فلودرابین فسفات(Fludarabine Phosphate)

مطلب را به اشتراک بگذارید

 موارد و مقدار مصرف :‏

الف) درمان لوسمی لنفوسیتیک مزمن (‏CLL‏) از نوع ‏B-Cell‏ در بیمارانی که به یک رژیم درمانی استاندارد حاوی ‏ترکیبات آلکیله کننده پاسخ نداده‌اند و یا پاسخ ناکافی داده‌اند.
بزرگسالان: به طور معمول ‏mg/m2 25‎‏ از دارو به صورت وریدی و روزانه ظرف ۳۰ دقیقه تزریق می‌شود (یا به ‏صورت تزریق سریع وریدی و یا انفوزیون وریدی مداوم). طول درمان ۵ روز پیاپی است و هر ۲۸ روز یک بار تکرار ‏می‌گردد. درمان به پاسخ بیمار و تحمل وی ارتباط دارد.
تنظیم دوز: در صورتی که بیمار ‏CLCr‏ بین ‏ml/min 70-30‎‏ داشته باشد، میزان دارو ۲۰% کاهش می‌یابد. فلودارابین در ‏بیمارانی که ‏CLCr‏ زیر ‏ml/min 30‎‏ دارند توصیه نمی‌شود.
ب) ‏Mycosis Fungoides، لوکمی ‏Hairy Cell، لنفوم هوچیکن و لنفوم بدخیم.
بزرگسالان: به طور معمول ‏mg/m2 30-18‎‏ ظرف ۳۰ دقیقه به صورت وریدی تزریق می‌شود (یا به صورت تزریق ‏وریدی سریع و یا انفوزیون وریدی مداوم).طول درمان ۵ روز پیاپی است و هر ۲۸ روز یک بار تکرار می‌گردد. درمان به ‏پاسخ بیمار و عمل وی ارتباط دارد. ‏
موارد منع مصرف و احتیاط :‏
موارد منع مصرف: حساسیت مفرط شناخته شده به این دارو یا سایر ترکیبات آن.
موارد احتیاط: در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه با احتیاط مصرف شود. ‏
عوارض جانبی :‏
اعصاب مرکزی: بی‌قراری، سندرم سربلار، کوما، گیجی، سکته مغزی، افسردگی، خستگی، تب، سردرد، درد عضلانی، ‏درد، پاراستزی، نوروپاتی محیطی، اختلالات خواب، ‏TIA، ضعف.
قلبی ـ عروقی: آنوریسم، آنژین، آریتمی، ‏DVT، ادم، نارسایی قلب، خونریزی، فلبیت، تاکیکاردی فوق بطنی.
چشم، گوش، حلق و بینی: کوری تأخیری (در دوزهای بالا)، خونریزی در حلق و بینی، کاهش شنوایی، فارنژیت، ‏سینوزیت، اختلالات بینایی.
دستگاه گوارش: بی‌اشتهایی، یبوست، اسهال، ازوفاژیت، خونریزی گوارشی، موکوزیت، تهوع، استوماتیت، استفراغ.
ادراری ـ تناسلی: سوزش ادرار، خون در ادرار، پرتئینوری، عفونت ادراری، تکرر ادرار، نارسایی کلیه.
خون: آنمی همولیتیک، سرکوب مغز استخوان.
کبدی: سنگ کیسه صفرا، نارسایی کبد.
متابولیک: از دست دادن آب، افزایش قند خون، افزایش پتاسیم، افزایش فسفر، افزایش اسیداوریک، کاهش کلسیم.
عضلانی ـ اسکلتی: درد عضلات.
تنفسی: پنومونیت حساسیتی، برونشیت، سرفه، دیسپنه، خون در خلط، هیپوکسی، پنومونی، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی.  پوست: ریزش مو، تعریق، خارش، راش، پوست چرب.
سایر عوارض: آنافیلاکسی، لرز، عفونت، سندرم لیزتومور.
مسمومیت و درمان :‏
تظاهرات بالینی: مصرف دارو در دوزهای بالا می‌تواند سمیت عصبی برگشت‌ناپذیر گشته و باعث نابینایی تأخیر، کوما و ‏مرگ گردد. همچنین ترومبوسیتوپنی شدید و نوتروپنی ثانویه به سرکوب مغز استخوان نیز رخ می‌دهد.
درمان: درمان شامل قطع دارو و اقدامات حمایتی است. ‏
‏تداخل دارویی :‏
مصرف همزمان با سایر داروهای سرکوب کننده مغز استخوان باعث سمیت مضاعف می‌گردد. بهتر است همزمان استفاده ‏نشوند.
مصرف همزمان با داروی پنتوستاتین باعث افزایش احتمال سمیت تنفسی می‌گردد. بهتر است همزمان استفاده نشوند. ‏
مکانیسم اثر :‏
اثر ضد سرطان: پس از تبدیل فلودارابین به متابولیت فعال آن، این متابولیت سنتز ‏DNA‏ را از طریق مهار ‏DNA‏ ‏پلی‌مراز آنها، ریبونوکلئوتید ردوکتاز و ‏DNA‏ پریماز، مهار می‌نماید. مکانیسم عمل دقیق این دارو کاملاً شناخته نشده ‏است. ‏
‏فارماکوکینتیک :‏
جذب: به صورت تزریق وریدی استفاده می‌شود.
پخش: به طور وسیع پخش می‌شود و حجم توزیع آن ‏L/m2 98-96‎‏ می‌باشد(در زمان رسیدن به غلظت سرمی پایدار).
متابولیسم: به سرعت دفسفریله می‌شود و سپس درون سلول به متابولیت فعال خود فسفریله می‌گردد.
دفع: ۲۳% دارو به صورت متابولیت فعال تغییر نیافته در ادرار دفع می‌شود. نیمه‌ عمر دارو حدود ۱۵ ساعت می‌باشد. ‏
اشکال دارویی : ‏
Injection: 25mg/ml, 2ml‏
Injection, Powder: 50 mg‏ ‏
اطلاعات دیگر : ‏
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: آنتی‌متابولیت.
طبقه‌بندی درمانی: ضد سرطان.
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده ‏D‏
نام‌های تجاری: ‏Fludara, Neoflubin‏
ملاحظات اختصاصی :‏
‏۱- دارو به صورت تحقیقاتی جهت درمان لنفوم بدخیم، لنفوم ماکروگلوبینمیک، لوکمی پرولنفوسیتیک،‌ انواع پرولنفوسیتیک ‏CLL Mycosis Fungoides، لوکمی ‏Hairy Cell‏ و بیماری هوچکین استفاده شده است.
‏۲- دارو توسط پزشکان متخصص در امر سرطان درمانی تجویز گردد.
‏۳- سندرم لیزتومور (شامل افزایش اسیداوریک، افزایش فسفات، کاهش کلسیم، اسیدوزمتابولیک، افزایش پتاسیم، خون در ‏ادرار، کریستااوری، اوراته و نارسایی کلیه) در بیماران مبتلا به ‏CLL‏ که تومور بزرگ داشتند رخ داده است.
‏۴- اثرات مغزی شدید دارو شامل نابینایی در دوزهای بالا در درمان لوکمی حاد رخ می‌دهد.
‏۵- سن بالا، نارسایی کلیه و نارسایی مغز استخوان بیمار را مستعد سمیت دارو می‌نماید. اثرات سمی دارو وابسته به دوز ‏می‌باشد.
‏۶- طول درمان مناسب تا امروز مشخص نشده است. توصیه می‌شود پس از رسیدن به بیشترین پاسخ درمانی ۳۰ دوره ‏درمان اضافه قبل از قطع دارو به بیمار داده شود.
‏۷- بررسی خونی بیمار ضروری است به خصوص در مورد تعداد نوتروفیل و پلاکتها.
‏۸- آنمی همولیتیک اتوایمیون کشنده می‌تواند پس از یک یا چند دوره درمان رخ دهد. بیمار باید از لحاظ همولیز زیر نظر ‏باشد.
‏۹- دارو باید در یخچال نگهداری شود.
نکات قابل توصیه به بیمار :‏
بیمار نباید با افرادی که مبتلا به عفونت هستند برخورد داشته باشد و هرگونه نشانه عفونت و یا خونریزی غیرعادی باید ‏سریعاً گزارش گردد.
مصرف در سالمندان: سالمندان بیشتر مستعد سمیت ناشی از دارو می‌باشند.
مصرف در کودکان: ایمنی و کارایی دارو در کودکان ثابت نشده است.
مصرف در شیردهی: ترشح فلودارابین در شیر مشخص نیست. مضرات و فواید شیردهی باید بررسی شود.
مصرف در بارداری: دارو می‌تواند باعث صدمه به جنین گردد. باید خطرات و مزیت مصرف دارو بررسی شود.
اثر بر آزمایشهای تشخیصی :‏
این دارو می‌تواند ,‏Cr, BUN‏ پتاسیم، گلوکز، فسفات و آنزیم‌های کبدی را افزایش داده و نیز باعث کاهش کلسیم و ‏هموگلوبین شود. ‏

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *