موارد و مقدار مصرف:
پسوریازیس
ـ خوراکی: جهت دست‌یابی به حداکثر پاسخ درمانی و کاهش عوارض جانبی، بهتر است دوز بر اساس پاسخ بیمار تنظیم گردد.
درمان با میزان mg/day 50-25 شروع شده و به شکل تک دوز و همراه با وعده غذایی اصلی بیمار تجویز می‌شود.
دوز نگهدارنده: بعد از پاسخ اولیه به درمان، می‌توان مقدار mg/day 50-25 از دارو را تجویز نمود و دوز آن را بر اساس اثربخشی بالینی و تحمل بیمار تنظیم کرد.
تداخل دارویی:
الکل منجر به افزایش اثرات تراتوژن آسیترتین می‌شود و باید از مصرف همزمان آنها پرهیز گردد.
این دارو اثرات درمانی داروهای ضد بارداری حاوی استروژن و پروژسترون را کاهش می‌دهد و احتمال کاهش اثر جلوگیری از بارداری ایجاد می‌گردد.
آسیترتین منجر به افزایش اثرات هپاتوتوکسیک متوترکسات می‌شود و باید از مصرف همزمان آنها اجتناب شود.
مشتقات تتراسیکلینها منجر به افزایش عوارض و سمیت مشتقات رتینوئیک اسید می‌گردند.
یکی از مشکلات نگران کننده ایجاد سودوتومورسربری می‌باشد.
ویتامین A منجر به افزایش عوارض و سمیت ترکیبات شبه رتینوئید می‌شود.
عوارض جانبی:
اعصاب مرکزی: سردرد، افسردگی، بی‌خوابی، خواب‌آلودگی، خستگی.
پوست: قرمزی و پوسته‌پوسته شدن لبها، آلوپسی، پوسته‌ریزی و خشکی پوست، خارش، راش‌های اریتماتو، آتروفی پوست، بیماریهای ناخن.
متابولیک: هایپرکلسترولمی، هایپرتری‌گلسیریدمی، کاهش HDL، افزایش سدیم، فسفر و پتاسیم، کاهش یا افزایش منیزیم، افزایش سطح قند ناشتا.
دستگاه گوارش: خشکی دهان، خونریزی لثه، زخم‌های دهانی، درد شکمی، تهوع، اسهال، بی‌اشتهایی.
خون: افزایش رتیکولوسیت‌ها، کاهش هموگلوبین و هماتوکریت، افزایش یا کاهش WBC، افزایش هاپتوگلوبین و افزایش نوتروفیل‌ها.
کبد: افزایش آنزیم‌های کبدی، آلکالن فسفاتاز، بیلی‌روبین و GGT.
عضلانی ـ اسکلتی: پارستزی، درد مفاصل، افزایش CPK.
سایر عوارض: خشکی چشم، افزایش اسیداوریک، هماچوری، خونریزی بینی، رینیت، ادم، فلاشینگ.
فارماکوکینتیک:
جذب: جذب خوراکی دارو، هنگامی که همراه غذا تجویز می‌شود، تقریباً ۷۲ درصد است.
پخش: اترتینات تا ۳ سال پس از درمان در سرم یافت شده است که احتمالاً ناشی از ذخیره شدن دارو در بافت چربی است.
متابولیسم: این دارو به سیس ـ آسیترتین متابولیزه می‌گردد. مصرف همزمان اتانل باعث تشکیل اترتینات (فرم فعال) می‌گردد.
دفع: نیمه‌عمر دفع آسیترتین ۴۹ ساعت، سیس‌آسیترتین ۶۳ ساعت و اترتینات ۱۲۰ روز است. ۵۴-۳۴ درصد دارو از طریق مدفوع و ۵۳-۱۶ درصد آن از راه ادرار دفع می‌گردد.
موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف: در کسانی که دارای حساسیت مفرط به آسیترتین، سایر رتینوئیدها یا هر یک از اجرای فرمولاسیون می‌باشند، بیمارانی که باردار بوده یا قصد باردار شدن دارند، در صورت مصرف اتانل، اختلال عملکرد شدید کبدی یا کلیوی، بالا بودن سطح لیپید خون به شکل مزمن، مصرف همزمان متوترکسات یا تتراسیکلینها، استفاده از این دارو ممنوع می‌باشد. در بیمارانی که سابقه بیماریهای مغزی دارند، این دارو با احتیاط مصرف شود، زیرا افسردگی همراه با تفکرات خودکشی با این دارو گزارش شده است.
در بیمارانی که در معرض خطر هایپرتری‌گلیسریدمی هستند، از این دارو با احتیاط استفاده شود.
