موارد و مقدار مصرف:
الف) عفونتهای پیچیده پوست و ساختارهای آن توسط باکتریهای استافیلوکوکوس اورئوس (ایزوله‌های تولید کننده بتا لاکتاماز و ایزوله‌های حساس به متی سیلین)، استرپتوکوکوس پیوژن، استرپتوکوکوس آگالاکتیه، استرپتوکوک گروه ویریدانس، انتروکوکوس فکالیس (بجز سویه‌های مقاوم به وانکومایسین، سودوموناس آئروژینوزا، اشریشیاکلی، پروتئوس میرابیلیس، باکتروئیدس فراژیلیس و گونه‌های پپتواسترپتوکوکوس).
بزرگسالان و کودکان با وزن بیش از ۵۰ کیلوگرم: mg 500 از راه وریدی هر هشت ساعت استفاده می‌شود که در عرض ۳۰- ۱۵ دقیقه انفوزیون می‌شود.
کودکان سه ماهه و بزرگتر با وزن ۵۰ کیلوگرم یا کمتر: مقدار mg/kg 10 از راه وریدی هر هشت ساعت مصرف می شود که یا در عرض ۳۰-۱۵ دقیقه انفوزیون می‌شود و یا به‌صورت یک جا تزریق وریدی می‌شود (۵ تا ۲۰ میلی لیتر). حداکثر دوز mg 500 هر هشت ساعت می‌باشد.
ب) پریتونیت و آپاندیسیت پیچیده ناشی از باکتری های استرپتوکوک گروه ویریدانس، E.Coli، کلبسیلاپنومونیا، سودوموناس آئروژینوزا، باکتروئید فراژیلیس، باکتروئیدس تتایو تائومیکرون (B.thetaiotaomicron) و سویه‌های پپتواسترپتوکوکس.
بزرگسالان و کودکان با وزن بیش از ۵۰ کیلوگرم: مقدار یک گرم از راه وریدی هر هشت ساعت به‌صورت انفوزیون ۳۰ – ۱۵ دقیقه‌ای یا تزریق یک جای وریدی طی سه تا پنج دقیقه (ml 20-5) استفاده می‌شود.
کودکان سه ماهه و بزرگتر با وزن ۵۰ کیلوگرم یا کمتر: مقدار mg/kg 20 از راه وریدی هر هشت ساعت طی ۳۰-۱۵ دقیقه انفوزیون و یا طی ۳ تا ۵ دقیقه به صورت یک جا تزریق وریدی می‌شود. حداکثر دوز یک گرم وریدی هر هشت ساعت می‌باشد.
تنظیم دوز: در بزرگسالان با کلیرانس کراتینین ml/min 50-26 دوز معمول هر ۱۲ ساعت تجویز می‌شود در کلیرانس کراتینین ml/min 25-10 نصف دوز معمول هر ۱۲ ساعت و در کلیرانس کمتر از ml/min 10 نصف دوز معمول هر ۲۴ ساعت تجویز می‌شود.
پ) مننژیت باکتریایی ناشی از باکتریهای استرپتوکوکوس پنومونیا، هموفیلوس آنفلوانزا، و نایسریا مننژیتدیدیس.
بزرگسالان و کودکان با وزن بیش از۵۰ کیلوگرم: ۲ گرم وریدی هر هشت ساعت مصرف می‌شود.
کودکان سه ماهه و بزرگتر با وزن ۵۰ کیلوگرم یا کمتر: مقدار mg/kg 40 وریدی هر هشت ساعت مصرف می‌شود. حداکثر دوز ۲ گرم وریدی هر هشت ساعت می‌باشد.
در کودکان مبتلا به نارسایی کلیوی تجربه‌ای از استفاده این این دارو وجود ندارد.
مکانیسم اثر:
اثر ضد باکتری: مروپنم سنتز دیواره سلولی باکتری را مهار می‌کند. این دارو به میزان زیادی به دیواره سلولی اکثر باکتری های گرم مثبت و گرم منفی نفوذ نموده و خود را به پروتئین‌های متصل شونده به پنی سیلین‌ها (PBPs) می‌رساند.
تداخل دارویی:
پروبنسید با ترشح توبولی دارو در کلیه رقابت کرده و دفع کلیوی آن را کاهش می‌دهد.
ملاحظات اختصاصی:
این دارو نباید برای درمان عفونتهای ناشی از استافیلوکوک مقاوم به متی سیلین بکار رود.
