تریامسینولون ان ان (.Triamcinolone N.N)

مطلب را به اشتراک بگذارید

موارد و مقدار مصرف:‏
درمان کاندیدیاز پوستی و التهاب پوستی همراه با عفونت کاندیدیایی یا باکتریایی.  
بزرگسالان و کودکان: دو بار در روز، صبح و شب، بر روی پوست مالیده می‌شود. ‏
عوارض جانبی:‏
موضعی: حساسیت مفرط (تاول ، سوزش، خارش، پوسته پوسته شدن، خشکی، یا سایر علائم تحریکی که از قبل وجود ‏نداشته است).  
سایر عوارض: آکنه یا پوست چرب، افزایش رشد مو بخصوص در صورت، افزایش ریزش مو بخصوص در پوست سر، ‏خطوط قرمز ارغوانی بر روی بازو، صورت، ساق پا، تنه یا کشاله ران، آتروفی پوست (با مصرف طولانی مدت دارو ‏پوست نازک شده و به راحتی کبود می‌شود). ‏
فارماکوکینتیک:‏
جذب: نیستاتین بعد از مصرف موضعی از پوست یا مخاط سالم جذب نمی‌ شود. تریامسینولون ممکن است از طریق پوست ‏سالم به طور سیستمیک جذب شود. التهاب و یا بیماریهای دیگر پوستی، جذب نیستاتین را بعد از مصرف موضعی افزایش ‏می‌دهند.  
پخش: تریامسینولون جذب شده در مقادیر مختلف به پروتئینهای پلاسما پیوند می‌یابد.  
متابولیسم: تریامسینولون جذب نشده بیشتر در پوست و تریامسینولون جذب شده عمدتاً در کبد متابولیزه می‌شود.  
دفع: تریامسینولون جذب شده از طریق کلیه‌ها دفع می‌شود. مقداری از تریامسینولون و متابولیتهای آن از طریق صفرا دفع ‏می‌شود. ‏
موارد منع مصرف و احتیاط:‏ 
موارد احتیاط: عدم تحمل نیستاتین یا آدرنوکورتیکوئیدها، وجود عفونتهای قارچی پوست (بجز کاندیدیاز در مورد ‏تریامسینولون)، تبخال ساده، عفونتهای سلی پوست، آبله گاوی، اگزمای واکسیناتوم، آبله مرغان یا سایر عفونتهای ویروسی ‏پوست. ‏‏ 
اشکال دارویی:‏‏  
Cream: (Triamcinolone Acetonide 1mg + Neomycin (As Sulfate) 2.5mg +Nystatin 100,000 U) / ‎g‏  
Ointment: (Triamcinolone Acetonide 1mg + Neomycin (As Sulfate) 2.5mg +Nystatin 100,000 ‎U) / g‏ 
اطلاعات دیگر: ‏
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: داروی ترکیبی.  
طبقه‌بندی درمانی: ضد قارچ، ضد باکتری، کورتیکواستروئید.  
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده ‏C‏  
ملاحظات اختصاصی:‏
‏۱ـ اثربخشی آدرنوکورتیکوئیدهای موضعی به آزاد شدن دارو از حامل، حل شدن آن در سطح پوست، نفوذ آن به اپیدرم و ‏رسیدن آن به محل اثر دارو در قسمت زنده اپیدرم و درم بستگی دارد.  
‏۲ـ در صورت مصرف این دارو برای درمان کاندیدیاز، از پانسمان موضع باید خودداری شود، زیرا موجب رشد مخمر و ‏آزاد سازی آندوتوکسین تحریک کننده می‌شود.  
‏۳ـ در صورت تداوم نشانه‌ها بعد از ۲۵ روز درمان، باید مصرف این دارو قطع شود.  
نکات قابل توصیه به بیمار: 
‏۱ـ یک لایه نازک از پماد را بر روی موضع مالیده و به آرامی مالش دهید.  
‏۲ـ بدون اجازه پزشک از پانسمان کردن موضع اجتناب کنید.  
‏۳ـ دوره درمان را کامل کنید و بیش از مقدار توصیه شده مصرف نکنید.  
‏۴ـ در صورت فراموش کردن یک نوبت مصرف دارو، به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید، ولی اگر زمان نوبت ‏مصرف بعدی فرارسیده باشد، از مصرف آن خودداری کنید.  
‏۵ـ برای بهبود عفونت و جلوگیری از عود آن، بهداشت را رعایت کنید موضع را تا حد امکان خنک و خشک نگه دارید.  
‏۶ـ در صورت عدم بهبود طی ۳-۲ هفته به پزشک اطلاع دهید.  
مصرف در سالمندان: عوارضی برای آنان ثابت نشده است.  
مصرف در کودکان: جذب سیستمیک این دارو در کودکان نسبت به بزرگسالان بیشتر است. کودکان ممکن است نسبت به ‏سرکوب محور هیپوتالاموس ـ هیپوفیز ـ غده فوق کلیوی (‏HPA‏) و بروز سندرم کوشینگ (که در اثر مصرف موضعی ‏آدرنوکورتیکوئیدها ایجاد می‌شود) مستعدتر باشند، زیرا نسبت سطح به وزن بدن در کودکان بیشتر است. سرکوب محور ‏HPA، سندرم کوشینگ و زیادی فشار جمجمه در کودکانی که آدرنوکورتیکوئید موضعی مصرف می‌کنند، گزارش شده ‏است. بنابراین، باید حداقل مقدار مؤثر این دار و در کودکان مصرف شود. درمان طولانی مدت آدرنوکورتیکوئید ممکن است ‏در رشد و نمو کودکان تداخل کند.  
به عنوان یک قانون کلی، مصرف بیش از دو هفته و بیش از یک بار در روز تریامسینولون یک درصد (آدرنوکورتیکوئید با ‏اثر متوسط) در کودکان باید با دقت و توسط پزشک ارزیابی شود، بخصوص اگر دارو بر روی بیش از ۱۰-۵ درصد از ‏سطح بدن مصرف یا از پانسمان بسته استفاده شود.  
مصرف در شیردهی: عوارضی برای آن در انسان ثابت نشده است. ‏

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *