فلوتیزوکس (Fluticasone)

مطلب را به اشتراک بگذارید

موارد و مقدار مصرف:‏
الف) درمان علائم بینی و ‏perennial‏ ‌ رینیت فصلی آلرژیک و غیرآلرژیک.  
بزرگسالان: ۲ پاف در هر سوراخ بینی یک بار در روز یا اپاف دوبار در روز. دوز نگهدارنده یک باف در هر سوراخ ‏بینی یک بار در روز است. برای تسکین علائم فصلی می‌توان از ۲ پاف در هر سوراخ بینی روزانه در مواقع لزوم نیز ‏استفاده کرد.  
کودکان ۴ سال یا بزرگتر: در روز، در هر یک از سوراخ های بینی یک بار اسپری می‌شود؛ در صورت بروز علائم شدید ‏می‌تواند به دو بار اسپری در هر یک از سوراخهای بینی افزایش یابد. مقدار مصرف را می‌توان برحسب پاسخ بیمار مجدداً ‏به یک اسپری کاهش داد.  
ب) درمان نگهدارنده در آسم به‌عنوان درمان پیشگیری کننده.  
بزرگسالان و کودکان ۱۲ سال و بزرگتر: برای بیمارانی که قبلاً از یک درمان برونکودیلاتور استفاده کرده‌اند، ‏mcg 88‎‏ ‏دوبار در روز استنشاق شود (بیشترین میزان قابل مصرف در روز ‏mcg 440‎‏ دو بار در روز است). برای بیمارانی که ‏قبلاً از کورتیکواستروئیدهای استنشاقی استفاده کرده‌اند ‏mcg 220-88‎‏ دوبار در روز استنشاق شود (بیشترین میزان قابل ‏مصرف در روز ‏mcg 440‎‏ دو بار در روز است).  
برای بیمارانی که قبلاً از کورتیکواستروئیدهای خوراکی استفاده کرده‌اند، ‏mcg 440‎‏ دوبار در روز استنشاق شود ‏‏(بیشترین میزان قابل مصرف در روز ‏mcg 880‎‏ دو بار در روز است).  
کودکان ۱۱-۴ سال: ‏mcg 50‎‏ دو بار در روز استنشاق شود (تمام بیماران)، بیشترین میزان قابل مصرف در روز ‏mcg ‎‎۱۰۰‎‏ دو بار در روز است.  
مکانیسم اثر:‏
اثر ضد التهابی: فلوتیکازون ساخت پروتئین‌های لازم برای کاهش التهاب را تحریک می‌کند. ‏
تداخل دارویی:‏
کتوکونازول می‌تواند سطح فلوتیکازون را افزایش دهد. در مصرف همزمان کتوکونازول به مدت طولانی (و یا سایر ‏مهارکننده‌های ‏CYP3A4‎‏) احتیاط شود.  
اثر بر آزمایشهای تشخیصی  
گزارشی وجود ندارد. ‏
عوارض جانبی:‏
اعصاب مرکزی: گیجی، عصبانیت، تب.  
ادراری – تناسلی: قاعدگی دردناک.  
عضلانی – اسکلتی: درد مفاصل، درد دستها و پاها، شبیه رگ به رگ شدن یا کشیدگی.  
تنفسی: بر ونشیت، احتقان سینه.  
متابولیک: گلوکوزوری، هیپرگلیسمی.  
سایر عوارض: سرکوب محور هیپوتالاموس ـ هیپوفیز ـ آدرنال، سندرم کوشینگ.  
مسمومیت و درمان  
گزارشی وجود ندارد. ‏
فارماکوکینتیک:‏
جذب: تا حدی جذب سیستمیک می‌شود.  
پخش: دارو حلالیت در چربی بالایی دارد و به پروتئین‌های بافتی متصل می‌گردد.  
متابولیسم: توسط کبد متابولیزه می‌شود.  
دفع: کمتر از پنج درصد به‌عنوان متابولیت از راه ادرار، و بقیه به صورت داروی اصلی و متابولیت از راه مدفوع دفع ‏می‌شوند. ‏
موارد منع مصرف و احتیاط:‏
موارد منع مصرف: حساسیت مفرط به دارو یا اجزای آن، درمان اولیه حملات آسمی مداوم یا در موارد حاد آسم (که به ‏اقدامات گسترده‌تر نیاز است). در بیمارانی که ضایعات عفونتهای ویروسی، قارچی، هرپسی و یا سلی دارند منع مصرف ‏دارد.  
موارد احتیاط :  
الف) تغییر رژیم درمانی کورتیکواستروئید سیستمیک به استشنشاقی (در این موارد مرگ رخ داده ست). در موارد استرس ‏یا حملات آسمی شدید.  
ب) بیمارانی که مصرف کورتیکواستروئید سیستمیک را قطع کرده‌اند باید بلافاصله مصرف مقادیر زیاد کورتیکواستروئید ‏خوراکی را شروع کنند و با پزشک معالج خود برای یاری بیشتر تماس بگیرند. ‏
اشکال دارویی: ‏
Inhaler: 50, 125, 250 mcg/dose‏ ‏
اطلاعات دیگر: ‏
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: کورتیکواستروئید.  
طبقه‌بندی درمانی: ضد التهاب استنشاقی.  
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده ‏C‏  
نام‌های تجاری: ‏Flixonase, Flixotide Evohale‏  
ملاحظات اختصاصی:‏
‏۱- طی قطع مصرف کورتیکواستروئید خوراکی، بعضی از بیماران با وجود حفظ یا بهبود عملکرد تنفسی ممکن است علائم ‏قطع مصرف کورتیکواستروید سیستمیک، مانند درد مفصلی یا عضلانی – اسکلتی، کسالت، و افسردگی از خود نشان دهند.  
‏۲- به دلیل احتمال جذب سیستمیک استروئیدهای استنشاقی، بیماران تحت درمان با این داروها از نظر بروز اثرات ‏سیستمیک کورتیکواستروئید به دقت پیگیری شوند. طی دوره‌های استرس یا بعد از اعمال جراحی بیمار از نظر بی‌کفایتی ‏غده فوق کلیوی مراقبت ویژه شود.  
‏۳- استنشاق این دارو برای رفع اسپایم حاد نایژه‌ای مورد ندارد.  
نکات قابل توصیه به بیمار:‏
‏۱- بعد از استنشاق دارو دهان را آب بکشید.  
‏۲- به هنگام استفاده از استروئیدهای استنشاقی با بیماران دچار آبله‌ مرغان یا سرخک تماس نگیرید و در صورت تماس ‏بلافاصله به پزشک اطلاع دهید.  
مصرف در کودکان  
‏۱- بی‌ضرری و اثربخشی مصرف اسپری داخل بینی این دارو در کودکان کوچکتر از ۱۲ سال ثابت نشده است. مصرف ‏دارو در این بیماران توصیه نمی‌شود.  
‏۲- در کودکان یا نوجوانان (که برای درمان بیماری مزمنی مانند آسم یا کنترل ناکافی آن کورتیکواستروئید مصرف کنند، ‏ممکن است سرعت ر شد کاهش یابد. منافع دارو در مقابل احتمال کاهش رشد در این بیماران ارزیابی شود).  
مصرف در شیردهی: در دوران شیردهی باید با احتیاط تجویز شود، زیرا میزان جذب دارو و در نتیجه اثرات سیستمیک آن ‏بر روی شیرخوار مشخص نیست. ‏

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *