موارد و مقدار مصرف:
دکسترومتورفان برای درمان علامتی سرفه های بدون خلط ناشی از گلودرد ساده و سرماخوردگی یا محرکهای استنشاق شده بکار می رود.
عوارض جانبی:
سایکوزسمی (فعالیت مفرط، توهمات بینایی و شنوایی) پس از مصرف ۳۰۰ میلی گرم یا بیشتر از دارو گزارش شده است. با مصرف مقادیر خیلی زیاد دارو ضعف تنفسی گزارش شده است.
تداخل دارویی:
در صورت مصرف همزمان با فرآورده های حاوی الکل، داروهای کاهنده فشارخون با اثر مضعف CNS مانند کلونیدین و متیل دوپا، داروهای مضعف CNS بویژه بیهوش کننده ها، باربیتوراتها، داروهای مخدر شبه تریاک یا ضد افسردگی های سه حلقه ای، ممکن است اثرات مضعف CNS این داروها یا دکسترومتورفان تشدید شود. مصرف همزمان مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAO)از جمله فورازولیدون و پروکاربازین، ممکن است باعث بروز بحران آدرنرژیک، کلاپس، اغماء، سرگیجه، تهییج، افزایش فشارخون، افزایش دمای بدن، خونریزی داخل مغزی، بیحالی، تهوع، رفتار جنون آمیز، اسپاسم و لرزش شود.
مکانیسم اثر:
دکسترومتورفان با اثرمستقیم بر مرکز سرفه در بصل النخاع، بازتاب سرفه را تضعیف می کند.
نکات قابل توصیه به بیمار:
۱- دارو ممکن است باعث اعتیاد شود.
۲- در صورتی که تا ۷ روز پس از مصرف دارو سرفه ادامه داشت یا در صورت تب شدید، بثورات جلدی یا سردرد مداوم همراه با سرفه ،به پزشک مراجعه گردد.
فارماکوکینتیک:
متابولیسم دارو کبدی بوده و بسرعت و بمیزان وسیعی به متابولیت فعال دکستروفان تبدیل می شود. اثر دارو طی ۳۰ دقیقه شروع و برای ۶ ساعت باقی می ماند. دکسترومتورفان عمدتا از کلیه ها و به صورت تغییر نیافته یا متابولیت دفع می شود.
اشکال دارویی:
Tblet:15 mg
Oral Drops:4 mg/ml
Syrup:15 mg/5ml
