در مورد علت اوتیسم و علائم آن توضیحاتی ارائه می کنیم.

با ما همراه باشید.

علت اوتیسم و علائم آن

اوتیسم چه نوع بیماری است؟

اختلال طیف اوتیسم یا در خودماندگی (Autism spectrum disorder) یک وضعیت پییچیده و مادام العمر است که شامل مشکلات ارتباطی و رفتاری است. اختلال طیفی افراد را به روش ها و درجات متعدد در گیر می کند. معمولأ از 2 یا 3 سالگی ظاهر می شود.

افرادی که مبتلا به اوتیسم هستند با ایجاد رابطه مشکل دارند. نمی توانند آنچه دیگران حس می کنند یا فکر می کنند را درک کنند. این باعث می شود که نتوانند منظور خود را با کلمات، حرکات، حالات چهره و لمس بیان کنند.

مهارت های آنها بطور نابرابر رشد می کند و در یادگیری مشکلاتی دارند. مثلأ شاید در برقراری ارتباط مشکل داشته باشند اما در هنر، موسیقی، ریاضیات یا مهارت هایی که به حافظه مرتبط اند بطور غیر معمول قوی باشند.

علائم و نشانه های اوتیسم:

این علائم معمولأ قبل از 3 سالگی ظاهر می شوند و برخی دیگر از بدو تولد به آن دچار هستند.

• فاقد ارتباط چشمی

• علاقه کم یا بسیار شدید به برخی موضوعات خاص.

• تکرار مکرر یک رفتار مثل تکرار جمله یا کلمه، تکان خوردن به جلو و عقب، بی قراری با اشیاء مثل روشن و خاموش کردن کلید برق.

• واکنش و حساسیت شدید به صدا، بو، لمس و مناظری که برای دیگران عادی بنظر می رسند.

• نگاه نکردن و گوش نکردن به دیگران.

• عدم تمایل به در آغوش گرفتن.

• مشکلات در درک، صحبت، حرکات صورت و آهنگ صدا.

• عادت نکردن به روتین های روزانه.

• صحبت کردن با صدای آهنگین یا صاف یا روباتیک.

برخی از کودکان ممکن است تشنج داشته باشند اما این علائم از دوران نوجوانی شروع می شود.

دلایل اوتیسم:

علت ایجاد اوتیسم مشخص نیست. اما می تواند ناشی از مشکلات در بخش هایی از مغز باشد که ورودی حسی را تفسیر و زبان را پردازش می کند.

اوتیسم در پسر ها بیشتر از دختر ها شایع است. برای افراد با هر نژادی، قومیت یا پیشینه اجتماعی اتفاق می افتد. درآمد، سبک زندگی یا تحصیلات خانواده بر خطر ابتلا به این بیماری تأثیر ندارد اما عواملی وجود دارند مثل:

• کودکی با والدین مسن

• خانم های باردار که در معرض برخی دارو ها و مواد شیمیایی هستند مثل الکل یا ضد تشنج.

• شرایط متابولیک مادر مانند دیابت یا چاقی.

• و ارتباط اوتیسم با بیماری های فنیل کتونوری و سرخجه.

آیا اوتیسم ژنتیکی است؟

این بیماری در خانواده ها انتقال می یابد. ترکیب خاصی از ژن ها خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهند. تغییرات در هزاران ژن ممکن است به بیماری اوتیسم منجر شود. فاکتور های ژنتیکی می توانند خطر ابتلا را از 40 تا 80 درصد افزایش دهند.

خطر ابتلا به این بیماری به ترکیب ژن ها، محیط، سن والدین و هر گونه پیچیدگی در بارداری بستگی دارد.

یک جهش ژنی نادر یا مشکل کروموزومی احتمالاً علت 2 تا 4 درصد ابتلا به اوتیسم در بچه های اوتیسم  است.

بسیاری از ژن هایی که در اوتیسم نقش دارند، با رشد مغز مرتبط اند. به همین دلیل است که نشانه های اوتیسم در ارتباط با ایجاد رابطه، عملکرد شناختی و اجتماعی شدن است.

واکسیناسیون:

واکسیناسیون باعث اوتیسم نمی شود و مطالعات نشان می دهند که هیچ ربطی بین این بیماری و واکسینه شدن وجود نداد.

آنها ثابت کرده اند که واکسینه شدن روشی امن است و موادی که در واکسن ها وجود دارند هیچ کدام عامل ایجاد بیماری اوتیسم نیستند.

اگر مبتلا به این بیماری هستید پس در تمام زندگی به آن مبتلا هستید. اما اگر درمان زود هنگام باشد، می تواند تفاوت بزرگی در رشد کودک به اوتیسم ایجاد کند.

اوتیسم و بهبود آن با حیوانات خانگی

فواید اصلی درمان این بیماری با حیوانات خانگی:

• باعث کاهش استرس و نگرانی می شود.

• می تواند مهارت های اجتماعی کودکانی که با حیوان خانگی خود آرامش دارند را تقویت کند.

• به پیشرفت گفتاری و رفتاری کمک میکند زمانی که کودک با حیوان خانگی خود صحبت می کند، بازی می کند و رابطه بر قرار می کند.

• آموزش کودکان در مورد همدردی و مراقبت از چیزی.

• تشویق به مستقل بودن زمانی که کودک احساس می کند می تواند با حیوان خانگی خود به تنهایی جایی برود.

• دادن احساس مسئولیت پذیری و غرور به کودکان ناتوان.

• ارائه روتین، ثبات و امنیت برای کودکانی که در محیط معمولی رشد می کنند.

• کمک به افزایش علایم یا پیشگیری از اوتیسم.

(انجمن درمان فاستر)

آلودگی هوا خطر ابتلای کودک به اوتیسم را زیاد می کند؟

قرار گرفتن در معرض آلودگی خطر ابتلا به اوتیسم در کودکان را افزایش می دهد.

مطالعات اخیر نشان می دهند خطر ابتلا به اوتیسم با قرار گرفتن در معرض 10 میگروگرم  PM2.5 (ذرات معلق) در هر متر مکعب تا 64 درصد در کودکی و 31 درصد در دوره های قبل از تولد افزایش می یابد. (خطر معمولأ در سه ماهه اول دوره جنینی. )  (دانشگاه هاروارد )

روش های درمان:

نوع درمانی که کودک شما دریافت می کند بستگی به وضعیت و نیاز های خاص اوست. زیرا برخی علایم ضعیف و برخی شدید هستند. این درمان ها می توانند برای بهبود گفتار و رفتار و برخی دارو هایی که حالت های مربوط به اوتیسم را مدیریت می کنند، مفید باشند.

تحلیل رفتار کاربردی به کودک شما کمک می کند تا رفتار های مثبت خود را بیشتر کند. این رویکرد برای تقویت بسیاری از مهارت ها و برای انواع موقعیت ها تأثیر دارد از جمله:

• آموزش پاسخ محور

• درمان رفتار کلامی

• مداخله اولیه شدید  رفتاری

• آموزش آزمایشی گسسته

البته درمان و داروی خاصی برای اوتیسم وجود ندارد اما برخی از داروها به علایم مرتبط با این بیماری، مثل افسردگی، تشنج، بی خوابی، مشکل در تمرکز کمک می کنند. البته مطالعات نشان می دهند زمانی دارو ها مؤثر اند که با رفتار درمانی همراه باشند.

متخصصان رژیم غذایی خاصی را برای کودکان با این اختلال اوتیسم پیشنهاد نمی کنند اما تغذیه مناسب اهمیت دارد. زیرا گاهی کودکان برخی از غذاها را نمی خورند یا والدین برخی از غذاها را با هدف درمان یک بیماری حذف می کنند.

انجمن اطفال آمریکا

مؤسسه ملی سلامت و روان