فلوسینولون (Fluocinolone)

مطلب را به اشتراک بگذارید

موارد و مقدار مصرف:‏
درمان التهاب درماتوز پاسخ‌دهنده به کورتیکواستروئیدها.  
بزرگسالان و کودکان: شکل کرم یا پماد این دارو دو تا سه بار در روز بر مناطق موردنظر مالیده می‌شود. پانسمان بسته را ‏می‌توان برای درماتوزهای شدید یا مقاوم به کار برد.  
مکانیسم اثر:‏
اثر ضدالتهاب: فلوسینولون ساخت آنزیمهای لازم برای کاهش پاسخ التهابی را تحریک می‌کند. این دارو یک گلوکوکورتیکوئید ‏بسیار قوی دارای فلوئور است. ‏
تداخل دارویی:‏
تداخل دارویی خاصی مشاهده نشده است. ‏
اثر بر آزمایشهای تشخیصی:‏
ممکن است باعث افزایش سطح قند شود. ‏
فارماکوکینتیک:‏
جذب: مقدار جذب شده به درصد داروی موجود در فرآورده، مقدار مصرف شده و وضعیت پوست در موضع مورد درمان ‏بستگی دارد. جذب این دارو در نواحی دارای لایه شاخی ضخیم (مانند کف دستها، کف پاها، آرنجها، و پاشنه پاها) حدود ‏یک درصد و در نواحی که نازک ترین لایه شاخی را دارند (ماند صورت، پلکها و نواحی تناسلی) حدود ۳۶ درصد است. ‏جذب دارو در نواحی آسیب‌دیده، ملتهب یا پوشیده پوست افزایش می‌یابد. مقداری از اشکال موضعی این دارو، بخصوص از ‏طریق مخاط دهان، جذب سیستیمک می‌شود.  
پخش: بعد از مصرف موضعی، فلوسینولون در سرتاسر پوست موضع تحت درمان انتشار می‌یابد. مقداری از دارو که به ‏داخل گردش خون جذب می‌شود، به سرعت در داخل عضلات کبد، پوست، روده و کلیه انتشار می‌یابد.  
متابولیسم: بعد از مصرف سطحی (پوستی)، فلوسینولون عمدتاً در پوست متابولیزه می‌شود. مقدار کمی از دارو که به تداخل ‏گردش خون سیستمیک جذب شده است ، عمدتاً در کبد به ترکیبات غیرفعال متابولیزه می‌شود.  
دفع: متابولیتهای غیرفعال عمدتاً به صورت گلوکورونیدها و سولفاتها و همچنین ، ترکیبات کونژوگه نشده، از طریق کلیه‌ها ‏دفع می‌شوند. مقادیر کمی از متابولیتها هم از طریق مدفوع دفع می‌شوند. ‏
موارد منع مصرف و احتیاط:‏
موارد منع مصرف: حساسیت مفرط نسبت به هریک از اجزای این فرآورده همچنین به‌عنوان تک درمانی در عفونتهای ‏پوستی مانند زردزخم یا سلولیت منع مصرف دارد. برای استفاده بر روی صورت، نواحی تناسلی یا زیربغل منع مصرف ‏دارد. ‏
اشکال دارویی: ‏
Ointment: 0.025%‎‏ ‏
اطلاعات دیگر: ‏
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: آدرنوکورتیکوئید موضعی.  
طبقه‌بندی درمانی: ضدالتهاب موضعی.  
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده ‏C‏  
ملاحظات اختصاصی:‏
‏۱- بیمار باید از لحاظ عفونتهای پوستی، آتروفی و ضایعات پوستی مانیتور شود.  
‏۲- جذب سیستمیک دارو با پانسمان محل استفاده از دارو و یا استفاده طولانی مدت و یا منقطه وسیع تحت درمان افزایش ‏می‌یابد.  
‏۳- قبل از استفاده از دارو، بیمار باید پوست را به آرامی شستشو دهد.  
‏۴- پانسمان حداکثر پس از ۱۲ ساعت باز شود و بر روی مناطق ترشح دارو یا عفونی پانسمان قرار نگیرد.  
‏۵- در صورت بروز عفونت، حساسیت شدید، زخم یا جذب سیستمیک، مصرف دارو قطع شود.  
‏۶- در صورت احتمال جذب سیستمیک دارو، احتیاطات و هشدارهای گلوکوکورتیکوئیدهای سیستمیک مطرح می‌باشد.  
توجه: در صورت بروز تحر یک و عفونت موضعی، جذب سیستمیک یا حساسیت مفرط، باید مصرف دارو قطع شود.  
عوارض جانبی:‏
موضعی: سوزش، خارش، تحریک، خشکی، فولیکولیت، پرمویی، ضایعات شبه آکنه، کمی رنگدانه‌های پوست، درماتیت ‏اطراف دهان، درماتیت تماسی آلرژیک، لیچ افتادن پوست (‏maceration‏)، عفونت ثانویه، آتروفی، بروز رگه‌هایی بر روی ‏پوست، عرق جوش، درماتیت تماسی آلرژیک، قرمزی پوست.  
جذب سیستمیک قابل توجه این دارو ممکن است موجب بروز عوارض زیر شود:  
متابولیک: گلیکوزوری، هیپرگلیسمی.  
سایر عوارض: سندرم کوشینگ، سرکوب محور هیپوتالاموس- هیپوفیز- آدرنال.  
مسمومیت و درمان:‏
اطلاعات خاصی گزارش نشده است. ‏

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *