موارد و مقدار مصرف:
التهاب مجموعه جسم مژگانی و مشیمیه (Uveitis)؛ التهاب عنبیه و جسم مژگانی؛ التهاب پلکها، ملتحمه، قرنیه، بخش قدامی چشم؛ صدمات قرنیه ناشی از سوختگی یا نفوذ اجسام خارجی
بزرگسالان و کودکان :
بتامتازون دی سدیم فسفات: ابتدا یک یا دو قطره هر یک یا دو ساعت به داخل چشم چکانده می شود و به تدریج با تخفیف التهاب، مقدار مصرف کاهش می یابد. ۱-۵/۰ سانتی‌متر از پماد، دو یا سه بار در روز یا هنگام خواب در داخل پلک تحتانی مالیده می شود.
توجه: قطره بتامتازون دی‌سدیم فسفات در درمان التهابهای گوش خارجی که به کورتیکواستروئیدها پاسخ می‌دهند نیز استفاده می‌شود. مقدار مصرف در این موارد، دو یا سه قطره هر دو یا سه ساعت است که به داخل مجرای گوش چکانده می‌شود.
بتامتازون- ان: ابتدا یک یا دو قطره هریک یا دو ساعت به داخل چشم چکانده شود و به تدریج، با تخفیف التهاب، مقدار مصرف کاهش یابد.۱-۵/۰ سانتی‌متر از پماد دو یا سه بار در روز یا هنگام خواب در داخل پلک تحتانی مالیده شود.
توجه: قطره بتامتازون دی سدیم فسفات و قطره بتامتازون- ان برای بینی نیز قابل مصرف هستند.
مکانیسم اثر:
ضد التهاب: بتامتازون ساخت آنزیمهای لازم برای کاهش پاسخهای التهابی را تحریک می‌نماید.
فارماکوکینتیک:
جذب: از طریق مایع زلالیه چشم جذب می‌شود. به دلیل مصرف مقادیر کم دارو، جذب سیستمیک دارو ناچیز است.
پخش: در سراسر لایه‌های بافت موضعی انتشار می‌یابد. مقدار داروی جذب شده به دستگاه گردش خون، به سرعت از آن خارج می‌شود و در عضلات، کبد، پوست، روده و کلیه‌ها منتشر می‌شود.
متابولیسم: عمدتاً به صورت موضعی متابولیزه می‌شود. مقدار جذب شده به دستگاه گردش خون، به طور عمده در کبد به متابولیتهای غیرفعال تبدیل می‌شود.
دفع: متابولیتهای غیر فعال عمدتاً به صورت گلوکورونیدها و سولفاتها و همچنین به صورت ترکیبات غیرکونژوگه، از طریق کلیه‌ها دفع می‌شوند. مقدار کمی از متابولیتها از طریق مدفوع دفع می‌شود.
موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف: حساسیت مفرط به هریک از اجزای این فرآورده، عفونتهای قارچی چشمی، عفونتهای درمان‌نشده چشمی با عامل قارچی، ویروسی یا باکتریایی.
موارد احتیاط:
الف) خراش های قرنیه.
ب) اگر عفونت باکتریایی به سرعت به آنتی بیوتیکها پاسخ نمی دهد، مصرف بتامتازون باید قطع گردد و از روش درمانی دیگری استفاده شود.
پ) طی دو ماه اول درمان با کورتیکواستروئیدهای چشمی، فشار داخل کره چشم باید هر ۴-۲ هفته تعیین شود و بعد از آن، در صورت عدم افزایش فشار داخل کره چشم، این آزمون هر ۲-۱ ماه انجام گیرد.
اشکال دارویی:
Drop: 0.1%) Ophthalmic, Otic and Nasal)
Ointment: ۰٫۱%
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: گلوکوکورتیکوئید چشمی.
طبقه‌بندی درمانی: ضد التهاب.
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده C
عوارض جانبی:
چشم: سوزش یا گزش گذرا به هنگام مصرف، گشاد شدن مردمک چشم، پایین افتادن پلکها، کراتیت نقطه‌دار اپی تلیال، نرم شدن احتمالی صلبیه یا قرنیه، افزایش فشار داخل کره چشم، نازک شدن قرنیه، ایجاد اختلال در بهبود زخم قرنیه، افزایش استعداد ابتلا به عفونت قارچی یا ویروسی قرنیه و زخم قرنیه، گلوکوم، کاتاراکت، ایجاد نقص در دقت و وسعت میدان بینایی با مصرف طولانی مدت.
سیستمیک: اگرچه عوارض سیستمیک این دارو نادر است، ولی ممکن است با مصرف مقادیر زیاد یا طولانی مدت دارو، این عوارض بروز کنند.
توجه: در صورت بروز تحریک موضعی، عفونت، جذب سیستمیک قابل توجه، بروز حساسیت مفرط، کاهش دقت یا وسعت میدان بینایی یا تداوم سوزش و گزش چشم و آبریزش از چشمها، باید مصرف دارو قطع شود.
