارض جانبی:
اعصاب مرکزی: سردرد، گیجی.
دستگاه گوارش: اسهال، استفراغ و تهوع (با مصرف مقادیر زیاد).
پوست: راش.
مسمومیت و درمان:
اطلاعاتی در دسترس نیست.
موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف: حساسیت مفرط شناخته شده نسبت به دارو.
تداخل دارویی:
تداخل دارای اهمیتی گزارش نشده است.
اشکال دارویی:
Syrup: 100 mg/5ml
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: مشتق پروپاندیول.
طبقه‌بندی درمانی: خلط آور.
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده C
ملاحظات اختصاصی:
اثربخشی گایافنزین به عنوان یک خلط آور، به دلیل تضاد نتایج مطالعات بالینی، دقیقاً ثابت نشده است.
چنانچه علائم بیش از یک هفته طول کشید، سرفه مجدداً شروع شد یا سرفه به همراه تب، راش یا سردرد طول کشیده بود، بیمار را مجدداً بررسی کنید.
بیشتر اشکال مایع حاوی ۵/۳ تا ۱۰% الکل می‌باشد.
نکات قابل توصیه به بیمار:
برای کاهش تحریک گلو و سرفه ناشی از آن، از قرص‌های مکیدنی بدون شکر استفاده کنید و در صورت تداوم سرفه بیش از هفت روز، به پزشک اطلاع دهید.
برای کمک به رقیق شدن ترشحات ریه، دارو باید با یک لیوان آب مصرف شود.
مصرف در کودکان: دوزاژ برای کودکان زیر ۲ سال، باید براساس هر بیمار مشخص شود.
مصرف در شیردهی: ترشح این دارو در شیر مشخص نیست. بی‌ضرری مصرف این دارو در دوران شیردهی ثابت نشده است.
