موارد و مقدار مصرف:
فنوکسی بنزامین در کنترل فیوکروموسیتوم مصرف می شود.
موارد منع مصرف و احتیاط:
این دارو در صورت سابقه حوادث مغزی عروقی و در طول دوره بهبود پس از انفارکتوس میوکارد نباید مصرف شود.
عوارض جانبی:
کاهش فشارخون وضعیتی همراه با سرگیجه و تاکی کاردی جبرانی مشخص ،احتقان بینی ،میوز،مهار دفع منی و بندرت اختلالات گوارشی ،کاهش تعریق و خشکی دهان (پس از انفوزیون وریدی) و کاهش فشار خون ایدیوسنکراتیک چند دقیقه پس از شروع انفوزیون گزارش شده است. تشنج با انفوزیون سریع دارو نیز مشاهده شده است.
هشدار:
این دارو در صورت سابقه حوادث مغزی عروقی و در طول دوره بهبود پس از انفارکتوس میوکارد نباید مصرف شود.
مکانیسم اثر:
فنوکسی بنزامین، یک داروی مسدودکننده گیرنده آلفا آدرنرژیک بسیار قوی با مدت اثر طولانی است و دارو سبب ایجاد یک انسداد غیرقابل برگشت و غیر رقابتی می شود.
نکات قابل توصیه به بیمار:
فنوکسی بنزامین در صورت مصرف از راه تزریقی، باید همیشه رقیق شده و از راه انفوزیون تزریق گردد در بزرگسالان و کودکان ،مقدارمصرف معمول دارو برای شروع درمان ۱۰ میلی گرم یک یا دو بار در روز است که به تدریج بر اساس پاسخ بیمار تا حد mg/kg/day 21 در دو مقدار منقسم افزایش می یابد.
فارماکوکینتیک:
این دارو به طور ناقص و نامنظم از مجرای گوارش جذب می شود.اثر دارو به تدریج در طول چند ساعت شروع شده و به مدت ۴۳ روز باقی می ماند. در کبد متابولیزه می شود و در ادرار و صفرا دفع می شود.
اشکال دارویی:
capsule:10 mg
