بایولپرا (Levetiracetam)

مطلب را به اشتراک بگذارید

موارد و مقدار مصرف:‏
درمان کمکی در تشنج پارشیال  
بزرگسالان و افراد بالای ۱۶ سال: شروع ۵۰۰ میلی‌گرم خوراکی یا وریدی ۲ بار در روز. در صورت لزوم دوز دارو ‏می‌تواند تا ۵۰۰ میلی‌گرم ۲ بار در روز با فاصله هر ۲ هفته تا حداکثر ۱۵۰۰ میلی گرم ۲ بار در روز افزایش داده شود.  
کودکان ۱۶-۴ سال: ‏mg/kg 10‎‏ خوراکی ۲ بار در روز. در صورت لزوم دوز دارو می‌تواند تا ‏mg/kg 10‎‏ دو بار در ‏روز با فاصله هر ۲ هفته تا حداکثر ‏mg/kg 30‎‏ دو بار در روز افزایش داده شود.  
درمان کمکی تشنج میوکلونیک در صرع جوانان  
بزرگسالان و افراد بالای ۱۲ سال: شروع ۵۰۰ میلی‌گرم ۲ بار در روز و افزایش آن تا ۱۰۰۰ میلی‌گرم در روز هر ۲ هفته ‏تا ۳۰۰۰ میلی‌گرم در روز.  
تنظیم دوز: در بزرگسالان با کلیرانس کراتینین ‏ml/min 80-50‎‏ دوز ۱۰۰۰-۵۰۰ میلی‌گرم هر ۱۲ ساعت، با کلیرانس ‏کراتینین ‏ml/min 50-30‎‏ دوز ۷۵۰-۲۵۰ میلی‌گرم هر ۱۲ ساعت و با کلیرانس کراتینین کمتر از ‏ml/min 30‎‏ دوز ۵۰۰-‏‏۲۵۰ میلی گرم هر ۱۲ ساعت توصیه می‌شود. در بیماران مبتلا به مراحل پایانی بیماری کلیوی که دیالیز می‌شوند، دوز ‏‏۱۰۰۰-۵۰۰ میلی‌گرم هر ۲۴ ساعت و ۵۰۰-۲۵۰ میلی‌گرم بعد از دیالیز توصیه می‌شود. ‏‏ 
موارد منع مصرف و احتیاط:‏‏ 
موارد منع مصرف: سابقه حساسیت به دارو.  
موارد احتیاط: اختلال عملکرد سیستم ایمنی و اختلال عملکرد کلیوی. ‏
عوارض جانبی:‏‏ 
اعصاب مرکزی: فراموشی، اضطراب، ضعف، آتاکسی، افسردگی، گیجی، عدم پایداری عاطفی، سردرد،‌ عصبانیت، ‏پاراستزی، خواب‌آلودگی، سرگیجه.  
چشم، حلق و بینی: دوبینی، فارنژیت، رینیت، سینوزیت.  
گوارش: بی‌اشتهائی.  
خون: لکوپنی، نوتروپنی.  
عضلانی ـ اسکلتی: درد.  
تنفسی: سرفه،‌ عفونت.  
مسمومیت و درمان:‏‏ 
در تعداد کمی از موارد مصرف بیش از حد دارو تنها واکنش ناخواسته گزارش شده خواب‌آلودگی بوده است. در مراحل ‏اولیه مسمومیت القاء استفراغ یا شستشوی معده ممکن است کمک کننده باشد. در صورت انجام همودیالیز در عرض ۴ ‏ساعت اول مسمومیت ۵۰ درصد دارو از خون برداشت می‌شود. ‏
تداخل دارویی:‏
مصرف همزمان با داروهای آنتی‌هیستامین، بنزودیازپین‌ها،‌ اپیوئیدها،‌ ضد افسردگی‌های سه حلقه‌ای و سایر داروهائی که ‏باعث خواب‌آلودگی می‌شود می‌تواند باعث تشدید خواب‌آلودگی شود.  
مصرف همزمان با الکل باعث تشدید خواب‌آلودگی می‌شود. ‏
مکانیسم اثر:‏‏ 
ضد صرع: مکانیسم اثر دارو ناشناخته است. ‏
فارماکوکینتیک:‏
جذب: دارو سریع از دستگاه گوارش جذب می‌شود. در مصرف دارو با غذا زمان رسیدن به حداکثر غلظت سرمی حدود ‏‏۵/۱ ساعت به تأخیر افتاده و سطح سرمی آن کمتر می‌شود. زمان رسیدن به سطح ثابت سرمی حدود ۲ روز است.  
