موارد و مقدار مصرف :
درمان اختلال وسواس
بزرگسالان: ابتدا، mg/day 50 هنگام خواب مصرف شود و هر ۷-۴ روز مقدار ۵۰ میلی‌گرم اضافه می‌شود تا حداکثر اثربخشی حاصل گردد. حداکثر مقدار مصرف mg/day 300 است. مقادیر بیش از mg/day 100 در دو مقدار منقسم مصرف شود.
کودکان ۱۷-۸ سال: با mg 25 هنگام شب شروع شود و هر ۷-۴ روز mg 25 افزایش داده شود تا اثربخشی مناسب دیده شود. دوز حداکثر روزانه mg 200 برای کودکان ۱۱-۸ سال و mg 300 برای کودکان ۱۷-۱۱ سال می‌باشد. دوزهای بالاتر از mg 50 ، در ۲ دوز منقسم داده شود.
تنظیم دوز: برای بیماران سالمند و کسانی که نارسایی کبدی دارند، با دوز پایین تری دارو شروع گردد و به میزان کمتری افزایش یابد.
مکانیسم اثر :
اثر ضد وسواس: مکانیسم دقیق اثر دارو مشخص نیست. فلووکسامین یک مهارکننده انتخابی قوی بازجذب سروتونین است که تصور می‌شود رفتار وسواسی را بهبود بخشد.
تداخل دارویی :
فلووکسامین موجب کاهش کلیرانس بنزودیازپینها، تئوفیلین و وارفارین می‌شود. مصرف همزمان آنها با احتیاط صورت گیرد. با این وجود، دیازپام نباید به طور همزمان با فلووکسامین مصرف شود.
این دارو ممکن است موجب افزایش غلظت سرمی کاربامازپین، کلوزاپین، متادون، متوپرولول، پروپرانولول و ضدافسردگی‌های سه‌حلقه‌ای شود. در صورت تجویز همزمان احتیاط شود، و بیمار از نظر بروز عوارض جانبی به دقت تحت نظر قرار گیرد. تنظیم مقدار مصرف دارو ممکن است ضروری باشد. دیازپام ممکن است موجب برادیکاردی شود؛ بنابراین پیگیری ضربان قلب بیمار ضروری است.
از آنجا که لیتیم و تریپتوفان ممکن است اثرات فلووکسامین را افزایش دهند، با احتیاط تجویز شوند. مهارکننده‌های MAO ممکن است سبب تهییج شدید ، زیادی دمای بدن، میوکلونوس، دلیریوم و اغما شوند. از مصرف همزمان آنها خودداری شود.
با مصرف همزمان پیموزاید و تیوریدازین ممکن است آریتمی بطنی مانند تورسادوپوینت و مرگ ناگهانی پیش بیاید.
در مصرف همزمان با سوماتریپتان ممکن است ضعف، افزایش رفلکس‌ها و عدم هماهنگی پیش بیاید.
مصرف همزمان ترامادول باعث سندرم سروتونین می شود.
سیگار می‌تواند اثربخشی دارو را کم کند.
اثر بر آزمایشهای تشخیصی
ممکن است باعث کاهش سطح سدیم شود.
عوارض جانبی :
اعصاب مرکزی: سردرد ، ناتوانی شدید (athenia)، خواب آلودگی، بی‌خوابی، عصبانیت، سرگیجه، لرزش، اضطراب، زیادی تونیسیته، آشفتگی، افسردگی، تحریک CNS.
قلبی- عروقی: طپش قلب ، گشادی عروق، لرزش.
چشم: آمبلیوپی.
دستگاه گوارش: تهوع، اسهال، یبوست، سوءهاضمه، بی‌اشتهایی، استفراغ، نفخ، خشکی دهان، اختلال بلع، طعم غیرعادی در دهان.
ادراری – تناسلی: کاهش میل جنسی، انزال غیرطبیعی، تکرر ادرار، ناتوانی جنسی، ناتوانی در رسیدن به ارگاسم، احتباس ادرار.
متابولیک: هیپوناترمی.
تنفسی: عفونت بخش فوقانی تنفسی، تنگی نفس، خمیازه کشیدن.
پوست: تعریق.
سایر عوارض: سندرم شبه آنفلوانزا، لرز، اختلالات دندان، SIADH.
مسمومیت و درمان :
تظاهرات بالینی: خواب آلودگی، استفراغ، اسهال و سرگیجه، اغما، تاکیکاردی، برادیکاردی، کمی فشار خون، اختلالات EKG، اختلال عملکرد کبد، و تشنجات، پنومونیت آسپیراسیون، اشکال در تنفس یا کمی پتاسیم خون ممکن است به دلیل از دست دادن هوشیاری یا استفراغ بروز کند.
درمان: حمایتی است. علاوه بر حفظ راه هوایی و پیگیری علائم حیاتی و EKG، استفاده از ذغال فعال ممکن است به اندازه ایجاد استفراغ یا شستشوی معده مؤثر باشد. از آنجا که جذب دارو با مصرف زیاد ممکن است به تأخیر افتد ، اقدامات لازم برای به حداقل رساندن جذب تا ۲۴ ساعت بعد از مصرف دارو ممکن است ضروری باشد. به نظر نمی‌رسد دیالیز مؤثر باشد.
فارماکوکینتیک :
جذب: فراهمی‌زیستی مطلق دارو ۵۳ درصد است.
پخش: حجم پخش متوسط حدود L/kg 25 است. حدود ۸۰ درصد به پروتئین پلاسما (عمدتاً آلبومین ) پیوند می‌یابد.
متابولیسم: به طور گسترده در کبد و عمدتاً از طریق اکسیداتیو دمیتلاسیون و دآمیناسیون متابولیزه می‌شود.
دفع: متابولیتهای فلووکسامین عمدتاً از راه ادرار دفع می‌شوند.
موارد منع مصرف و احتیاط :
موارد منع مصرف: حساسیت مفرط به دارو یا سایر ضدافسردگی‌های فنیل پیپرازین و تا ۱۴ روز پس از مصرف مهارکننده MAO، مصرف همزمان تیوریدازین و پیموزاید.
موارد احتیاط : اختلال عملکرد کبدی، وجود همزمان بیماری هایی که ممکن است بر پاسخهای همودینامیک یا متابولیسم تأثیر بگذارند ، یا سابقه مانیا یا تشنج و یا افکار خودکشی.
هشدارها و احتیاطات: به فلوکستین مراجعه شود.
اشکال دارویی :
Tablet: 50, 100mg
اطلاعات دیگر :
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: مهارکننده اختصاصی بازجذب سروتونین.
طبقه‌بندی درمانی: ضد وسواس.
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده C
ملاحظات اختصاصی
۱- مصرف فلووکسامین حداقل ۱۴ روز بعد از قطع یک مهارکننده MAO شروع شود ،و برعکس.
۲- تغییر خلقیات بیمار ثبت شود. تمایل به خودکشی در بیمار بررسی و حداقل مقدار مورد نیاز در دسترس وی قرار داده شود.
۳- در بیماران با اختلال عملکرد کبد، سابقه مانیا یا تشنج و شرایطی که همودینامیک و متابولیسم فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد با احتیاط مصرف شود.
۴- دارو برای مصرف در افسردگی تاییدیه ندارد و نباید برای درمان افسردگی ماژور در کودکان و نوجوانان زیر ۱۸ سال استفاده شود.
نکات قابل توصیه به بیمار :
۱- تا مشخص شدن اثرات CNS دارو از انجام فعالیتهای خطرناک خودداری کنید.
۲- از مصرف فرآورده‌های حاوی الکل خودداری کنید.
۳- استعمال دخانیات ممکن است اثربخشی دارو را کاهش دهد.
۴- در صورت روز بارداری و قصد آن فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
۵- بروز بثورات پوستی، کهیر، یا واکنشهای آلرژیک مربوطه را اطلاع دهید.
۶- حصول اثرات کامل ضدافسردگی دارو به چند هفته درمان نیازدارد. با بروز بهبودی، مصرف دارو را قطع نکنید.
۷- قبل از مصرف هرگونه داروی بدون نسخه با پزشک مشورت کنید.
مصرف در سالمندان: در بیماران سالخورده کلیرانس دارو حدود ۵۰ درصد بیماران جوان‌تر کاهش می‌یابد. مصرف دارو با احتیاط تجویز شود و مقدار آن به تدریج افزایش یابد.
مصرف در کودکان: بی‌ضرری و اثربخشی مصرف دارو در کودکان کوچکتر از ۱۸ سال ثابت نشده است.
مصرف در شیردهی: دارو در شیر ترشح می‌شود و نباید در دوران شیردهی مصرف شود.
