موارد و مقدار مصرف:
دیازوکساید تزریقی برای درمان سریع زیادی شدید فشار خون ناشی از بیماری کلیوی مصرف می شود. عوارض جانبی:
تاکی کاردی، افزایش قندخون، احتباس آب و سدیم با مصرف این دارو گزارش شده است.
تداخل دارویی:
مصرف همزمان داروهای پایین آورنده فشارخون و داروهای بیهوشی با دیازوکساید ممکن است منجر به بروز اثرات اضافی آورنده فشارخون گردد.
مکانیسم اثر:
دیازوکساید باعث گشاد شدن شریانچه ها شده و مقاومت محیطی را کاهش می دهد.
نکات قابل توصیه به بیمار:
۱- برای جلوگیری از نشت دارو به بافتهای اطراف رگ ،هنگام تزریق وریدی باید دقت کامل بعمل آید، چون ممکن است منجر به سلولیت و درد شود. در صورت نشت دارو به بافتهای اطراف رگ ،درمان با کمپرس سرد توصیه می شود.
۲- به منظور جلوگیری از بروز آریتمی قلبی ،توصیه می شود دیازوکساید فقط به داخل ورید محیطی تزریق شود.
فارماکوکینتیک:
پیوند دیازوکساید به آلبومین بسیار زیاد است (بیش از ۹۰درصد). متابولیسم این دارو کبدی است. نیمه عمر دارو در افراد سالم، ۳۶-۲۱ ساعت و در بیماران مبتلا به بی ادراری ۵۳-۲۰ ساعت است. اثر دارو یک دقیقه پس از تزریق وریدی شروع می شود. زمان لازم برای رسیدن به اوج اثر، ۵-۲ دقیقه و طول اثر دارو، ۱۲-۲ ساعت است. دیازوکساید از راه کلیه دفع می شود.
اشکال دارویی:
Injection:300 mg / 20 ml
