موارد و مقدار مصرف:
کاهش احتمال سکته مغزی ناشی از لخته در بیمارانی که سابقه سکته مغزی دارند یا کسانی که آسپرین را تحمل نمی نمایند.
بزرگسالان: mg 250 خوراکی دو بار در روز با غذا مصرف شود.
مکانیسم اثر:
اثر آنتیترومبوتیک: تیکلوپیدین با مهار آدنوزین دی فسفات باعث مهار اتصال فیبرینوژن و پلاکت و پلاکتها با یکدیگر می گردد.
تداخل دارویی:
آنتی اسیدها سطح تیکلوپیدین را کاهش می دهند. مصرف همزمان آسپرین می تواند باعث افزایش اثر ضدپلاکتی گردد.
سایمتیدین می تواند کلیرانس دارو را کاهش دهد و باعث افزایش سمیت گردد. مصرف همزمان با دیگوکسین میتوتند سطح دیگوکسین را اندکی کاهش دهد.
تیکلوپیدین می تواند سطح فنیتوئین را افزایش دهد. همچنین می تواند باعث افزایش سمیت تئوفیلین شود.
اثر بر آزمایشهای تشخیصی:
تیکلوپریدین می تواند باعث افزایش ALT،AST،ALP شود.
تیکلوپیدین می تواند زمان خون ریزی را افزایش دهد و باعث کاهش نوتروفیل‌ها، WBC ،RBC، پلاکت و گرانولوسیت‌ها شود.
عوارض جانبی:
اعصاب مرکزی: گیجی، افزایش خونریزی مغزی، نوروپاتی محیطی.
قلبی – عروقی: خونریزی پس از جراحی، واسکولیت.
چشم، گوش، حلق، بینی: خونریزی کونژکتیو، خون در بینی.
دستگاه گوارش: درد شکم، بی اشتهایی، اسهال، سوء هاضمه، نفخ، خونریزی گوارشی، مدفوع کمرنگ، تهوع و استفراغ.
ادراری – تناسلی: ادرار تیره، خون در ادرار، سندرم نفروتیک.
خون: آگرانولوسیتوز، ترومبوسیتوپنی، نوتروپنی، پانسیتوپنی.
کبد: زردی کلستاتیک، هپاتیت.
متابولیک: هیپوناترمی.
عضلانی – اسکلتی: آرتروپاتی، میوزیت.
تنفسی: پنومونیت آلرژیک.
پوست: راش ماکولوپاپولار، بثورات جلدی، راش، TTP,Urticaria.
سایر عوارض: واکنشهای حساسیتی، بیماری سرم، لوپوس سیستمیک.
مسمومیت و درمان:
اطلاعات اندکی در دست است. سمیت می تواند باعث افزایش زمان خونریزی و ALT گردد. درمان حمایتی است.
فارماکوکینتیک:
جذب: جذب سریع و وسیع می باشد (بیش از %۸۰). غذا جذب غذا را افزایش می دهد.
پخش: دارو %۹۸ اتصال به پروتئین و لیپوپروتئین دارد.
متابولیسم: دارو به طور گسترده تحت متابولیسم کبدی قرار می گیرد. این مطلب که اثربخشی دارو ناشی از خود دارو یا متابولیت های آن است، هنوز مشخص نمی باشد.
دفع: ۶۰% دارو از طریق ادرار و ۲۳% آن از طریق مدفوع دفع می گردد. پس از یک دوز نیمه عمر دارو ۱۲ ساعت و نیم و پس از دوزهای مکرر ۵-۴ روز می باشد.
موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف: حساسیت به دارو، اختلالات خونسازی مانند نوتروپنی و ترومبوسیتوپنی، اختلال هموستاز، خونریزی فعال از معده یا داخل جمجمه، نارسایی شدید کبدی.
اشکال دارویی:
Tablet: 250mg
اطلاعات دیگر:
طبقه بندی فارماکولوژیک: مهارکننده تجمع پلاکتی.
طبقه بندی درمانی: آنتیترومبوتیک.
طبقه بندی مصرف در بارداری: رده B
ملاحظات اختصاصی:
۱- قبل از شروع این دارو، سایر داروهای مشابه در صورت جایگزینی تیکلوپیدین با آنها قطع گردد.
۲- قبل از شروع دارو و پس از شروع به طور متناوب آنزیم های کبدی بررسی شوند (بخصوص در ۴ ماه اول درمان).
۳- افرادی که تیکلوپیدین دریافت می‌نمایند، ممکن است مبتلا به آنمی‌آپلاستیک گردند. شیوع این عارضه در هفته ۸-۴ درمان بیشتر می‌باشد. موارد نادری از ایجاد این عارضه پس از ۳ ماه درمان گزارش گردیده است.
۴- mg 20 متیلپردنیزولون وریدی باعث طبیعی شدن زمان خونریزی ظرف ۲ ساعت می گردد.
۵- از دارو به طور آزمایشی جهت درمان لنگش متناوب، خونریزی تحت عنکبوتیه، گلومرونفریت اولیه، آنمی داسی شکل و بیماران اورمیک با شانت AV استفاده شده است.
۶- در صورت مصرف قبل از عمل CABG، دارو می تواند باعث کاهش جوش خوردن رگ پیوندی و نیز کاهش پلاکت در بیمارانی که حین جراحی قلب باز تحت هموپرفیوژن کوپورال قرار می گیرند، گردد.
۷- در سه ماه اول درمان هر دو هفته CBC، پلاکت و اسمیر محیطی خون بررسی شود. بیمارانی که کاهش پیشرونده پلاکت و WBC دارند باید از لحاظ آنمی آپلاستیک ارزیابی گردند. در صورت بروز آنمی آپلاستیک دارو فورا قطع شود.
نکات قابل توصیه به بیمار:
۱- دارو می تواند باعث نوتروپنی و در نهایت عفونت گردد. در نتیجه بیمار باید با بروز علائمی چون گلو درد، تب و لرز به پزشک مراجعه نماید.
۲- بیمار نباید بدون تجویز پزشک از آسپرین یا فرآورده های حاوی آسپرین OTC استفاده نماید.
مصرف در شیردهی : ترشح دارو در شیر مشخص نیست. مصرف این دارو در شیردهی توصیه نمی شود.
