اینترفرون گاما-۱ب (Interferon Gama-1b)

مطلب را به اشتراک بگذارید

موارد و مقدار مصرف: 
کاهش احتمال بروز وشدت عفونت در بیماری گرانولوماتوز مزمن و استئوپتروسیس
بزرگسالان و کودکان بزرگتر از ۱ سال: mcg/m250 در بیماران دارای سطح بدن بیشتر از m 25/0، mcg/kg/m 25/1 در بیماران دارای سطح بدن کمتر یا مساوی ۳ بار در هفته m 25/0.
مکانیسم اثر
مکانیسم دقیق اثر این دارو مشخص نیست.با این حال اینترفرون- گاما می تواند باعث فعال شدن فاگوسیت‌ها شود. این دارو همچنین باعث افزایش متابولیسم اکسیداتیو ماکروفاژهای بافتی، افزایش سمیت سلولی وابسته به پادتن و افزایش فعالیت سلولهای کشنده طبیعی می شود.
تداخل دارویی
اینترفرون-گاما باعث مهار سیتوکروم ۱A2 و ۲E1 می شود.
اینترفرون-گاما باعث مهار متابولیسم تئوفیلین می شود.
عوارض جانبی
اعصاب مرکزی: تب، سردرد، لرز، خستگی، افسردگی.
دستگاه گوارش: اسهال، استفراغ، تهوع، درد شکمی.
عضلانی – اسکلتی: میالژی، درد کمر، درد مفاصل.
خون: نوتروپنی، ترومبوسیتوپنی.
پوست: بثورات جلدی، اریتم در ناحیه تزریق.
توجه: عوارض ذکر شده براساس دوز mcg/m 250 بیان شده است.
مکانیسم اثر:
جذب: جذب عضلانی وزیر جلدی دارو بیش از ۸۹ درصد است.
دفع: نیمه عمر دفعی دارو درتزریق وریدی ۳۸ دقیقه، در تزریق عضلانی ۳ ساعت و در تزریق زیر جلدی ۶ ساعت است.
موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف: سابقه حساسیت به دارو و پروتئین‌های مشتق از E.coli و هر یک از اجزائ فرمولاسیون.
موارد احتیاط: تشنج، اختلالات سیستم اعصاب مرکزی، بیماری‌های قلبی
اشکال دارویی:
Injection: 100mcg

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *