اکسی بوتینین (Oxybutynin Chloride)

مطلب را به اشتراک بگذارید

موارد و مقدار مصرف:‏
بهبود علائم اسپاسم‌های مهار نشدنی مثانه نوروژنیک  
بزرگسالان: مقدار پنج میلی گرم ۳-۲ بار در روز تا حداکثر پنج میلی گرم چهار بار در روز مصرف می‌ شود. می‌ توان ‏میزان دارو را در صورت نیاز هفته‌ای ‏mg‏ ۵ (تا حداکثر ‏mg 30‎‏ در روز) افزایش داد.  
کودکان بزرگتر از پنج سال: مقدار پنج میلی گرم دو بار در روز تا حداکثر پنج میلی گرم سه بار در روز مصرف می‌ شود.  
مکانیسم اثر:‏
اثر ضد اسپاسم: اکسی بوتینین سبب کاهش احساس دفع فوری ادرار، افزایش ظرفیت مثانه و کاهش دفعات انقباض عضله ‏مثانه (‏detrusor muscle‏) می‌شود. این دارو اثر مستقیم ضد اسپاسم و همچنین اثر ضد موسکارینی بر روی عضلات ‏صاف دارد. 
تداخل دارویی:‏
اکسی بوتینین اثرات ضد موسکارینی آتروپین و آنتی کولینرژیک‌ها را تشدید می‌ کند. احتمال بروز اثر اضافی تسکین بخش ‏در صورت مصرف همزمان این دارو با سایر داروهای مضعف ‏CNS‏ وجود دارد.  
اکسی بوتینین می‌ تواند جذب استامینوفن را به تأخیر بیندازد و جذب آتنولول را افزایش دهد. اکسی بوتینین سطح دیگوکسین ‏را افزایش می‌ دهد و می‌ تواند شیزوفرنی را بدتر کرده و سطح هالوپریدول را کاهش دهد. همچنین می‌ تواند باعث ایجاد ‏دیس کینزی تأخیری شود.  
اکسی بوتینین می‌ تواند اثر لوودوپارا کم کند و عوارض آنتی کولینرژیک‌ها فنوتیازین‌ها افزایش دهد.  
اثر بر آزمایشهای تشخیصی:‏
گزارشی موجود نیست. ‏
عوارض جانبی:‏
اعصاب مرکزی: خواب آلودگی، سرگیجه، بی خوابی، برافروختگی، ‌توهم.  
قلبی ـ ‌عروقی: طپش قلب ، تاکیکاردی، ‌وازودیلاسیون.  
پوست: کهیر.  
چشم، گوش و حلق و بینی: گشاد شدن مردمک چشم، سیکلوپلژی، کاهش اشک.  
دستگاه گوارش:‌ تهوع، ‌استفراغ، ‌یبوست، کاهش حرکات دستگاه گوارش، ‌خشکی دهان.  
ادراری ـ تناسلی: احتباس ادرار، تکرر ادرار.  
سایر عوارض: تب، کاهش ترشح شیر.  
مسمومیت و درمان:‏
تظاهرات بالینی: بی قراری، هیجان، رفتار سایکوتیک، برافروختگی، کمی فشار خون، نارسایی گردش خون و تب. در ‏موارد شدید ممکن است فلجی، نارسایی تنفسی و اغما بروز کند.  
درمان: معده باید شستشو شود و پس از آن ۲-۵/۰ میلی گرم فیزوستیگمین تزریق وریدی می‌ شود که در صورت لزوم، تا ‏مقدار تام پنج میلی گرم تکرار می‌ شود. با استفاده از کمپرس یخ یا پاشویه با الکل تب بیمار را باید کنترل کرد.  
برای کنترل تهییج ‏CNS، در صورت نیاز، می‌ توان از تزریق وریدی آهسته محلول تیوپنتال دو درصد استفاده نمود. در ‏صورت بروز فلج عضلات تنفسی، ‌باید از تنفس مصنوعی استفاده کرد. ‏
فارماکوکینتیک:‏
جذب: به سرعت جذب می‌ شود. حداکثر غلظت این دارو طی ۶-۳ ساعت حاصل می‌شود. زمان لازم برای شروع اثر ۶۰-‏‏۳۰ دقیقه است و این اثر تا ۱۰-۶ ساعت باقی می‌ماند.  
پخش: دارو بطور وسیع پس از جذب سیستمیک در بافتهای پخش می‌ شود. حجم پخش دارو ۱۹۳ لیتر است. 
متابولیسم: دارو در کبد و دیواره روده توسط سیستم ‏CYP3A4‎‏ متابولیزه می‌ شود.  
دفع: عمدتاً از طریق ادرار دفع می‌ شود. نیمه عمر دارو ۲ ساعت است. ‏
موارد منع مصرف و احتیاط:‏
موارد منع مصرف: در حساسیت به دارو منع مصرف دارد. انسداد کامل یا ناقص دستگاه گوارش، ‌گلوکوم، ‌میاستنی گراو، ‏فلج غیر حرکتی روده (‏adynamic‏ ‏ileus‏)، مگاکولون یا کولیت شدید یا اولسروز (ممکن است نشانه‌ها یا اختلالات را ‏بدتر کند)، بیماران سالخورده یا ناتوان مبتلا به آتونی روده، ‌بیماران مبتلا به خونریزی همراه با وضعیت ناپایدار قلبی ـ ‏عروقی، اوروپاتی انسدادی.  
موارد احتیاط: بیماران سالخوراده، نوروپاتی اعصاب خودکار یا بیماری کبدی یا کلیوی، التهاب مری ناشی از برگشت غذا ‏از معده به مری (ممکن است این موارد را تشدید کند). ‏
اشکال دارویی: ‏
Tablet: 5mg‏ ‏
اطلاعات دیگر: ‏
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: آمین ترشیاری سنتتیک.  
طبقه‌بندی درمانی: ضد اسپاسم.  
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده ‏B‏  
ملاحظات اختصاصی:‏
مصرف این دارو با معده خالی ممکن است موجب تحریک معده شود. غذا یا شیر ممکن است این نشانه‌ها را برطرف سازد.  
با استفاده از سیستومتر و روشهای دیگر مناسب اورولوژی، باید پاسخ بیمار به درمان در شروع درمان و به طور دوره‌ای ‏در طول آن ارزیابی شود.  
این دارو در ظرف سربسته دور از نور و در درجه حرارت ۳۰-۱۵ درجه سانتیگراد نگهداری شود.  
دارو می‌ تواند باعث بروز اثرات آنتی کولینرژیک (بی قراری، گیجی، ‌توهم، ‌خواب آلودگی) گردد.  
در بیماران مبتلا به نوروپاتی اتونومیک، ‌بیماری‌های قلبی عروقی، ‏dementia، اختلالات گوارشی (کولیت اولسراتیو، ‏‏‌آتونی، ‌رفلاکس و …)، گلوکوم زاویه باز، ‌نارسایی کبدی، ‌هرنی هیاتال، هیپرتیروئیدی، ‌میاستنی گراو، ‌هیپرپلازی ‏پروستات و نارسایی کلیه با احتیاط مصرف شود.  
نکات قابل توصیه به بیمار:‏
دارو را طبق دستور مصرف نمایید.در صورت فراموش کردن یک نوبت مصرف دارو، به محض به یاد آوردن، ‌آن را ‏مصرف کنید و مقدار مصرف بعدی را دو برابر نکنید.  
با مصرف این دارو احتمال کاهش هوشیاری ذهنی یا بروز تغییرات بینایی وجود دارد.  
مصرف این دارو در آب و هوای گرم باید با احتیاط همراه باشد تا خطر گرمازدگی به حداقل برسد.  
مصرف در سالمندان: بیماران سالخورده ممکن است نسبت به اثرات ضد موسکارینی دارو حساس تر باشند. مصرف این ‏دارو در بیماران سالخورده و ناتوان مبتلا به آتونی روده منع شده است.  
مصرف در کودکان: مقدار مصرف این دارو برای کودکان کوچکتر از پنج سال تعیین نشده است.  
مصرف در شیردهی: ترشح دارو در شیر مشخص نیست، ‌با احتیاط مصرف شود. ‏

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *