خواص به
به ( quince )
کلیات گیاه شناسی:
به درخت کوچکی است که پوست ساقه و تنه آن قهو ه ای بوده و در اکثر نقاط اروپا، نواحی مدیترانه، آسیا و آفریقای شمالی می روید. برگهای آن پوشیده از کرک و صاف است.
گلهای آن درشت، به رنگ سفید و یا صورتی و دارای پنج گلبرگ می باشد. میوه رسیده زردرنگ، گرد و یا بشکل گلابی است و در سطح آن پوشیده از کرک بوده و دارای طعمی مطبوع، شیرین و یا کمی ترش است.
خواص داروئی میوه به
از نظر طب قدیم ایران به، شیرین، کمی گرم، ترش و سرد و خشک است. طبع به سرد، تر و قابض و به دانه سرد و تر است.
۱٫ به تقویت کنده قلب است.
۲٫ادرار آور است.
۳٫نرم کننده سینه است.
۴٫مقوی معده و دستگاه هاضمه است.
۵٫قابض است.
۶٫خونریزی را بند می آورد.
۷٫به ترش مسهل است.
۸٫به ترش برای تنگی نفس مفید است.
۹٫به ترش استفراغ را بند می آورد.
۱۰٫اسهال های ساده و اسهال خونی را درمان می کند.
۱۱٫به بهترین و مفید ترین میوه برای مسلولین است.
۱۲٫خونریزی از رحم را متوقف می کند.
۱۳٫اثر مفید روی بواسیر دارد.
۱۴٫برای هضم غذا مفید است.
