پیپراسیلین سدیم (Piperacillin Sodium)

مطلب را به اشتراک بگذارید

موارد و مقدار مصرف:‏
الف) عفونتهای متوسط تا شدید ناشی از میکروارگانیسم‌های مقاوم به پیپراسیلین و حساس به پیپراسیلین / تازوباکتام و تولید ‏کننده بتالاکتاماز در شرایط زیر:  
آپاندیسیت (که دچار پارگی یا آبسه شده است) و پریتونیت ناشی از اشریشیاکلی، باکتروئیدس فراژیلیس، اواتوس، تتایوتائو ‏میکرون و وولگاتوس؛ عفونتهای پوستی ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس؛ آندومتریت پس از زایمان یا بیماری التهابی لگن ‏ناشی از ‏E. Coli‏؛ پنومونی شدید کسب شده از جامعه ناشی از هموفیلوس آنفلوانزا.  
بزرگسالان: ‏g375/3‎‏ هر شش ساعت به‌صورت انفوزیون وریدی طی ۳۰ دقیقه مصرف می‌شود. طول مدت درمان معمولاً ‏‏۱۰- ۷ روز است.  
تنظیم دوز: در کلیرانس کراتینین ‏ml/min 40-20‎‏ مقدار ‏g25/2‎‏ هر شش ساعت و در کلیرانس کمتر از ‏ml/min 20‎، ‏g5/25‎‏ هر هشت ساعت مصرف می‌شود.  
در بیمارانی که تحت همودیالیز قرار می‌گیرند ‏g25/2‎‏ هر ۱۲ ساعت همراه با یک دوز اضافی ۷۵/۰ گرم (‏g67/0‎‏ ‏پیپراسیلین و ‏g08/0‎‏ تازوباکتام) پس از هر دیالیز تجویز می‌شود. در بیمارانی که تحت دیالیز صفاقی مداوم از نوع ‏CApD‏ قرار می‌گیرند، ۲۵/۲ گرم هر ۱۲ ساعت مصرف می‌شود.  
ب) پنومونی بیمارستانی متوسط تا شدید ناشی از استاف اورئوس مقاوم به پیپراسیلین و آسینتوباکتر بوسینی، هموفیلوس ‏آنفلوانزا، کلبسیلاپنومونیا و سودوموناس آئروژینوزا.  
بزرگسالان: ‏g5/4‎‏ هر شش ساعت همراه با آمینوگلیکوزید مصرف می‌شود در صورتیکه سودومونا عامل عفونت نباشد، ‏آمینوگلیکوزید را می توان قطع نمود طول درمان معمولاً ۱۴-۷ روز است.  
تنظیم دوز:
در کلیرانس ‏ml/min 40-20‎، ‏g375/3‎‏ هر شش ساعت و در کلیرانس کمتر از ‏ml/min‏ ۲۰، ‏g25/2‎‏ هر شش ساعت ‏مصرف می‌شود. در بیمارانی که تحت ‏CAPD‏ قرار می‌گیرند ‏g25/2‎‏ هر هشت ساعت مصرف می‌شود. در بیمارانی که ‏تحت همودیالیز قرار می‌گیرند. ‏G25/2‎‏ هر هشت ساعت همراه با یک دوز اضافی ‏g75/0‎‏ پس از هر دیالیز مصرف ‏می‌شود.  
مکانیسم اثر  
اثر آنتی بیوتیکی: پیپراسیلین در زمان تکثیر میکروارگانیسم باعث مهار سنتز دیواره سلولی می‌شود. تازوباکتام با غیر فعال ‏نمودن بتالاکتاماز، اثر پیپراسیلین را افزایش می‌دهد. ‏
اثر بر آزمایشهای تشخیصی:‏
ممکن است باعث افزایش ‏Cr, BUN, AST, ALT‏ و شمارش ائوزینوفیلی شود. ممکن است باعث کاهش ‏Hgb‏ و شمارش ‏WBC‏ و پلاکت‌ها شود. ‏
عوارض جانبی:‏
‏اعصاب مرکزی: بیقراری، اضطراب، گیجی، تب، سردرد، بیخوابی، درد  
قلبی ـ ‌عروقی: درد سینه، ادم، تاکیکاردی، افزایش فشار خون  
بینی: رینیت.  
دستگاه گوارش: درد شکمی، یبوست، اسهال، سوء هاضمه، تهوع، تغییر مدفوع، استفراغ.  
ادراری – تناسلی: نفریت بینابینی.  
خون: آنمی، ائوزینوفیلی، لکوپنی، ترومبوسیتوپنی.  
تنفسی: تنگی نفس.  
پوست: التهاب و فلبیت در عمل تزریق، خارش، بثورات جلدی.  
سایر عوارض: کاندیدیازیس، آنافیلاکسی. ‏
فارماکوکینتیک:‏
جذب: دارو به‌صورت وریدی استفاده می‌شود.  
پخش: هر دودارو حدود ۳۰% به پروتئین‌های پلاسما متصل می‌شود.  
متابولیسم: پیپراسیلین به متابولیت دس اتیل که فعالیت اندکی دارو متابولیزه می‌شود. تازوباکتام به یک متابولیت غیر فعال ‏متابولیزه می‌شود.  
دفع: هر دو دارو با فیلتراسیون گلومرولی و ترشح توبولی از کلیه دفع می‌شوند. مقدار کمی از هر دو دارو در صفرا نیز ‏ترشح می‌شود. ‏
‏موارد منع مصرف و احتیاط:‏
موارد منع مصرف: حساسیت به دارو و دیگر پنی سیلین ها.  
موارد احتیاط: حساسیت دارویی (به ویژه حساسیت به سفالوسپورین ها)، حالات خونریزی دهنده، اورمی، هایپوکالمی، ‏نارسایی کلیوی.  
تداخل دارویی:
این دارو در صورت مخلوط شدن با آمینو گلیکوزیدها آنها را غیر فعال می‌کند.  
این دارو ممکن است باعث طولانی شدن اثر داروهای ضد انعقاد و ضد پلاکت شود. ‏
اشکال دارویی:
Injection, powder‏: ۲‏g / 250mg, 3g/ 375mg, 4g / 500mg‏ ‏
اطلاعات دیگر: ‏
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: پنی سیلین وسیع الطیف / مهار کننده بتا – لاکتاماز.  
طبقه‌بندی درمانی: آنتی بیوتیک.  
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده ‏B‏  
نام‌های تجاری: ‏Tazar, Tazocin‏ 
ملاحظات اختصاصی:‏
در افرادی که دچار اسهال می‌شوند، احتمال کولیت سودوممبران را در نظر بگیرید.  
پیپراسلین حاوی ‏mEq35/2‎‏ سدیم در هر گرم می‌باشد این مورد باید در بیمارانی که محدودیت دریافت سدیم دارند در نظر ‏گرفته شود.  
در بیماران مبتلا به سیستیک فیبروزیس، پیپراسیلین نیز مانند هر پنی سیلین نیمه صناعی دیگری ممکن است باعث افزایش ‏خطر ایجاد تب و بثوارت پوستی شود.  
این دارو را نباید با محلول رینگر لاکتات رقیق نمود.  
دارو باید طی حداقل ۳۰ دقیقه انفوزیون شده و نباید با داروهای دیگر مخلوط شود.  
توجه: در صورت بروز واکنشهای حساسیتی یا خونریزی انفوزیون باید قطع شود.  
دربیمارانی که ذخیره پتاسیم کمی دارند، بطور دوره‌ای الکترولیت‌های سرم باید کنترل شود.  
مصرف در سالمندان: با توجه به احتمال وجود خطر اختلال کلیوی، کبدی و قلبی حداقل دوز مؤثر باید مصرف شود.  
مصرف در کودکان: اثربخشی و بی خطری دارودر کودکان زیر ۱۲ سال تائید نشده است.  
مصرف در شیردهی: در دوران شیر دهی باید با احتیاط مصرف شود. ‏

مقالات مرتبط

رایس کیک سیاه دانه1

رایس کیک سیاه دانه

تاریخچه:
منشا اصلی رایس کیک به کشور ژاپن بر میگردد، که این محصول در بین مردم این کشور بسیار محبوب می باشد.
رایس کیک امروزی را چه کسی اختراع کرد؟
در اوایل قرن بیستم “آلکساندر پیرس آندرسون” گیاه شناس مشهور آمریکایی توانست برای نخستین بار، با روشی جدید برنج را به شکل رایس کیک های امروزی در آورد و پس از آن امتیاز آن را در اختیار شرکت های بزرگ تجاری قرار داد.

ادامه مطلب »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *