پروپوفول-لیپورو (Propofol)

مطلب را به اشتراک بگذارید

موارد و مقدار مصرف:‏
الف) القاء بیهوشی  
بزرگسالان: بیشتر بیمارانی که طبق ‏ASA-PS‏ جزء طبقه‌بندی ‏I‏ یا ‏II‏ قرار می‌گیرند و کمتر از ۵۵ سال سن دارند به ‏mg/kg 5/2-2‎‏ دارو نیاز دارند.  
دارو معمولاً به صورت ‏mg 40‎‏ یک جا هر ۱۰ ثانیه تزریق می‌شود تا اثر مورد نظر بدست آید.  
جهت بیهوشی برای اعمال جراحی قلب دوز معمول ‏mg 20‎‏ ( ‏mg/kg 5/1-5/0‎‏) هر ۱۰ ثانیه تا رسیدن به اثر مورد نظر ‏می‌باشد.  
جهت بیهوشی اعمال جراحی اعصاب دوز معمول ‏mg 20‎‏ ( ‏mg/kg 2-1‎‏) هر ۱۰ ثانیه تا رسیدن به اثر مورد نظر ‏می‌باشد.  
تنظیم دوز: در بیماران سالمند، ناتوان و یا هیپوولمیک و کسانی که طبق ‏ASA-PS‏ جزء دسته ‏III‏ یا ‏IV‏ قرار دارند باید ‏نصف دوز معمول را دریافت نمایند ( ‏mg 20‎‏ هر ۱۰ ثانیه).  
کودکان ۱۶-۳ سال: ‏mg/kg 5/3-5/2‎‏ ظرف ۳۰-۲۰ ثانیه تزریق گردد.  
ب) نگهداری بیهوشی  
بزرگسالان: دارو می‌تواند بسته به اثر بالینی با سرعتهای متفاوتی تزریق گردد.  
بیشتر بیماران ‏mg/kg/min 2/0-1/0‎‏ ( ‏mg/kg/hr 12-6‎‏) و یا مقادیر متناوب ‏mg 50-20‎‏ به صورت تدریجی و ‏p.r.n‏ ‏دریافت می‌نمایند.  
جهت بیهوشی برای اعمال جراحی قلب به همراه مخدر ثانویه میزان ‏mcg/kg/min‏ ۱۵۰-۱۰۰ و یا دوز پایین ‏mcg/kg/min 100-50‎‏ به همراه مخدر اولیه تجویز می‌گردد.  
جهت جراحی اعصاب ‏mcg/kg/min 200-100‎‏ (‏mg/kg/hr 12-6‎‏) دریافت می‌شود.  
تنظیم دوز: بیماران سالمند، ناتوان و یا هیپوولمیک و یا کسانی که طبق ‏ASA-PS‏ در دسته ‏III‏ و یا ‏IV‏ قرار دارند نیمی ‏از دوز معمول را دریافت می‌نمایند( ‏mg/kg/min 1/0-05/0‎‏ و یا ‏mg/kg/hr 6-3‎‏).  
کودکان ۲ ماه تا ۱۶ سال: ‏mcg/kg/min 300-125‎‏ ( ‏mg/kg/hr 18-5/7‎‏) تزریق می‌گردد.  
پ) مراقبت بیهوشی تحت نظارت  
بزرگسالان: بیشتر بیماران در ابتدا به ‏mcg/kg/min 150-100‎‏ (‏mg/kg/hr 9-6‎‏) به مدت ۵-۳ دقیقه و یا تزریق آهسته ‏mg/kg 5/0‎‏ از دارو ظرف ۵-۳ دقیقه نیاز دارند.  
جهت دوز نگهدارنده بیشتر بیماران به انفوزیون ‏mcg/kg/min 75-25‎‏ (‏mg/kg/hr 5/4-5/1‎‏) و یا مقادیر متناوب ‏mg ‎‎۲۰-۱۰‎‏ نیاز دارند. تزریق سریع دارو منع شده است.  
تنظیم دوز: بیماران سالمند، ناتوان و یا کسانی که طبق ‏ASA-PS‏ در دسته ‏III‏ و یا ‏IV‏ می‌باشند، ۸۰% دوز نگهدارنده ‏بزرگسالان را نیاز دارند.  
ت) تسکین بیماران بستری در بخش که لوله تنفسی دارند:  
بزرگسالان: انفوزیون اولیه ‏mcg/kg/min 5‎‏ (‏mg/kg/hr 3/0‎‏) برای ۵ دقیقه تزریق گردد.  
سپس مقادیر ‏mcg/kg/min 10-5‎‏ (‏mg/kg/hr 6/0-3/0‎‏) ظرف ۱۰-۵ دقیقه تا رسیدن به اثر مورد نظر مصرف شود. ‏میزان نگهدارنده ‏mcg/kg/min 50-5‎‏ (‏mg/kg/hr‏ ۳-۳/۰) می‌باشد. ‏
موارد منع مصرف و احتیاط:‏
موارد منع مصرف: حساسیت مفرط به دارو و یا ترکیبات آن، حساسیت به سویا، لسیتین تخم‌مرغ و گلیسرول.
دارو نباید در اعمال جراحی زایمان به کار رود زیرا اثرات آن بر جنین شناخته شده نیست. هم‌چنین در بیمارانی که ‏ICP‏ ‏افزایش یافته دارند و یا گردش خون مغزی آنها کاهش یافته است استفاده نشود زیرا کاهش فشار شریانی ناشی از دارو ‏باعث کاهش پرفیوژن مغزی خواهد شد.  
دارو در کودکان زیر ۳ سال استفاده نشود هم‌چنین جهت تسکین کودکان در بخش مراقبتهای ویژه استفاده نشود.  
موارد احتیاط: به دلیل فرم امولسیون دارو در افرادی که اختلال متابولیسم چربی دارند (مانند هیپرلیپوپروتئینمی اولیه و ‏هیپرلیپیدمی دیابتیک) با احتیاط مصرف شود.  
در افرادی که با ‏TPN‏ از لیپیدها تغذیه می‌شوند، بیماران سالمند و ناتوان، اختلالات گردش خون و سابقه تشنج با احتیاط ‏مصرف شود.  
دارو باید تحت نظارت مستقیم افرادی که با اصول احیاء و بازنگهداشتن راههای هوایی و نیز تزریق بیهوشی دهنده‌های ‏وریدی آشنا هستند، تزریق گردد.  
برخی از انواع این دارو حاوی سدیم متابیسولفیت می‌باشند. در نتیجه برخی بیماران از جمله بیماران مبتلا به آسم ممکن ‏است به آن حساسیت نشان دهند. ‏
عوارض جانبی:‏
اعصاب مرکزی: حرکات کلونیک ـ میوکلونیک، گیجی، تب، سردرد، درد.  
قلبی ـ عروقی: آریتمی در کودکان، برادیکاردی، افزایش فشارخون، کاهش فشارخون.  
متابولیک: هیپرلیپیدمی  
تنفسی: آپنه  
پوست: سوزش یا درد محل تزریق، خارش، راش.  
سایر عوارض: احساس سرما، گزگز، بی‌حسی.  
مسمومیت و درمان:‏
تظاهرات بالینی: مسمومیت دارو می‌تواند باعث سرکوب عملکرد قلبی تنفسی گردد.  
درمان: درمان شامل اقدامات حمایتی، دادن مایعات، داروهای وازوپرسور و آنتی‌کولینرژیک‌ها می‌باشد. ‏
تداخل دارویی:‏
مصرف همزمان بیهوشی دهنده‌های استنشاقی (مانند انفلوران،‌ هالوتان ایزوفلوران)، کمک بیهوشی دهنده‌ها (نیتریک اکساید و ‏مخدرها) ممکن است باعث افزایش بیهوشی و اثرات قلبی عروقی پروپوفول گردد. با احتیاط مصرف شوند.  
مصرف همزمان ضد دردهای اپیوئیدی و یا داروهای آرام‌بخش می‌تواند باعث کاهش بیش از حد فشار سیستولی، دیاستولی ‏و ‏MAP‏ گردد. کاهش میزان شروع دارو در موارد ضروری لازم است. ‏
مکانیسم اثر:‏
اثر بیهوشی دهنده: دارو با سرکوب ‏CNS‏ وابسته به دوز اثری مشابه بنزودیازپین‌ها و باربیتوراتها ایجاد می‌نماید. با ‏اینحال دارو می‌تواند در صورت نظارت دقیق برای نگهداری بیهوشی استفاده شود. ‏
فارماکوکینتیک:‏
جذب: دارو از راه وریدی مصرف می‌شود.  
پخش: سطح پلاسمایی دارو به علت پخش سریع به سرعت پایین می‌آید.  
متابولیسم: در کبد و بافتها متابولیزه می‌شود. متابولیتهای دارو شناخته شده نمی‌باشند.  
دفع: توسط کلیه‌ها دفع می‌شود. با این حال پایان اثر دارو به دلیل توزیع مجدد از ‏CNS‏ و متابولیسم آن است. نیمه‌ عمر دفع ‏‏۳-۱ روز می‌باشد. ‏
اشکال دارویی: ‏
Injection: 10 mg/ml, 100ml, 10 mg/ml, 20ml , 10 mg/ml, 50ml, 20mg/ml, 50ml‏ ‏
اطلاعات دیگر: ‏
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: مشتق فنل.  
طبقه‌بندی درمانی: بیهوشی دهنده.  
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده ‏B‏  
نام‌های تجاری:  
Diprivan, Pofol, Propofol – Lipuro, Propofol MCT/LCT 1%, Provive‏  
ملاحظات اختصاصی:‏
‏۱- دارو دارای اثرات واگولیتیک می‌باشد. پیش‌درمانی با آنتی‌کولینرژیک‌ها (مانند آتروپین) می‌تواند باعث کاهش این اثر ‏گردد.  
‏۲- توجه به آپنه در حین شروع بیهوشی ضروری است.  
‏۳- پروپوفول نباید با سایر داروها و یا فرآورده‌های خونی مخلوط گردد.  
در صورت نیاز به رقیق سازی تنها از سرم دکستروز ۵% می‌توان استفاده نمود و غلظت محلول نهایی نباید کمتر از ‏mg/ml 2‎‏ باشد.  
پس از رقیق سازی دارو در ظرفهای شیشه‌ای پایدارتر از ظرفهای پلاستیکی است.  
‏۴- در صورت تزریق مستقیم دارو در کاتتر وریدی، امولسیون دارو با دکستروز ۵%، رینگر لاکتات و سرم یک سوم، دو ‏سوم سازگاری دارد.  
‏۵- دارو در دمای زیر ۲۲ درجه سانتی‌گراد نگهداری شود اما در یخچال گذاشتن آن ضروری نیست.  
‏۶- در صورت استفاده از دارو به عنوان تسکین بیماران تحت تهویه مکانیکی قرار دارند، باید بیمار هر ۲۴ ساعت بیدار ‏شود.  
‏۷- روش‌های آسپتیک در هنگام تزریق دارو رعایت شوند و داروی استفاده نشده پس از ۱۲ ساعت دور ریخته شود.  
‏۸- انرژی ناشی از دارو معادل ‏kcal/ml 1/1‎‏ می‌باشد.  
‏۹- بیمارانی که تحت درمان طولانی مدت با این دارو قرار دارند باید از نظر پروفایل چربی بررسی شوند.  
‏۱۰- به علت وجود ‏EDTA‏ در ترکیب دارو، بیمارانی که در خطر کمبود زینک قرار دارند (مانند سوختگی، اسهال و یا ‏sepsis‏) ممکن است حین درمان طولانی مدت نیاز به مکمل‌های حاوی زینک داشته باشند.  
مصرف در سالمندان: فارماکوکینتیک دارو تحت تأثیر سیروز کبدی مزمن، نارسایی مزمن کلیه و یا جنسیت نمی‌باشد.  
مصرف در کودکان: ایمنی مصرف دارو در کودکان شناخته نشده است.  
مصرف در شیردهی: دارو در شیر ترشح می‌شود. در خانمهای شیرده استفاده نشود.  
اثر بر آزمایشهای تشخیصی:‏
ممکن است باعث افزایش سطح چربی گردد. ‏

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *