یک بیماری مادر زادی مفصل ران می باشد که یک تا دو نفر از هر هزار نوزاد متولد شده را مبتلا می کند بیشترین شیوع در اولین بچه زنانی اتفاق می افتد که سابقه ای از این بیماری در یکی از بستگان آنان وجود داشته باشد.
ب- علت:
مفصل ران به صورت یک مفصل گوی و کاسه می باشد. هر علتی که باعث کم عمق شدن این کاسه شود می تواند به سر استخوان ران اجازه دهد که به بیرون از کاسه بلغزد و در نتیجه باعث پیدایش در رفتگی مفصل ران شود. چندین عامل در به وجود آمدن این نقص دخالت دارد.این عوامل ژنتیکی یا محیطی هستند.
DDH در دختران ۹ برابر بیشتر از پسران است بچه هایی که در زایمان اول متولد می شوند در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
ج- علائم:
این بیماری علائم مختلفی دارد اما هر بچه مبتلا تمام علائم را ندارد.
مجموعه علائم DDH شامل موارد زیر است:
د- تشخیص:
تمامی نوزادان در بدو تولد توسط پزشک متخصص اطفال معاینه می شوند و اگر پزشک در این معاینه به وجود این بیماری مشکوک شود. از روش های تشخیص غیربالینی استفاده می شود که این روشها عبارتند از:
هـ- درمان:
درمان براساس موارد زیر تعیین می شود:
برای انجام این هدف روشهای مختلفی وجود دارد که به برخی از آنها در زیر اشاره می کنیم:
۱- استفاده از یک PAVLIC HARNESS
این وسیله که دو پای نوزاد را توسط چهاربند در وضعیت خم شده و چرخیده به خارج حفظ می کند ، برای سنین قبل از ۶ ماهگی مناسب است. کودک با این وسیله می تواند در محدوده ای که پزشک دستگاه را تنظیم می کند، به پاهای خود حرکت دهد.این وسیله به صورت دائمی برای مدت حداقل ۶ هفته استفاده می شود و در صورت باقی بودن سر استخوان ران در داخل کاسه مفصل پس از این مدت بتدریج مدت زمان پوشیدن آن کم می شود در مدت زمانی که کودک تحت درمان با این وسیله است بایستی توسط پزشک ویزیت شود و سونوگرافی به عمل آید.
۲- جااندازی مفصل زیر بیهوشی و گچ گیری:
اگر درمان به روش قبلی موفق نباشد یا کودک دیر مراجعه کرده باشد، می توان از این روش استفاده کرد.
۳- جراحی:
در صورتی که درمان های فوق موثر نباشد و یا بیماری بعد از سن ۱۸ ماهگی تشخیص داده شده باشد درمان این بیماری جراحی و اصلاح مشکل مفصل ران می باشد که بعد از جراحی مجدداً به روش فوق گچ گیری می شود .
* پیش آگهی دراز مدت برای کودک مبتلا به DDH:
هر چه این بیماری در سن پایین تری تشخیص داده شود و تحت درمان قرار گیرد نتیجه دراز مدت آن بهتر است و هر چه درمان انجام شده دقیق تر باشد و مراقبتهای پدر و مادر از کودک منطبق تر با توصیه های پزشک معالج باشد نتیجه درمان بهتر است. در مجموع با درمان صحیح و به موقع این بیماری کودک به زندگی طبیعی باز می گردد.
اما در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع و صحیح عوارض متعددی پیش روی کودک خواهد بود – که عبارتند از:
پس با بی توجهی به نوزاد تازه متولد شده تان امکان برخورداری از یک زندگی طبیعی را از وی سلب نکنید.