پخش: اتصال پروتئینی دارو حداقل است.  
متابولیسم: دارو متابولیت فعال نداشته و توسط سیستم سیتوکروم ‏P450‎‏ متابولیزه نمی‌شود.  
دفع: نیمه‌ عمر دفع دارو در عملکرد طبیعی کلیوی حدود ۷ ساعت است. حدود ۶۶ درصد از دارو به صورت تغییر نیافته از ‏طریق فیلتراسیون گلومرولی دفع می‌شود. ‏
اشکال دارویی: ‏
Tablet : 250, 500mg‏  
Oral‏ ‏Solution : 500 mg/5ml‏ ‏
اطلاعات دیگر: ‏‏ 
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: مشتق پیرولیدین.  
طبقه‌بندی درمانی: ضد صرع.  
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده ‏C‏  
ملاحظات اختصاصی:‏‏ 
‏۱- در نارسائی کلیوی دوز دارو براساس کلیرانس کراتینین باید کاهش یابد.  
‏۲- به دلیل احتمال القاء تشنج در اثر قطع ناگهانی دارو،‌ قطع تدریجی دارو توصیه می‌شود.  
‏۳- دارو می‌تواند همراه غذا یا بدون غذا استفاده شود.  
‏۴- جهت تزریق وریدی دارو از ۱۰۰ میلی‌لیتر محلول دکستروز ۵ درصد یا رینگر لاکتات استفاده کنید. دارو باید در ‏عرض ۱۵ دقیقه انفوزیون شود. مصرف وریدی دارو تنها در بزرگسالان و در صورت عدم امکان مصرف خوراکی دارو ‏توصیه می‌شود.  
‏۵- در بیماران با نقص سیستم ایمنی به دلیل احتمال بروز لکوپنی و نوتروپنی توصیه به بررسی اولیه و ادواری شمارش ‏گلبول‌های سفید می‌‌شود.  
‏۶- به دلیل احتمال بروز گیجی که می‌تواند منجر به افتادن شود بیمار باید تحت نظر باشد.  
نکات قابل توصیه به بیمار:‏‏ 
‏۱- به بیمار توصیه نمائید در صورت بروز عوارض ناخواسته ضمن خودداری از قطع ناگهانی دارو پزشک را مطلع نماید.  
‏۲- موقع نشستن و ایستادن به دلیل احتمال افتادن بیمار باید دقت بیشتری داشته باشد.  
‏۳- به بیمار توصیه نمائید،‌ این دارو باید همراه با سایر داروهای ضد تشنج مصرف شود.  
‏۴- به بیمار توصیه نمائید از انجام کارهای خطرناک تا مشخص شدن اثرات دارو خودداری نماید.  
‏۵- به بیمار یا والدین بیمار توصیه نمائید جهت استفاده از محلول دارو ضمن خودداری از مصرف دارو به وسیله قاشق‌های ‏خانگی از وسایل استاندارد استفاده نمایند.  
اثر بر آزمایشهای تشخیصی:‏‏ 
باعث کاهش ‏WBC‏ و شمارش نوتروفیل می‌شود. ‏

مقالات مرتبط

رایس کیک سیاه دانه1

رایس کیک سیاه دانه

تاریخچه:
منشا اصلی رایس کیک به کشور ژاپن بر میگردد، که این محصول در بین مردم این کشور بسیار محبوب می باشد.
رایس کیک امروزی را چه کسی اختراع کرد؟
در اوایل قرن بیستم “آلکساندر پیرس آندرسون” گیاه شناس مشهور آمریکایی توانست برای نخستین بار، با روشی جدید برنج را به شکل رایس کیک های امروزی در آورد و پس از آن امتیاز آن را در اختیار شرکت های بزرگ تجاری قرار داد.

ادامه مطلب »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *