موارد و مقدار مصرف
الف) درمان کوتاه مدت زخم فعال دئودنوم :
بزرگسالان : ۱۵ میلی گرم خوراکی روزانه قبل از غذا برا ی مدت ۴ هفته.
ب) درمان کوتاه مدت ازوفاژیت اروزیو :
بزرگسالان : ۳۰ میلی گرم خوراکی روزانه قبل از غذا تا ۸ هفته. چنانچه بیمار نتواند درمان خوراکی را تحمل کند ، ۳۰ میلی گرم به صورت تزریق وریدی در مدت ۳۰ دقیقه روزانه برای ۷ روز ، تجویز می شود. در صورت امکان، دارو به فرم خوراکی تعویض شده و ۶ تا ۸ هفته ادامه می یابد. در صورت عدم بهبودی، به ۸ هفته دیگر درمان خوراکی نیاز می باشد.
کودکان ۱۲ سال و بالاتر: ۳۰ میلی گرم خوراکی یک بار در روز برای ۸ هفته. کودکان ۱ تا ۱۱ سال که وزنشان بیش از ۳۰ کیلوگرم باشد: ۳۰ میلی گرم خوراکی روزانه برا ی ۱۲ هفته .
کودکان ۱ تا ۱۱ سال که وزنشان ۳۰ کیلوگرم یا کمتر باشد : ۱۵ میلی گرم خوراکی روزانه برای ۱۲ هفته.
کودکان ۱ تا ۱۱ سال که وزنشان ۳۰ کیلوگرم یا کمتر باشد : ۱۵ میلی گرم خوراکی روزانه برای ۱۲ هفته.
پ) درمان نگهدارنده زخم بهبودیافته دئودنوم یا ازوفاژیت اروزیو :
بزرگسالان : ۱۵ میلی گرم خوراکی یک بار در روز.
ت) درمان کوتاه مدت زخم معده :
بزرگسالان : ۳۰ میلی گرم خوراکی روزانه برای ۸ هفته.
ث) درمان کوتاه مدت GERD علامتدار :
بزرگسالان و کودکان ۱۲ سال و بزرگتر : ۱۵ میلی گرم خوراکی روزانه برای ۸ هفته. کودکان ۱ تا ۱۱ سال که وزنشان بیش از ۳۰ کیلوگرم باشد: ۳۰ میلی گرم خوراکی روزانه برای ۱۲ هفته . کودکان ۱ تا ۱۱ سال که وزنشان ۳۰ کیلوگرم یا کمتر باشد: ۱۵ میلی گرم خوراکی روزانه برای ۱۲ هفته.
ج) درمان طولانی مدت شرا یط پاتولوژیک با ترشح زیاد مانند سندرم Zollinger-Ellison:
بزرگسالان : شروع با ۶۰ میلی گرم خوراکی یک بار در روز. در صورت لزوم دوز افزایش داده می شود. دوزهای روزانه بیش از ۱۲۰ میلی گرم باید به صورت منقسم مصرف شود.
چ) پاکسازی Helicobacter pylori برای کاهش خطر عود زخم دئودنوم :
بزرگسالان : بیمارانی که درمان دوتایی دریافت می کنند، ۳۰ میلی گرم خوراکی لانزوپرازول با ۱ گرم آموکسی سیلین خوراکی، هر ۸ ساعت از هر کدام برای ۱۴ روز .
بیمارانی که درمان سه تایی در یافت می کنند، ۳۰ میلی گرم لانزوپرازول خوراکی با ۱ گرم آموکسی سیلین خوراکی و ۵۰۰ میلی گرم کلاریترومایسین خوراکی، هر ۱۲ ساعت از هر کدام برای ۱۰ تا ۱۴ روز .
ح) کاهش خطر زخم ایجاد شده به دنبال مصرف NSAID در بیماران با سابقه زخم معده که به مصرف NSAIDs نیاز دارند:
بزرگسالان : ۱۵ میلی گرم خوراکی روزانه برا ی ۱۲ هفته.
خ) درمان زخم ایجاد شده به دنبال مصرف NSAID در بیمارانی که مصرف NSAIDs را ادامه می‌دهند:
بزرگسالان : ۳۰ میلی گرم خوراکی روزانه برای ۸ هفته.
مکانیسم اثر
اثر آنتی اولسر : لانزوپرازول فعالیت پمپ پروتون (اسید) را مهار کرده و برای جلوگیری از تولید اسید معده به H-K ATPase که در سطح ترشحی سلولهای پریتال معده قرار دارد، باند می شود.
فارماکوکینتیک
جذب : با فراهمی زیستی بیش از ۸۰% به سرعت جذب می شود.
پخش : میزان اتصال پروتئینی آن حدود ۹۷% می باشد.
متابولیسم : به مقدار بسیار زیادی در کبد متابولیزه می شود.
دفع : حدود ۳/۲ دوز دارو در مدفوع و ۳/۱ آن در ادرار وارد می شود.
عوارض جانبی
اعصاب مرکزی : سردرد.
دستگاه گوارش : درد شکم، اسهال، تهوع، یبوست.
سایر عوارض : درد در محل تزریق، واکنشهای محل تزریق.
مسمومیت و درمان
درمان : حمایتی می باشد و دارو به صورت مؤثر با دیالیز برداشته نمی شود.
تداخل دارویی
لانزوپرازول با جذب استرهای آمپی سیلین، نمکهای آهن و کتوکونازول تداخل می کند. دوزها به صورت جداگانه مصرف شود.
استفاده تو ام با کلاریترومایسین می تواند سطح لانزوپرازول و عوارض جانبی آن را افزایش دهد.
سوکرالفیت می تواند جذب لانزوپرازول را به تأخیر اندازد. لانزوپرازول حداقل ۳۰ دقیقه قبل از سوکرالفیت مصرف شود.
لانزوپرازول می تواند افزایش اندکی در دفع تئوفیلین ایجاد کند. در استفاده تو ام احتیاط شود. دوز تئوفیلین ممکن است نیاز به تنظیم داشته باشد.
اشکال دارویی :
اشکال دارویی :
Capsule: 15, 30 mg
