موارد و مقدار مصرف:
درمان کمکی در تشنج پارشیال در بزرگسالان مبتلا به صرع
بزرگسالان (بالای ۱۶ سال ): ابتدا با mg 100 خوراکی به صورت یک بار در روز شروع گردد (به مدت ۲ هفته) و سپس می توان آن را به mg 200 در روز به مدت ۲ هفته افزایش داد. پس از ۲ هفته می توان دارو را به mg 300 و پس از ۲ هفته دیگر به mg 400 در روز افزایش داد.
دارو می تواند به صورت یک بار در روز و یا دو بار در روز مصرف شود و غذا بر جذب آن بی تأثیر است.
تنظیم دوز: در بیماران مبتلا به نارسایی کبد و کلیه احتیاط شود. در صورت امکان افزایش دوز در این بیماران آهسته تر صورت پذیرد. در ۵۰ > Cl Cr مصرف نشود.
تداخل دارویی:
داروهای القاءکننده CYP3A4 می توانند سطح زونیسامید را تغییر دهند.
اثر بر آزمایشهای تشخیصی
زونیسامید می تواند سطح BUN و Cr را افزایش دهد.
عوارض جانبی:
اعصاب مرکز ی: عدم تعادل، بی قرار ی، اضطراب، ضعف، گیجی، افسردگی، اختلال در تمرکز و حافظه، اختلال در صحبت کردن، سرگیجه، خستگی، سردرد، بی خواب ی، عدم هماهنگی، نیستاگموس، پاراستزی، اسکیزوفرنی، تشنج، خواب آلودگی، لرزش.
چشم، گوش، حلق، بینی : دوبینی، فارنژیت، رینیت، وزوز گوش.
دستگاه گوارش: درد شکم، بی اشتهایی، یبوست، اسهال، خشکی دهان، سوء هاضمه، اختلال در طعم، استفراغ.
خون: اکیموز.
متابولیک: کاهش وزن.
تنفسی: افزایش سرفه.
پوست: خارش، بثورات جلدی.
سایر عوارض: جراحات تصادفی، علائم شبه آنفلوانزا.
مسمومیت و درمان:
مصرف بیش از حد دارو باعث علائم CNS می گردد. آنتی دوتی برای این دارو وجود ندارد. باید بیمار را وادار به استفراغ نمود و یا با لاواژ معده دارو را خارج کرد.
درمان: علامتی و حمایتی صورت گیرد و بیمار به مرکز فوریتهای مسمومین انتقال داده شود.
دیالیز کمک مؤثری به برداشت دارو نمی نماید.
مکانیسم اثر:
اثر ضدتشنج: مکانیسم اثر دارو شناخته شده نیست، احتمال می رود بر کانال‌های کلسیمی و سدیمی مؤثر باشد و از این طریق غشاء سلول را پایدار نماید.
همچنین دارو می تواند نقل و انتقال دوپامین و سروتونین را تسهیل نماید.
فارماکوکینتیک:
جذب: غذا جذب دارو را به تأخیر می اندازد اما بر فراهمی زیستی آن بی اثر است.
پخش: زونیسامید به طور وسیع به اریتروسیت‌ها متصل می شود و نیز ۴۰% اتصال به پروتئین دارد. اتصال به پروتئین این دارو تحت تأثیر دوزهای درمانی فنی توئین، فنوباربیتال یا کاربامازپین نمی باشد.
متابولیسم: توسط سیستم CYP3A4 متابولیزه می شود. در افرادی که از داروها ی القاءکننده استفاده می کنند کلیرانس دارو افزایش می یابد.
دفع: عمدتاً توسط کلیه دفع می شود (به صورت داروی اصلی و متابولیت گلوکورونونید)، نیمه عمر دفع ۶۳ ساعت می باشد.
موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف: حساسیت به سولفونامیدها و یا دارو.
موارد احتیاط: نارسایی کبدی و کلیوی، مصرف سایر داروهایی که اختلالات وابسته به گرما ایجاد می نمایند (مهارکننده‌های کربنیک انهیدراز، آنتی کولینرژیک ها).
اشکال دارویی:
Tablet: 100mg
Capsule: 25, 50, 100mg
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: سولفونامید.
طبقه‌بندی درمانی: ضد تشنج.
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده C
ملاحظات اختصاصی:
۱- در صورت بروز بثورات جلدی مصرف دارو قطع شود.
۲- بیمار از نظر علائم واکنش‌های حساسیتی تحت نظر باشد.
۳- از آنجائی که با مصرف دارو کاهش تعریق و افزایش دمای بدن گزارش شده است بخصوص در بیماران زیر ۱۷ سال دمای بدن بیمار مانیتور گردد (بخصوص در فصل تابستان) تا از وقوع گرمازدگی و دهیدراسیون جلوگیری شود.
۴- قطع یک باره زونیسامید باعث افزایش تعداد تشنجات و یا صرع پایدار خواهد شد. جهت قطع دارو کم کردن تدریجی و کاهش دوز توصیه می گردد.
۵- برای جلوگیری از ایجاد سنگهای کلیوی مقدار مناسبی از مایعات استفاده شود (بخصوص در افرادی که مشکلات زمینه‌ای دارند).
۶- عملکرد کلیوی بطور متناوب ارزیابی گردد و در صورت بروز نارسایی کلیه و یا افزایش چشمگیر سطح Cr و BUN مصرف دارو قطع گردد.
نکات قابل توصیه به بیمار:
۱- توصیه می شود بیماران از انجام کارهایی که به هوشیاری کامل نیاز دارند خودداری نمایند.
۲- توصیه می شود بیماران روزانه حداقل ۸-۶ لیوان آب مصرف نمایند تا از بروز سنگهای کلیوی پیشگیری شود.
۳- در صورت وجود احتمال بارداری سریعاً پزشک در جریان قرار گیرد.
۴- توصیه می شود زنانی که در سنین باروری هستند از روش های جلوگیری مناسب حین مصرف دارو استفاده نمایند.
مصرف در سالمندان: با احتیاط مصرف شود. این افراد به دوز پایین تری نیاز دارند.
مصرف در کودکان: کودکان احتمال بیشتری برای بروز عوارضی چون افزایش دمای بدن و کاهش تعریق دارند و باید تحت نظر باشند.
ایمنی و کارآیی دارو در کودکان زیر ۱۶ سال ثابت نشده است.
مصرف در شیردهی: ترشح دارو در شیر مشخص نیست. با احتیاط مصرف شود. توصیه می شود که در صورت عدم قطع دارو، مادر به نوزاد خود شیر ندهد.