توجه: در بیمارانی که درمان با بتالاکتام گرفته‌اند، واکنشهای خطری ازدیاد حساسیت (آنافیلاکتوئید) گزارش شده است. بیش از شروع درمان باید سابقه حساسیت به پنی سیلین‌ها، سفالوسپورین‌ها، دیگر بتالاکتام‌ها و سایر آلرژن‌ها مشخص شود. در صورت بروز واکنشهای آلرژیک، دارو باید سریعا قطع و درمان شروع شود.
تشنج و عوارض CNS ناشی از مروپنم بطور شایع در افراد مبتلا به اختلالات CNS مننژیت باکتریایی و نارسایی کلیوی رخ می‌دهد.
در صورت بروز تشنج، درمان با مروپنم باید قطع شده و یا دوز دارو کاهش یابد.
به محلولهای حاوی مروپنم نباید داروهای دیگر اضافه شود.
برای تعیین میزان پایداری محلول آماده شده باید به اطلاعات کارخانه سازنده مراجعه نمود.
دارو ممکن است باعث رشد بیش از حد باکتری های مقاوم یا قارچ‌ها شود. بیمار باید از نظر شواهد عفونت با این پاتوژن‌ها پایش شود.
نکات قابل توصیه به بیمار:
بیمار باید درد، التهاب یا التهاب در محل تزریق را گزارش دهد.
مصرف در سالمندان :با توجه به کاهش عملکرد کلیوی دارو باید با احتیاط مصرف شود. در صورت کلیرانس کراتینین زیر ml/min 50 دوز دارو باید تعدیل شود.
مصرف در کودکان: اثر درمانی و بی خطری دارو درکودکان زیر سه ماه تائید نشده است.
مصرف در شیردهی: ترشح در شیر مادر مشخص نیست باید با احتیاط مصرف شود.
اثر بر آزمایشهای تشخیصی:
ممکن است باعث افزایش سطح AST, ALT، بیلی روبین، آلکالین فسفاتاز، LDH، کراتینین و BUN شود. ممکن است باعث کاهش سطح Hgb و هماتوکریت شود.
این دارو ممکن است باعث افزایش شمارش ائوزینوفیل و RBC در ادرار شود. ممکن است باعث کاهش شمارش WBC و افزایش یا کاهش شمارش پلاکت‌ها aPTT, INR, PT شود.
فارماکوکینتیک:
جذب: دارو به صورت وریدی تجویز می‌شود.
پخش: به اکثر بافتها و عمده آب بدن (شامل CSF) پخش می‌شود. تنها ۲ درصد دارو به پروتئین‌ها متصل می‌شود.
متابولیسم: به نظر می‌رسد که به میزان ناچیزی متابولیزه می‌شود. یک متابولیت غیر فعال برای دارو شناسائی شده است.
دفع: دارو به صورت تغییر نیافته عمدتاً در ادرار ترشح می‌شود. نیمه عمر حذفی دارو در بزرگسالان با کارکرد نرمال کلیه و در کودکان دو ساله و بزرگتر حدودا یک ساعت و در کودکان سه ماهه تا دو ساله حدود ۱٫۵ ساعت است.
موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف: حساسیت مفرط به دارو یا دیگر داروهای این کلاس و افرادی که به داروهای بتالاکتام واکنش آنافیلاکتوئید نشان داده‌اند.
موارد احتیاط : سابقه تشنج، اختلال کارکرد کلیه.
اشکال دارویی:
Injection, Powder: ۵۰۰ mg, ۱ g
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: مشتق کارباپنم.
طبقه‌بندی درمانی: آنتی بیوتیک.
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده B
نام‌های تجاری: Meronem
عوارض جانبی:
اعصاب مرکزی : سردرد – درد.
دستگاه گوارش: یبوست – اسهال – تهوع و استفراغ.
خون: آنمی.
تنفسی: آپنه.
پوست: التهاب در محل تزریق، خارش، بثورات پوستی.
سایر عوارض: واکنشهای ازدیاد حساسیت – سپسیس – شوک.
مسمومیت و درمان:
تظاهرات بالینی: شناخته نشده است.
درمان: باید دارو قطع شده و درمان حمایتی شروع شود تا زمانی که دفع کلیوی تکمیل شود. مروپنم و متابولیت‌های آن به میزان زیادی با همودیالیز قابل برداشت است.
