بیماری کبد چرب زمانی رخ می دهد که مولکول های چربی شناخته شده به عنوان تری گلیسیرید، در سلول های کبدی تجمع یابد. عوامل زیادی به توسعه بیماری کبد چرب منجر می شود، نوشیدن زیاد الکل و رژیم غذایی نامناسب، از عوامل اصلی این بیماری است.
ویتامین C و E نقش مهمی در درمان کبد چرب ایفا می کنند.
ویتامین C، که همچنین به عنوان اسید اسکوربیک شناخته می شود، نقش مهمی در فرایندهای فیزیولوژیک متعدد، از جمله تولید کلاژن و سنتز پروتئین ایفا می کند. همچنین به بهبود زخم و سیستم ایمنی بدن کمک می کند. ویتامین C به عنوان آنتی اکسیدان عمل می کند، از سلول ها در برابر رادیکال های آزاد محافظت می کند.
ویتامین E نیز دارای خواص آنتی اکسیدانی است، و نقش مهمی در سوخت و ساز بدن و عملکرد سیستم ایمنی بدن ایفا می کند. از بسیاری از بیماری ها از جمله سرطان و بیماریهای چشمی پیشگیری می کند.
نتایج حاصل از یک مطالعه در اکتبر ۲۰۰۳ نشان می دهد که این ویتامین ها از چرب شدن کبد جلوگیری می کنند.
مصرف ویتامین C در کنار ویتامین E روزانه به مدت شش ماه به عنوان اورسودوکسی کولیک عمل می کند، دارویی تجویزی که برای درمان کبد چرب استفاده می شود.
ویتامین C و E در انواع مواد غذایی یافت می شود. مرکبات، سبزیجات برگ سبز، پاپایا و کلم بروکلی منابع ویتامین C هستند، در حالی که ویتامین E در انبه، بادام زمینی و بادام یافت می شود.
هر دو ویتامین به صورت مکمل های غذایی، کپسول و قرص ها، نیز در دسترس هستند. البته دقت کنید که اگر خواستار استفاده از مکمل های این ویتامین ها هستید، حتماً با تجویز پزشک از آن ها استفاده کنید. دوز قطعی و مشخصی برای استفاده از این ویتامین ها برای درمان کبد چرب وجود ندارد. اما معمولاً ۶۰۰ IU ویتامین E و ۵۰۰ میلی گرم ویتامین C کافی می باشد.
به خاطر داشته باشید که مصرف بیش از حد از مکمل های ویتامین می تواند عوارض جانبی ایجاد کند، ویتامین C ممکن است منجر به ناراحتی معده و اسهال شود، در حالی که میزان بالای ویتامین E ممکن است مانع از لخته شدن خون شود.
