موارد و مقدار مصرف:
بیماریهای روماتیسمی.
درمان علامتی اختلالات التهابی و آلرژیک در سرکوب کردن سیستم ایمنی.
درمان جایگزین در بیماریهای نارسایی غدد فوق کلیوی.
هیپرپلازی مادرزادی آدرنال ادم مغزی.
موارد منع مصرف و احتیاط:
در پیشگیری از سندرم زجر تنفسی نوزادان، در صورت وجودآمنیونیت، عفونت یا تب، عفونت با هرپس نوع ۲، عدم کفایت جفت یا پارگی زودرس غشاء منع مصرف دارد.
عوارض جانبی:
درمان دراز مدت با تریامسینولون بیمار را از جهت ابتلا به بیماریهای عفونی مستعد می‌کند و از طرفی علائم عفونت نیز پنهان می‌شود. مصرف مقادیر بالای تریامسینولون می‌تواند اختلالات روانی را تشدید کند. کاهش و یا تاری دید، تکرر ادرار و پرنوشی به دنبال مصرف دارو نیاز به توجه پزشکی دارند. در استفاده دراز مدت دارو، قرحه‌گوارشی، علائم شبه کوشینگ، آکنه، درد در ناحیه سرینی و افزایش فشار خون محتمل می‌باشد.
هشدار:
۱ـ مقدار مصرف دارو بایستی دقیقا توسط پزشک تعیین شود. ۲ـ استفاده طولانی مدت این دارو در بچه‌ها می‌تواند منجر به مهار رشد شود. ۳ـ به دلیل وارد شدن در شیر به خصوص هنگام مصرف مقادیر بالا، در خلال شیردهی توصیه نمی‌شود. ۴ـ به دنبال مصرف این دارو ممکن است تست‌های بررسی عملکرد محور هیپوتالاموس ـ هیپوفیز ـ غده فوق‌کلیوی دچار اختلال شود. ۵ـ میزان مصرف دارو در بچه‌ها بایستی براساس میلی گرم دارو به ازاء سطح بدن کودک تعیین شود. ۶ـ مقادیر بالای تریامسینولون به احتمال‌زیاد میوپاتی پروگزیمال ایجاد نموده و لذا از درمان‌های مزمن با این دارو بهتر است پرهیز گردد.
تداخل دارویی:
تریامسنولون با آمینوگلوتتماید، آمفوتریسین B، مهارکننده‌های آنزیم کربنیک انیدراز، آنتی‌اسیدها، عوامل ضد دیابت، انسولین، گلیکوزیدهای دیژیتالی، دیورتیک‌ها، القاء کننده‌های آنزیم‌های کبدی، میتوتان، مکمل‌های پتاسیم، ریتودرین، غذاها و یا داروهای حاوی سدیم، سوماترم وسوماتروپین و واکسن‌های حاوی‌ویروس‌های زنده توصیه نمی‌شود.
مکانیسم اثر:
این دارو با عبور از غشاء سلولی به گیرنده‌های خود در سیتوپلاسم متصل شده و کمپلکس دارو ـ گیرنده وارد هسته سلولی می‌شود. این کمپلکس با اتصال به نواحی خاصی از DNA موجب تحریک روند رونویسی mRNA و به دنبال آن ساخت آنزیم‌هایی می‌گردد که در نهایت مسئول اثرات سیستمیک کورتیکواستروئیدها می‌باشند. کورتیکواستروئیدها با جلوگیری از تجمع‌سلولهای التهابی در ناحیه التهاب، مهارفاگوسیتوز و آزاد شدن آنزیم‌های مسئول در التهاب و مهار ساخت و آزاد شدن واسطه‌های شیمیایی التهاب، اثرات ضدالتهابی خود را اعمال می‌کنند.
نکات قابل توصیه به بیمار:
۱ـ از قطع ناگهانی مصرف دارو بعد از استفاده طولانی (بیش‌از ۳ هفته) بپرهیزید. ۲ـ در طول درمان، مصرف سدیم بایستی محدود شده و مصرف مکمل‌های حاوی پتاسیم توصیه می‌شود. ۳ـ معاینات چشم پزشکی در طول درمان دراز مدت، به‌طور مرتب باید انجام گیرد.
فارماکوکینتیک:
فرم تزریقی تریامسینولون‌از عضله به‌خوبی جذب می‌شود. نیمه عمردارو حدود ۲-۳ ساعت می‌باشد. به‌طورعمده در کبد و مقادیری نیز در کلیه و بافتها به متابولیت‌های غیرفعال تبدیل می‌شود.به‌دلیل وجود فلور در ساختمان‌تریامسینولون، متابولیسم آن آهسته‌می‌باشد. متابولیت‌های غیرفعال این دارواز طریق کلیه دفع می‌شوند.
