خیلی چیزها می توانند توانایی فرد را برای رسیدن به نعوظ کاهش دهند.
اختلالات نعوظ در واقع در اثر نرسیدن خون کافی به آلت تناسلی مردان ایجاد می شود.
برخی بیماری ها و عدم تحرک، و همچنین مصرف برخی مواد و دارو ها می تواند موجب این امر شود، که در ادامه ی مطلب به آن ها می پردازیم.
داروهای ضد افسردگی
دارو های ضد افسردگی از بزرگترین مجرمان برای اختلالات نعوظ هستند.
بعضی داروهای ضد افسردگی، مانند پروزاک، پاکسیل و Lexapro می توانند میل جنسی را کاهش دهند و در واقع موجب تأخیر انزال شوند.
سیگار کشیدن
سیگار و دود آن به رگ های خونی آسیب می زنند و موجب می شوند که خون کافی به اندام های تناسلی نرسد.
در واقع سیگار فقط به فعالیت های جنسی مردان آسیب نمی زند، بلکه این امر در مورد زنان نیز صادق است.
داروهای ضد فشار خون
دارو هایی که فشار خون را کاهش می دهند موجب می شوند که خون کافی به اندام های تناسلی مردان نرسد و مشکلاتی ایجاد کند.
استاتین ها
برخی مطالعات قدیمی نشان می دهد که استاتین ها با کاهش تولید کلسترول بدن، موجب کاهش هورمون جنسی مردانه، یعنی تستوسترون می شوند.
مطالعات اخیر نشان می دهند که استاتین ها موجب اختلالات نعوظ به طور موقتی می شوند، ولی استفاده ی دراز مدت از آن ها، در کل موجب بهبود روابط جنسی می شود، چون ساختار لیپید ها را بهبود می بخشد.
آنتی هیستامین ها
پزشکان گاهی برای کاهش حالت تهوع، شل شدن عضلات و القاء خواب این دارو ها را تجویز می کنند، ولی آنتی هیستامین ها موجب اختلالات نعوظ می شوند.
از جمله ی این دارو ها می توان Phenergan، Flexeril و Unisom را نام برد.
مواد مخدر، سیگار و الکل
کوکائین، متادون، و ماری جوانا می توانند موجب اختلالات نعوظ و کاهش پاسخ مغز به محرک ها شوند.
سیگار نیز می تواند مشکلات بسیاری در امور جنسی ایجاد کند.
الکل نیز از توانایی مغز برای پاسخ به تحریکات می کاهد و استفاده ی طولانی مدت از آن موجب آسیب رسانی به بدن و مخصوصاً کبد می شود.
سویا و محصولات حاوی سویا
سویا حاوی مواد شیمیایی است که ساختاری شبیه به استروژن دارد.
سویا و فراورده های تشکیل شده از آن، که بسیاری از افرادی که از رژیم غذایی گیاهخواری پیروی می کنند، از آن استفاده می کنند، موجب اختلالات نعوظ و کاهش میل جنسی می شود.
