پنتوکسی فیلین (Pentoxifylline)

مطلب را به اشتراک بگذارید

موارد و مقدار مصرف:‏
لنگش متناوب ناشی از بیماری مزمن انسداد عروقی  
بزرگسالان: مقدار ۴۰۰ میلی گرم سه بار در روز همراه با غذا مصرف شود.  
مکانیسم اثر:
‏‌اثر همورولوژیک: پنتوکسی فیلین از طریق افزایش انعطاف پذیری گلبولهای قرمز و کاهش ویسکوزیته خون جریان خون ‏مویرگی را بهبود می‌بخشد. ‏
تداخل دارویی:‏
مصرف همزمان با داروهای کاهنده فشار خون ممکن است پاسخ کاهنده فشار خون را افزایش دهد؛ مصرف همزمان با ‏داروهای خوراکی ضد انعقاد خون (مانند وارفارین) یا داروهای مهار کننده تجمع پلاکتی ممکن است سبب اختلالات ‏خونریزی دهنده شود. مصرف همزمان بلاکرها باعث افزایش سطح زیر منحنی پنتوکسی فیلین و افزایش سمیت آن ‏می‌گردد. پنتوکسی فیلین می‌تواند سطح تئوفیلین را افزایش دهد.  
اثر بر آزمایشهای تشخیصی: گزارشی موجود نیست. ‏
عوارض جانبی:‏
اعصاب مرکزی: سردرد، سرگیجه.  
قلبی ـ ‌عروقی: آنژین، درد قفسه سینه.  
دستگاه گوارش: سوء هاضمه، تهوع، ‌استفراغ، گاز معده، نفخ.  
مسمومیت و درمان:‏
تظاهرات بالینی: برافروختگی، کمی فشار خون، تشنجات، خواب آلودگی، از دست دادن هوشیاری، ‌تب، ‌آشفتگی.  
درمان: هیچ پادزهری برای آن معلوم نشده است. با لاواژ معده و استفاده از ذغال فعال محتویات معده را تخلیه کرده و ‏درمان علامتی، ‌حمایت تنفسی و حفظ فشار خون انجام شود. ‏
فارماکوکینتیک:‏
جذب: از دستگاه گوارش تقریباً به طور کامل جذب می‌شود ولی تحت متابولیسم عبور اول کبدی قرار می‌گیرد. غذا جذب آن ‏را کاهش می‌دهد. اوج غلظت طی ۴-۲ ساعت حاصل می‌شود، اما ظهور اثر بالینی به ۴-۲ هفته درمان مداوم نیاز دارد.  
پخش: انتشار آن مشخص نیست. به غشای گلبول قرمز پیوند می‌یابد.  
متابولیسم: به طور گسترده توسط گلبولهای قرمز و کبد متابولیزه می‌شود.  
دفع: متابولیتها عمدتاً از راه ادرار ‌و کمتر از چهار درصد آن از راه مدفوع دفع می‌شود. نیمه عمر داروی تغییر نیافته حدود ‏‏۴۵-۳۰ دقیقه و نیمه عمر متابولیتها حدود ۵/۱-۱ ساعت است. ‏
‏موارد منع مصرف و احتیاط:‏
موارد منع مصرف: عدم تحمل به متیل گزانتینها، مانند کافئین، تئوفیلین، و تئوبرومین، خونریزی چشمی یا مغزی اخیر.  
موارد احتیاط: سالمندان، نارسایی کلیه، زخم معده؛ بیماری عروق کرونر شدید؛ افت فشار؛ جراحی اخیر. ‏
اشکال دارویی: ‏
Tablet, Extended Release: 400mg‎‏ ‏
اطلاعات دیگر: ‏
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: مشتق گزانتین  
طبقه‌بندی درمانی: داروی همورئولوژیک  
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده ‏C‏  
نام‌های تجاری: ‏Apo – Pentoxifylline SR‏  
ملاحظات اختصاصی:‏
فشار خون بخصوص در صورت مصرف داروهای کاهنده فشار خون، و نیز زمان پرترومبین در بیمارانی که داروهای ‏ضد انعقاد خون (مانند وارفارین) مصرف می‌کنند، ‌به طور منظم پیگیری شود.  
در صورت بروز عوارض جانبی ‏CNS‏ و گوارشی، ‌مقدار مصرف به دوبار در روز کاهش یابد. در صورت تداوم ‏عوارض جانبی، ‌مصرف دارو قطع شود.  
مصرف دارو در بیمارانی که برای جراحی مناسب نیستند، مفید است.  
نکات قابل توصیه به بیمار:‏
درمان باید به مدت حداقل هشت هفته ادامه یابد. در این مدت دارو را سرخود قطع نکنید.  
برای به حداقل رساندن دل آشوبه، دارو را با غذا مصرف کنید.  
هر عارضه جانبی ‏CNS‏ با گوارشی را اطلاع دهید، ممکن است کاهش مقدار مصرف ضروری باشد.  
مصرف در سالمندان: بیماران سالخورده ممکن است دچار افزایش فراهمی زیستی و کاهش دفع پنتوکسی فیلین شده و ‏بنابراین، در معرض خطر بیشتر مسمومیت دارویی قرار داشته باشند؛ در این بیماران عوارض جانبی ممکن است شیوع ‏بیشتری داشته باشند. توصیه می‌شود در این افراد با دوزهای پایین تری درمان آغاز گردد.  
مصرف در کودکان: بی ضرری و اثربخشی دارو در کودکان زیر ۱۸ سال ثابت نشده است.  
مصرف در شیردهی: پنتوکسی فیلین در شیر ترشح می‌شود. شیردهی در دوران مصرف این دارو توصیه نمی‌شود. ‏

مقالات مرتبط

رایس کیک سیاه دانه1

رایس کیک سیاه دانه

تاریخچه:
منشا اصلی رایس کیک به کشور ژاپن بر میگردد، که این محصول در بین مردم این کشور بسیار محبوب می باشد.
رایس کیک امروزی را چه کسی اختراع کرد؟
در اوایل قرن بیستم “آلکساندر پیرس آندرسون” گیاه شناس مشهور آمریکایی توانست برای نخستین بار، با روشی جدید برنج را به شکل رایس کیک های امروزی در آورد و پس از آن امتیاز آن را در اختیار شرکت های بزرگ تجاری قرار داد.

ادامه مطلب »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *