سندرم خشکی چشم بیماری شایعی است که ویژگی اصلی آن اختلال غدد اشکی و سلول های شاخی ملتحمه چشم است.
چشم ها برای حفظ رطوبت، سهولت حرکات و نیز دید طبیعی به جریان مداوم اشک نیازمندند.
سیستم اشکی ترکیبی از آب برای حفظ رطوبت، روغن برای سهولت حرکات، موکوس برای شفاف بودن و نیز آنتی بادی و پروتئین های خاص برای حفاظت چشم ها در برابر عفونت می باشد که در مجموع باعث حفظ سلامت چشم ها می شود.
تمام این مواد توسط غدد خاصی که در اطراف چشم هستند، ترشح می شوند. زمانی که هر گونه اختلال در این سیستم اشکی ایجاد شود، فرد ممکن است دچار سندرم خشکی چشم گردد.
سندرم خشکی چشم چیست؟
سندرم خشکی چشم بیماری شایعی است که ویژگی اصلی آن اختلال غدد اشکی و سلول های شاخی ملتحمه چشم است. این اختلال می تواند منجر به صدمه سطوح چشمی گردد و در نتیجه علائم ناشی از آن، کیفیت زندگی فرد را به شدت تضعیف نماید.
آسیب بینایی، سوزش و خارش و درد چشم ها و تضعیف دید چشم ها از عوارض جدی این بیماری است که معمولا لایه نازکی از اشک می تواند تمام این عوارض را تسکین دهد.
بیشتر افراد مبتلا به این اختلال بالای ۴۰ سال دارند. البته گروه سنی در معرض خطر معمولا ۲۵ تا ۳۰ ساله ها هستند.
سندرم خشکی چشم می تواند هر فردی را تحت تاثیر قرار دهد، اما شیوع آن در زنان (مخصوصاً بعد از یائسگی) بیشتر از مردان است.
علل ابتلا به سندرم خشکی چشم ها چیست؟
این اختلال چشمی ناشی از کاهش تولید اشک در چشم ها است. همانطور که گفتیم اختلال در سیستم اشکی می تواند از اختلال در هر جزء آن ناشی شود، مثل ناهنجاری در ترشح مخاط و چربی طبیعی چشم.
با این حال خشکی چشم ناشی از کم بودن آب چشم ها که از تولید کم اشک یا تبخیر بیش از حد آن ناشی می شود، شایع ترین علت این بیماری است. پس آب و هوا و دمای محیط نقش بسیار مهمی در ابتلا به خشکی چشم دارند.
