شرح بیماری
استوماتیت عبارت است از التهاب فراگیر دهان (شامل مخاط دهان، لب‌ها، زبان و کام) که دارای ۲ نوع اصلی است: استوماتیت هرپسی حاد و استوماتیت آفتی (زخم دهان) که شایع‌تر است. سایر انواع عبارتند از ژنژیویت، پریودنتیت، کاندیدیاز (برفک) و آنژین و نسان. استوماتیت ممکن است نشانه‌ای از یک اختلال زمینه‌ای جدی‌تر باشد.
علایم شایع
علایم بسته به نوع فرق می‌کنند.
التهاب دهان
قرمزی و خونریزی
درد خفیف تا شدید
زخم‌های دهان
تنفس بدبو
ممکن است با بی‌اشتهایی، خستگی، تب و تحریک‌پذیری همراه باشد.
علل
عفونت
تروما
خشکی
تحریک‌کننده‌ها
عوامل سمی
بیش حساسیتی
بیماری‌های خودایمنی
کمبود ویتامین
کم‌خونی
گاهی ناشناخته
عوامل افزایش دهنده خطر
آلرژی به غذا یا داروها
سیگار کشیدن
دندان مصنوعی
استرس روحی، اضطراب
دندان‌های ناهموار
پرتودرمانی
شیمی‌درمانی
سوء مصرف الکل، غذاهای داغ یا چاشنی‌ها
حساسیت به دهان‌شوها، رنگ شکلات‌ها، رژ لب
عوارض جانبی داروها
مواجهه شغلی با رنگ‌ها، فلزات سنگین، بخار اسید، غبار صنعتی
پیشگیری
در صورت امکان از عوارض خطرزا اجتناب کنید.
عواقب مورد انتظار
در اکثر موارد در عرض ۲-۱ هفته و در سایر موارد ۳-۲ هفته بهبود می‌یابد. برخی نیازمند درمان هستند و سایرین خود به خود بهبود می‌یابند.
پیامدهای دیگر به اختلال زمینه‌ای بستگی دارد.
عوارض احتمالی
ممکن است پس از درمان عود کند.
اختلال زمینه‌ای ممکن است عوارض خطرناکی دربر داشته باشد.
درمان
درمان بسته به علت فرق می‌کند. گاهی تعیین آن مشکل است. معاینه فیزیکی لازم است و گاهی تهیه گستره یا کشت ضایعات عامل مسبب را مشخص می‌کند.
بهداشت کامل دهان مهم است.
ترک سیگار
دندان های مصنوعی را از لحاظ تناسب با لثه‌ها خوب کنترل کنید.
داروها
در صورتی که بتوان علت زمینه‌ای را کشف کرده داروها به طور خاص متوجه آن خواهند بود.
ممکن است شست‌وشو دهنده‌های بینی یا قرص‌های خوراکی تجویز شوند.
داروهای بی‌حس‌کننده موضعی ممکن است مفید باشند.
در صورت مشخص شدن عامل مسبب، داروهای ضد قارچ، ضد باکتری یا استروئیدی موضعی
مکمل‌های ویتامینی در صورت نیاز
