در حالت عادی، تشخیص سرماخوردگی و آنفولانزا چندان ساده نیست.
گرفتگی بینی، خارش گلو، تپش سر و…. علائم سرماخوردگی هستند یا آنفولانزا؟
علائم بسیار شبیه هم هستند و در برخی مواقع دکتر برای تشخیص می تواند یک تست آنفولانزا از فرد بگیرد.
در زیر به بررسی این دو نوع بیماری مشابه، و دستورالعمل های مربوطه می پردازیم.
سرماخوردگی
سرماخوردگی یک عفونت تنفسی فصلی رایج است.
در حالی که سرماخوردگی به طور کلی به سرعت برطرف می شود، نشانه های آن می توانند تا دو هفته طول بکشند. با این حال، بر خلاف آنفولانزا، علائم معمولاً خفیف و در اغلب موارد به هیچ عوارض جسمی جدی منجر نمی شوند.
با توجه به کلینیک مایو، بیش از ۱۰۰ ویروس مختلف می تواند موجب سرماخوردگی شود. با این حال، رینوویروس رایج ترین نوع است که باعث عطسه و گرفتگی صدا و بینی می شود. این ویروس به شدت مسری است.
سایر ویروس ها عبارتند از: کروناویروس ها و ویروس سن سی شیال تنفسی.
اغلب ویروس های سرماخوردگی در محیط های سرد و با رطوبت کم رشد می کنند و فرد را مبتلا می کنند. به همین دلیل سرماخوردگی بیشتر در فصل های سرد رخ می دهد. هر چند فرد در هر فصلی می تواند مبتلا شود.
با عطسه و سرفه ی بیمار، ویروس ها در هوا پخش می شوند و به بدن افراد دیگر منتقل می شوند.
علائم سرماخوردگی
– آبریزش یا گرفتگی بینی
– گلو درد
– عطسه
– تب خفیف تا متوسط
– سرفه
– سردرد و یا بدن درد
– خستگی خفیف
درمان سرماخوردگی
سرماخوردگی در طول دو تا سه روز اول مسری است، پس در خانه بمانند و استراحت کنید.
از آنجا که یک عفونت ویروسی است، آنتی بیوتیک ها در درمان آن موثر نیستند. با این حال، از داروهای آنتی هیستامین، ضد احتقان، استامینوفن و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، که باعث کاهش علائمی از قبیل گرفتگی بینی، درد، و…می شوند، استفاده کنید.
مقدار زیادی مایعات، برای جلوگیری از کم آبی بدن بنوشید.
مکمل ها و ویتامین هایی از قبیل ویتامین C و روی برای بهبود وضعیت مفیدند.
پیشگیری از سرماخوردگی
از آنجا که ویروس سرماخوردگی به سادگی پخش می شود، بهترین پیشگیری اجتناب است.
به افرادی که سرما خوردند زیاد نزدیک نشوید و از وسایل شخصی آن ها استفاده نکنید.
بهداشت فردی خود را رعایت کنید. دستان خود را به طور مرتب شستشو دهید.
آنفولانزا
بر خلاف سرماخوردگی، آنفولانزا می تواند به یک بیماری جدی مانند پنومونی تبدیل شود، مخصوصاً برای کودکان، سالمندان، زنان باردار و افراد با بیماری هایی مانند آسم، بیماری قلبی یا دیابت.
آنفولانزا یک بیماری فصلی است. معمولاً در فصل های بهار و زمستان بیشتر دیده می شود.
آنفلوانزای فصلی توسط ویروس های آنفلوانزا A، B، و C ایجاد می شود. سویه های فعال ویروس آنفولانزا هر سال تغییر می کنند، به همین دلیل هر سال یک واکسن آنفولانزای جدید عرضه می شود.
علائم آنفولانزا
علائم آنفولانزا تقریباً مانند سرماخوردگی است، ولی شدیدتر.
– سرفه خشک
– تب متوسط و یا بالا (اگر چه هر کسی به آنفولانزا مبتلا می شود، لزوماً تب ندارد)
– گلو درد
– لرز
– درد شدید بدن و عضلات
– سردرد
– گرفتگی بینی و آبریزش
– خستگی (ممکن است تا دو هفته طول بکشد)
برخی افراد ممکن است اسهال و استفراغ را نیز تجربه کنند، که این امر در کودکان شایع تر است.
درمان آنفولانزا
در اغلب مواقع، تغذیه ی مناسب و استفاده از مایعات و استراحت بهترین درمان است.
می توان از ایبوپروفن و استامینوفن برای کنترل علائم استفاده کرد.
به کودکان مبتلا به آنفولانزا هرگز آسپرین ندهید چون باعث افزایش احتمال ابتلا به بیماری نادر و خطرناک سندرم ری می شود.
پزشک ممکن است دارو هایی ضد ویروسی مانند اوسلتامیویر (تامی فلو)، زانامیویر (رلنزا)، و یا پرامیویر (Rapivab) برای درمان آنفولانزا تجویز کند. این داروها می توانند در طول مدت ابتلا به آنفولانزا، از ابتلا به عوارضی مانند ذات الریه، پیشگیری کنند.
افراد زیر در معرض خطر بیشتری نسبت به سایرین قرار دارند و بهتر است فوراً به پزشک مراجعه کنند:
– افراد بالای ۵۰ سال
– زنان حامله
– کودکان زیر ۲ سال
– افراد با سیستم ایمنی ضعیف مانند HIV / AIDS، افراد با درمان استروئید، یا شیمی درمانی
– افراد با بیماری ریوی مزمن و یا بیماری قلبی
– افراد مبتلا به اختلالات متابولیک مانند دیابت، کم خونی، و یا بیماری های کلیوی
اگر تا چند روز نشانه ها بهبود نیافتند و حتی شدید تر شدند، به پزشک مراجعه کنید تا در رابطه با ابتلا به ذات الریه شما را معاینه کند.
علائم ذات الریه عبارتند از:
– مشکل در تنفس
– گلو درد شدید
– سرفه با مخاط سبز
– تب بالا و مداوم
– ناراحتی قفسه سینه
پیشگیری از آنفولانزا
بهترین راه پیشگیری از آنفولانزا، تزریق واکسن آنفولانزا است.
اکثر پزشکان توصیه می کنند که این واکسن در اواخر فصل پاییز و شروع زمستان تزریق شود.
شستن دست های خود را با آب گرم و صابون فراموش نکنید.
هرازگاهی لوازم شخصی خود را با الکل ضد عفونی کنید.
سعی کنید از افراد مبتلا فاصله بگیرید.
به اندازه ی کافی بخوابید و تغذیه ی سالمی داشته باشید.
