تیروفیپان هیدروکلراید (Tirofiban Hydrochloride)

مطلب را به اشتراک بگذارید

موارد و مقدار مصرف:‏
در ترکیب با هپارین برای درمان سندرم کرونری حاد (‏ACS‏) شامل بیمارانی که تحت درمان دارویی، ‏PTCA‏ یا ‏آترکتومی قرار می‌گیرند.  
بزرگسالان: ابتدا دوز سرشار ‏mcg/kg/min 4/0‎‏ به مدت ۳۰ دقیقه انفوزیون وریدی شده و سپس با دوز ‏mcg/kg/min ‎‎۱/۰‎‏ به مدت ۱۲ تا ۲۴ ساعت پس از آنژیوپلاستی یا آترکتومی ادامه می‌یابد.  
تعدیل دوز: در کلیرانس کراتینین کمتر از ‏ml/min 30‎، دوز سرشار ‏mcg/kg/min‏ ۲/۰ و دوز نگهدارنده ‏mcg/kg/min ‎‎۰۵/۰‎‏ باید استفاده شود (۵۰% دوز عادی). ‏
موارد منع مصرف و احتیاط:‏
موارد منع مصرف: حساسیت به دارو یا اجزای فرمولاسیون؛ مصرف همزمان یکی دیگر از مهار کننده‌های ‏GP ‎IIb/IIIa؛ خونریزی داخلی فعال؛ سابقه خونریزی طی ۳۰ روز اخیر یا سابقه خونریزی داخل جمجمه؛ نئوپلاسم داخل ‏جمجمه‌ای؛ مالفورماسیون شریانی ـ وریدی یا آنوریسم؛ سابقه ترومبوسیتوپنی ناشی از این دارو؛ سابقه سکته مغزی طی ‏‏۳۰ روز اخیر یا سابقه سکته هموراژیک؛ داشتن علایمی به نفع دیسکسیون آئورت؛ پر فشار خونی شدید (فشار خون ‏سیستولیک < ‏mm Hg 180‎‏ یا فشار دیاستولیک < ‏mm Hg 110‎‏)؛ پریکاردیت حاد؛ سابقه جراحی بزرگ یا ترومای ‏فیزیکی شدید طی ماه اخیر.  
موارد احتیاط: شمارش پلاکتی کمتر از ‏mm3/150000‎، رتینوپاتی هموراژیک، بیمارانی که به طور مزمن دیالیز می‌شوند. 
عوارض جانبی:‏
اعصاب مرکزی: گیجی، تب، سردرد.  
قلبی ـ عروقی: برادیکاردی، دیسکسیون شریان کرونر، ادم، واکنش وازو واگال.  
دستگاه گوارش: تهوع، خونریزی مخفی.  
ادراری ـ تناسلی: درد لگن.  
خونی: خونریزی، ترومبوسیتوپنی.  
عضلانی ـ اسکلتی: درد پا.  
پوست: تعریق.  
سایر عوارض: خونریزی در محل کاتتر شریانی.  
مسمومیت و درمان:‏
مصرف بیش از حد باعث خونریزی می‌شود. درمان باید براساس شرایط بالینی بیمار صورت گیرد؛ انفوزیون دارو باید ‏قطع شده یا تعدیل شود. همودیالیز دارو را برداشت می‌کند. ‏
تداخل دارویی:‏
مصرف همزمان داروهای ضد انعقاد و ضد پلاکت مثل وارفارین، کلوپیدوگرل، دی‌پیریدامول، هپارین، ‏NSAIDها، ‏ترومبولیتیک‌ها و تیکلوپیدین با تیروفیبان ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهد.  
لووتیروکسین و امپرازول ممکن است کلیرانس کلیوی تیروفیبان را افزایش دهند. ‏
مکانیسم اثر:‏
اثر مهار کننده تجمع پلاکتی: تیروفیبان با مهار رسپتورهای ‏GP IIb/IIIa‏ بر روی پلاکتها، مانع اتصال فیبرینوژن به این ‏رسپتورها شده و تجمع پلاکتها را مهار می‌نماید. ‏
‏فارماکوکینتیک:‏
جذب: دارو به صورت داخل وریدی استفاده می‌شود. شروع اثر دارو سریع بوده و مدت اثر آن ۸-۴ ساعت پس از قطع ‏انفوزیون می‌باشد. ‏
اشکال دارویی: ‏
Injection, Solution‏: ۰٫۲۵‏mg/ml, 50ml, 0.25mg/ml, 25ml‏ ‏
اطلاعات دیگر: ‏
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: آنتاگونیست رسپتور ‏GP IIb/IIIa‏ پلاکتی.  
طبقه‌بندی درمانی: مهارکننده تجمع پلاکتی.  
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده ‏B‏  
نام‌های تجاری: ‏Aggrastat‏  
ملاحظات اختصاصی:‏
‏۱- دارو نباید با غلظت بیش از ‏mcg/ml 50‎‏ انفوزیون شود.  
‏۲- دارو را می‌توان با هپارین از یک کاتتر تجویز نمود.  
‏۳- در حین مصرف این دارو، استفاده از کاتترهای شریانی، وریدی و ادراری، لوله نازوگاستریک و تزریق عضلانی باید ‏به حداقل ممکن برسد. لاین وریدی نباید از رگهای غیر قابل فشار مثل وریدهای ساب‌کلاوین و ژوگولار گرفته شود.  
‏۴- بیشترین قسمت خونریزی دهنده لاین شریان فمورال می‌باشد. پیش از خارج نمودن کاتتر از رگ، تجویز هپارین باید به ‏مدت ۳ تا ۴ ساعت قطع شده و ‏aPTT‏ به زیر ۴۵ ثانیه رسیده باشد. حداقل ۴ ساعت قبل از ترخیص بیمار از بیمارستان، ‏هموستاز محل خروج کاتتر باید حاصل شده باشد.  
‏۵- پیش از شروع درمان، ۶ ساعت پس از تجویز دوز سرشار و نیز در طول درمان به صورت روزانه، ‏Hgb، ‏هماتوکریت و شمارش پلاکتی باید پایش شود.  
نکات قابل توصیه به بیمار:‏
بیمار باید هرگونه احساس ناراحتی یا فشار در سینه یا سایر عوارض را به پزشک گزارش کند.  
مصرف در کودکان: اثربخشی و ایمنی دارو تأیید نشده است.  
مصرف در شیردهی: ترشح دارو در شیر مشخص نیست. شیردهی یا مصرف دارو باید قطع شود.  
اثر بر آزمایشهای تشخیصی:‏
ممکن است باعث کاهش سطح ‏Hgb‏ و هماتوکریت و شمارش پلاکتی شود. ‏

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *