افسردگى پس از وضع حمل نوعى از افسردگى است که پس از تولد نوزاد رخ مى دهد.
نوع اول:
شایع ترین نوع آن یک افسردگى ملایم است که اغلب به آن «حزن» مى گویند و در ۵۰ درصد زنان اتفاق مى افتد. مادرى که دچار این نوع افسردگى است اغلب احساس تنش، اضطراب و فرسودگى مى کند، بسیار عاطفى است و گاه بدون هیچ دلیل خاصى مى گرید. این افسردگی از روزهاى آغازین زایمان شروع مى شود و گاه تا چندین روز دوام مى یابد و بعد از آن به سرعت برطرف مى شود. این وضعیت دلیلى براى نگرانى ندارد، رفتارهاى حمایتگرانه و دادن اطمینان هاى مجدد به خصوص از سوی همسر، به درمان این افسردگى کمک مى کند.
نوع دوم:
حدود ۱۰ درصد زنان پس از زایمان دوران شدیدتر و مستمرترى از افسردگى را تجربه مى کنند (دوره هایى از خلق افسرده طولانى، بى اشتهایى، اختلال هاى خواب). این ناراحتى معمولاً در هفته سوم زایمان و یا بعد از آن شروع مى شود و ممکن است چند ماه دوام بیاورد. اقدامات درمانى نظیر روان درمانى ومصرف داروهای ضد افسردگی معمولاً بسیار مفیدند.
نوع سوم:
این نوع اختلال نوعى روان پریشى است که در ۱ تا ۳ نفر از هر هزار زن زایمان کرده بروز مى کند. این اختلال به یک باره و در فاصله کمى از زایمان آشکار مى شود (در ۴۰ درصد موارد تا روز هفتم پس از زایمان). این حالت موقعیت خطیرى را پدید مى آورد که با توهم، هذیان و ابهام به همراه است.
عوارض افسردگى پس از وضع حمل چیست؟
زنان یک رشته از عوارض را توصیف مى کنند که در پایین شرح آنها آمده است.
احساسات یا عواطف
– احساس غمگینى، اضطراب و نومیدى
– حس بى ارزش بودن
– حس رنجیدگى و خشم
– حس گناه، تشویش، دلواپسى و دست پاچگى
– بیش از حد گریه کردن و یا ناتوان از اینکه گریه کند
فیزیکى یا جسمى
– بیحالی و فرسودگى
– دشوارى در خوابیدن
– بی علاقگی به داشتن روابط جنسی
– تغییر اشتها. بیش از حد خوردن یا به اندازه کافى نخوردن
– تغییر اشتها. بیش از حد خوردن یا به اندازه کافى نخوردن
رفتارى
– از دیگران اجتناب کردن و عدم تمایل به بیرون رفتن
– اجتناب از انجام کارهایى که از انجام آنها لذت مى بردند
– انجام ندادن تکالیف و وظایف و یا بالعکس انجام کارهاى توان فرسا
– به تعویق انداختن تصمیمات
– جروبحث زیاد و داد زدن بدون کنترل
چگونه مى توانیم به خود کمک کنیم؟
یک رشته اقدامات عملى وجود دارد که شما مى توانید براى بهتر شدنتان آنها را انجام دهید.
– درباره احساسات خود صحبت کنید:
ممکن است صحبت کردن با همسرتان برایتان دشوار به نظر برسد ولى بیان احساسات ، عامل مهمى در تخلیه احساسات ناراحت کننده شما است و ثانیاً به حفظ رابطه روزانه شما و همسرتان کمک بیشترى مى کند.
– سعى کنید تمام روز تنها نباشید:
سعى کنید دوستانتان را ببینید و یا با افرادى که براى شما احساس شادى و آرامش فراهم مى آورند دیدارى داشته باشید.
– از دادن هر پیشنهادى به اطرافیان که کمک کننده به وضع حال شما است استقبال کنید.
مانند نگهدارى کودک و یا انجام کارهاى خانه.
– هر چه مى توانید استراحت کنید زیرا خستگى باعث تشدید افسردگى مى شود.
– غذاهاى مقوى و سالم مصرف کنید.
– زمانى را (هرچند کوتاه) براى پیاده روی ،خواندن یک مجله و کارهایى که تسکین دهنده خاطر شماست اختصاص دهید.
– ورزش کردن عامل بسیار مهمى در رفع افسردگى شما است.
