موارد و مقدار مصرف:
مصرف کوتاه مدت وریدی جهت درمان نارسائی قلبی
بزرگسالان: شروع با دوز بارگیری mcg/kg 50 وریدی در عرض ۱۰ دقیقه و ادامه انفوزیون با دوز mcg/kg/min ۷۵/۰-۳۷۵/۰ به عنوان دوز نگهدارنده. دوز انفوزیون براساس پاسخ همودینامیکی و بالینی تنظیم می‌شود.
موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف: سابقه حساسیت به دارو، بیماریهای شدید دریچه‌های آئورت و ریوی و فاز حاد MI.
موارد احتیاط: بیماران مبتلا به فیبریلاسیون یا فلوتر دهلیزی.
عوارض جانبی:
اعصاب مرکزی: سردرد، لرزش.
قلبی ـ عروقی: آنژین، افت فشارخون، تاکیکاردی بطنی تأخیری، تاکیکاردی بطنی غیر تأخیری، آریتمی‌های بطنی، انقباضات نابجای بطنی، فیبریلاسیون بطنی.
خون: ترومبوسیتوپنی.
متابولیک: کاهش پتاسیم.
مسمومیت و درمان:
به دلیل اثر گشادی عروق ناشی از مصرف دارو، مصرف بیش از حد دارو باعث افت فشارخون می‌شود. که به دلیل عدم وجود آنتی‌دوت تنها اقدامات حمایتی توصیه می‌شود.
تداخل دارویی:
گزارشی وجود ندارد.
مکانیسم اثر:
میلرینون یک مهار کننده اختصاصی فسفودی‌استواز در عضلات قلب و عروق است. مهار فسفودی‌استواز از طریق افزایش CAMP باعث افزایش غلظت کلسیم یونیزه داخل سلولی و در نتیجه افزایش قدرت انقباض ماهیچه‌های قلبی و همچنین شل شدن عضلات عروق می‌شود. بنابراین میلرینون علاوه بر افزایش قدرت انقباض میوکارد، باعث بهبود عملکرد دیاستولیک قلب می‌شود.
فارماکوکینتیک:
جذب: دارو وریدی استفاده می‌شود.
پخش: دارو حدود ۷۰ درصد اتصال به پروتئین‌های پلاسما دارد.
متابولیسم: ۱۲ درصد دارو به متابولیت گلوکورونیک اسید متابولیزه می‌شود.
دفع: پس از تجویز وریدی ۹۰ درصد دارو بدون تغییر در عرض ۸ ساعت در ادرار یافت می‌شود.
اشکال دارویی:
Injection : 1 mg/ml, 20ml
Injection, Solution: ۱ mg/ml, 10ml
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: مهار کننده فسفودی‌استراز بی‌پیریدین.
طبقه‌بندی درمانی: اینوتروپ، گشاد کننده عروقی.
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده C
نام‌های تجاری: Primacor
ملاحظات اختصاصی:
۱- دارو در فاز حاد MI توصیه نمی‌شود.
۲- میلرینون قبل از استفاده باید توسط محلول نرمال‌سالین یا محلول نمکی ۴۵/۰ درصد یا محلول قندی ۵ درصد رقیق شود.
توجه: از استفاده فوروزماید همراه میلرینون به دلیل احتمال تشکیل رسوب خودداری شود.
۳- مدت زمان درمان با میلرینون وابسته به پاسخ‌دهی بیمار بوده ولی می‌توان تا ۵ روز از دارو برای بیمار استفاده نمود.
۴- در صورت افت فشارخون جهت تثبیت وضعیت بیمار سرعت تزریق کاهش و یا تجویز میلرینون باید از مکمل‌های پتاسیم استفاده نمود.
نکات قابل توصیه به بیمار:
۱- به بیمار توصیه نمائید هرگونه واکنش ناخواسته را به خصوص آنژین صدری را گزارش نماید.
۲- به بیمار توصیه نمائید هرگونه ناراحتی در ناحیه تزریق را گزارش نماید.
مصرف در کودکان: اثربخشی و ایمنی دارو در کودکان به اثبات نرسیده است.
مصرف در شیردهی: به دلیل عدم مشخص بودن ترشح دارو در شیر، استفاده دارو در شیردهی با احتیاط انجام شود.
اثر بر آزمایشهای تشخیصی:
دارو ممکن است باعث کاهش پتاسیم و تعداد پلاکت شود.
