وارد و مقدار مصرف:
کلوفازیمین در درمان جذام به عنوان انتخاب دوم، از جمله درمان جذام مقاوم به داپسون مصرف می شود.
عوارض جانبی:
کلوفازیمین ممکن است سبب بروز خونریزی گوارشی ،مسمومیت معده ای روده ای، هپاتیت یا یرقان ،تغییر رنگ پوست و افسردگی شود.
مکانیسم اثر:
به نظر می رسد این دارو اثر باکتری کش خود را بر روی مایکوباکتریوم به آهستگی و از طریق مهار رشد باکتری و اتصال به DNA اعمال می نماید.
نکات قابل توصیه به بیمار:
۱- دوره درمان با این دارو که ممکن است چند سال طول بکشد،باید کامل شود.
۲- دارو را باید هر روز در وقت معین مصرف نمود و حتی الامکان از فراموش کردن نوبتهای مصرف دارو خودداری کرد.
۳- کلوفازیمین ممکن است سبب بروز افسردگی و تمایل بیمار به خودکشی شود که این حالت معمولا پس از تغییر رنگ برگشت پذیر پوست بروز می کند.
۴- احتمال حساس شدن پوست بیمار به نور وجود دارد. از این رو باید از قرارگرفتن در معرض تابش مستقیم نور خورشید خودداری کرد.
۵- کلوفازیمین را باید با غذا یا شیر مصرف نمود.
فارماکوکینتیک:
جذب این دارو پس از مصرف خوراکی متغیر است و با مصرف غذا افزایش می یابد. پس از جذب در بافتهای چربی، لنف، صفرا و سایر بافتها منتشر می شود.نیمه عمر این دارو پس از مصرف یک مقدار واحد حدود ۱۰ روز و با مصرف طولانی مدت و مقادیر زیاد حدود ۳۲ ماه می باشد.اوج غلظت سرمی دارو پس از ۶۱ ساعت (در مصرف طولانی مدت) بدست می آید. دفع این دارو از طریق کلیه و تا ۵۰ درصد به صورت تغییر نیافته از طریق مدفوع دفع می گردد.
اشکال دارویی:
Capsule:50mg,100mg
