فنازوپریدین (Phenazopyridine Hcl)

مطلب را به اشتراک بگذارید

موارد و مقدار مصرف:  

رفع درد ناشی از عفونت یا تحریک مجاری ادرار

بزرگسالان: از راه خوراکی، مقدار ۲۰۰ میلی گرم سه بار در روز مصرف می‌ شود.
کودکان ۱۲-۶ سال: از راه خوراکی، مقدار ‏mg/kg 12‎‏ به صورت منقسم سه بار در روز برای ۲ روز مصرف می‌ شود.
مکانیسم اثر
اثر ضد درد: فنازوپیریدین از طریق یک مکانیسم ناشناخته اثر بی حس کننده موضعی بر مخاط مجاری ادرار دارد. ‏
تداخل دارویی:‏
تداخل خاصی گزارش نگردیده است. ‏
اثر بر آزمایشهای تشخیصی:‏
‏این دارو ممکن است نتایج میزان قند خون را در آزمونهای ‏Clinistix، ‏Tape، ‏Tes، ‏Acetest، ‏Ketostix‏ تغییر دهد. ‏برای حصول نتایج صحیح آزمون گلوکز در ادرار ، ‌باید از آزمون ‏Clinitest‏ استفاده شود.
فناروپیریدین ممکن است با آزمونهای زیر نیز تداخل کند:
آزمون ارلیش برای اندازه گیری اوروبیلینوژن ادرار، آزمونهای دفع فنول سولفون فتالئین (‏PSP‏) برای ارزیابی عملکرد ‏کلیه، آزمونهای دفع سولفوبروموفتالئین (‏BSP‏ برای ارزیابی عملکرد کبد و آزمونهای اندازه گیری پروتئین، استروئیدها یا ‏بیلیروبین ادرار).
فناروپیریدین می‌ تواند سطح هموگلوبین و هماتوکریت را کاهش دهد. ‏
فارماکوکینتیک:‏
جذب و پخش: مشخص نیست، ‌هرچند که به نظر می‌ رسد مقادیر بسیار کم دارو وارد مایع مغزی نخاعی (‏CSF‏) می‌شود و ‏از جفت عبور می‌ کند.
متابولیسم: در کبد متابولیزه می‌ شود.
دفع: از راه ادرار دفع می‌ شود. ۶۵% دارو تغییر نیافته دفع می‌ شود. به طور متوسط ظرف ۴/۲۰ ساعت دفع می‌ گردد. ‏
‏موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف: حساسیت مفرط نسبت به فنازوپیریدین، نارسایی کلیه، گلومرولونفریت، ‌هپاتیت شدید، ‌پیلونفریت حین ‏بارداری. ‏
اشکال دارویی: ‏
Tablet: 100mg‏ ‏
اطلاعات دیگر: ‏
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: رنگ آزو.
طبقه‌بندی درمانی: ضد درد مجاری ادرار.
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده ‏B‏
ملاحظات اختصاصی:‏
این دارو رنگ ادرار را به رنگ قرمز یا نارنجی تغییر می‌ دهد. به همین دلیل، ‌فنازوپیریدین ممکن است موجب لک شدن ‏لباسها شود.
فنازوپیریدین را باید تنها به عنوان یک داروی ضد درد تجویز کرد.
این دارو را می‌ توان همراه با یک آنتی بیوتیک، برای درمان عفونتهای مجاری ادرار استفاده کرد.
مصرف فنازوپیریدین باید طی دو روز مصرف همزمان با آنتی بیوتیکها قطع شود.
در صورت زرد شدن اسکلرا مصرف دارو باید قطع گردد.
در بیماران با ‏Cl cr‏ < 50 ‏ml / min‏ با احتیاط مصرف شود.
نکات قابل توصیه به بیمار
این دارو ممکن است رنگ ادرار را به رنگ قرمز یا نارنجی تغییر دهد و موجب لک شدن لباسها شود.
لک روی لباسها را می‌ توانید با محلول ۲۵/۰ درصد سدیم دی تیونات یا هیدروسولفیت پاک کنید.
در صورت فراموش کردن یک نوبت مصرف دارو، ‌به محض به یاد آوردن، آن را مصرف کنید و از دو برابر کردن مقدار ‏مصرف بعدی خودداری نمایید.
در صورت تشدید علائم بیماری یا عدم رفع آنها، ‌به پزشک مراجعه کنید.
مصرف در سالمندان: مصرف این دارو در بیماران سالخورده، به دلیل احتمال تجمع دارو و کاهش عملکرد کلیوی باید با ‏احتیاط همراه باشد.
مصرف در شیردهی: بی ضرری مصرف این دارو در دوران شیردهی ثابت نشده است.
عوارض جانبی
اعصاب مرکزی : سردرد.
پوست: بثورات پوستی، راش.
دستگاه گوارش: تهوع، ناراحتی گوارشی.
خون: آنمی همولیتیک، متهموگلوبینمی.
سایر عوارض: واکنش‌های آنافیلاکتوئید.
مسمومیت و درمان:
تظاهرات بالینی: متهموگلوبینمی (بیشتر به صورت سیانوز مشخص می‌ شود)، همراه با نارسایی و عیب کار کبد و کلیه.
درمان: محتویات معده را باید بلافاصله با ایجاد استفراغ توسط شربت ایپکا یا شستشوی معده تخلیه کرد. برای از بین بردن ‏متهموگلوبینمی، مقدار ‏mg/kg 2-1‎‏ متیلن بلو به صورت تزریق وریدی، ‌یا ۲۰۰-۱۰۰ میلی گرم آسکوربیک اسید به صورت ‏خوراکی تجویز می‌ شود. اقدامات علامتی و حمایتی (حمایت تنفسی و تصحیح عدم تعادل مایعات و الکترولیتها) به عمل آیند.
معیارهای آزمایشگاهی و علائم حیاتی بیمار باید به دقت پیگیری شود. ‏

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *