موارد و مقدار مصرف
مصرف بیش از حد هپارین
بزرگسالان و کودکان: مقدار مصرف براساس آزمونهای انعقادی خون، روش تزریق و زمان گذشته از از تزیرق هپارین تعیین می‌شود اما معمولاً یک میلی‌گرم به ازای هر ۱۰۰ واحد هپارین است. دارو باید به آهستگی و طی ۱۰ دقیقه تزریق وریدی شود. حداکثر مقدار مصرف ۵۰ میلی‌گرم هر ۱۰ دقیقه است.
موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف: حساسیت به دارو
موارد احتیاط: در بیماران بعد از جراحی قلبی با احتیاط استفاده شود.
ملاحظات اختصاصی
۱- احتمال بروز آلرژی به ماهی باید بررسی شود.
۲- پروتامین نباید با داروی دیگری مخلوط شود.
۳- برای تهیه محلول دارو، پنج میلی‌لیتر آب استریل به ویال ۵۰ میلی گرم و ۲۵ میلی‌لیتر به ویال ۲۵۰ میلی گرم اضافه می‌شود. باقیمانده محلول نباید استفاده شده و می بایستد دور ریخته شود.
۴- تزریق وریدی آهسته (طی ۳-۱ دقیقه) عوارض جانبی را کاهش می‌دهد. تسهیلات ضد شوک در دسترس باشد.
۵- بیمار باید به طور مداوم پیگیری شده و علائم حیاتی وی به طور منظم بررسی شود. فشار خون بیمار ممکن است به طور ناگهانی سقوط کند.
۶- مقدار مصرف براساس آزمونهای انعقاد خون و طریق مصرف و مدت زمان سپری شده از مصرف هپارین تعیین می‌شود.
نکات قابل توصیه به بیمار
برافروختگی گذرا یا احساس گرما بعد از تزریق وریدی دارو ممکن است بروز کند.
مصرف در کودکان: امنیت و اثربخشی این دارو در اطفال اثبات نشده است.
مصرف در شیردهی: ترشح در شیر نامشخص است، با احتیاط استفاده نمایید.
مکانیسم اثر:
اثر ضدهپارینی: پروتامین فعالیت ضعیف ضدانعقادی دارد. با این وجود، در حضور هپارین تشکیل نمکی می‌دهد که اثرات ضدانعقادی هر دو را خنثی می‌سازد.
فارماکوکینتیک:
جذب: به صورت وریدی تزریق می‌شود اثر خنثی کننده هپارین طی ۶۰-۳۰ ثانیه بروز می‌کند.
متابولیسم: سرنوشت مجموعه هپارین ـ پروتامین مشخص نیست. با این وجود، به نظر می‌رسد به طور نسبی تجزیه شده و مقداری هپارین آزاد می‌شود.
دفع: اثر پیوند پروتامین تا دو ساعت باقی می‌ماند.
اشکال دارویی:
Injection: 1000 UAH/ml, 5ml
