فعالیت بدنی:
روزانه حداقل ۳۰-۴۵ دقیقه فعالیت و تمرینات بدنی داشته باشید. ورزش با تغییراتی که در سوخت و ساز هورمون ها ایجاد می کند، خطر ابتلا به بیماری سرطان پستان را ۲۰ تا ۴۰ درصد کاهش میدهد.
رژیم غذایی:
سعی کنید رژیم غذایی سالم (شامل ۵ واحد یا بیشتر در روز مصرف میوه و سبزی با رنگ های متنوع) داشته باشید. و مواد غذایی زیر را در رژیم خود بگنجانید:
مواد غذایی سرشار از فیبر مانند سیب و اسفناج، از مقدار سرطان‌زای استروژن در جریان خون می‌کاهند و تا ۵۴ درصد احتمال بروز این سرطان را کاهش می‌دهند.
بر اساس نتایج پژوهش ها تا به امروز، غذاهای حاوی سویا به‌عنوان بخشی از رژیم غذایی سالم برای افرادی که سابقه سرطان های حساس به هورمون از جمله سرطان پستان را دارند، مناسب است. اگر سویا جایگزین غذاهای حیوانی پر چرب شود، بهتر می تواند از سلامت بدن محافظت نماید، زیرا بدون کلسترول، بدون چربی اشباع و سرشار از پروتئین است و نیز به عنوان منبع خوب کلسیم و سایر ویتامین ها و مواد معدنی به شمار می رود.
سبزیجات خانواده سیر و پیاز تاثیر سرطان‌زای مولکول‌های رادیکال آزاد را خنثی کرده و مانع از تکثیر سلولهای سرطانی میشوند.
مناسب‌ترین ویتامین در کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان شامل ویتامینهای A,D,E و روغن ماهی امگا – ۳ هستند.
چربی:
از رژیم غذایی کم چرب پیروی کنید. مصرف چربیهای ترانس و چربیهای اشباع شده را کاهش دهید و غذاهای بدون کلسترول و منابع پروتئین کم چرب و چربیهای گیاهی مانند سویا، روغن زیتون، روغن دانه کتان، و روغن هسته انگور را به برنامه غذایی خود بیفزایید.
وزن:
از طریق مشورت با یک کارشناس تغذیه، وزن خود را در محدوده ی سلامت حفظ کنید. بررسی‌ها نشان میدهد که افزایش وزن یک عامل مؤثر در بروز سرطان پستان است. البته این خطر بویژه زمانی تشدید میشود که اضافه وزن ناشی از مصرف زیاد شیرینی‌ها، نوشابه‌های قندی و سایر کربوهیدراتهای تصفیه شده باشد.
موادشیمیایی و داروها:
تا حد امکان از تماس با عوامل سرطان‌زا مثل مواد غذایی سرطان زا، تشعشعات غیرضروری پرتوایکس، هورمون درمانی، تماس فیزیکی یا استنشاق حشره‌کش‌ها و آفت‌کش‌ها پرهیز کنید. پژوهشها نشان داده است درمانهای جایگزینی هورمونی خطر ابتلاء به سرطان پستان را افزایش می دهد. برای زنان در معرض خطر بالای سرطان پستان مصرف برخی از داروهای شیمایی که از رسیدن استروژن به گیرنده های موجود در سلول های سرطانی جلوگیری می کند، توصیه می شود. البته در بعضی از زنان عوارض ناشی از داروها ممکن است که قابل قبول نباشد.
سیگار:
زنانی که سیگار میکشند یا در معرض دود سیگار هستند، ۴۰ درصد بیشتر در معرض ابتلا به سرطان پستان هستند. اما ترک آن بلافاصله تاثیرات سودمندی در کاهش این خطر برجای می‌گذارد.
الکل:
از الکل پرهیز کنید.پژوهش های اخیر نشان داده اند که هر نوع الکلی اعم از آبجو، شراب، عرق، و همچنین سایر انواع نوشابه های الکلی می تواند باعث افزایش خطر ابتلاء به سرطان پستان شوند.
شیر دادن:
۶ ماه شیردادن به نوزاد به عنوان عاملی برای کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان در نظر گرفته می شود. هر چقدر طولانی تر شیردادن انجام شود بهتر است.
خودآزمایی پستان:
یکی از راههای تشخیص زود رس سرطان پستان خود آزمایی ماهانه پستان است. همه زنان از سن ۲۰ سالگی باید خودآزمایی پستان را انجام دهند و نسبت به وضعیت طبیعی پستان های خود اگاهی داشته باشند و هر گونه تغییر را به پزشک اطلاع دهند.
بهترین زمان معاینه ماهیانه، ۵تا۱۰روز بعد از قاعدگی، بعداز یائسگی یک روز از ماه مثلااول هر ماه است.
مراحل خود آزمایی:
مرحله مشاهده:
جلوی آینه بایستید وبه ظاهر اندازه وشکل پستان در حالتهای مختلف دست دقت کنید. ابتدا دستها در کنار بدن قرار داده ونگاه کلی به تمام قسمتهای پستان نمایید. دستها را بالای سر برده و به قسمتهای خارجی پستان دقت کنید. برای بهتر دیدن قسمتهای تحتانی پستان دستها را پشت سر ببرید. و در نهایت دستها را به کمر فشار دهید وکمی به جلو خم شوید در این حالت به قسمتهای فوقانی پستان توجه کنید.
مرحله لمس:
روی یک سطح صاف بخوابید و یک بالش زیر سرتان قرار دهید. ابتدا در شروع با کف دست در جهت عقربههای ساعت دنبال توده بگردید، سپس با نوک سه انگشت وسط دست مقابل در حالی که در کنار هم قرار دارند بصورت حرکات کوچک دایره وار از مرکز به سمت خارج در جهت عقربه های ساعت بدنبال توده بگردید.
در صورت مشاهده هر تغییری درظاهر پستانهای خود حین خودآزمایی، برای انجام معاینه بالینی، سونوگرافی و ماموگرافی به پزشک مراجعه نمایید.
گرچه گاهی آقایان نیز به سرطان پستان مبتلا میشوند اما تعداد آقایان مبتلا به این بیماری تقریباً یک صدم خانم هاست.
در بعضی از خانم ها عوامل مستعد کننده ای وجود دارد که احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد و از بین آنها می توان به وجود سابقه سرطان پستان در بستگان مخصوصاً بستگان درجه اول فرد (مادر، خواهر، دختر)، کم تحرکی و چاقی پس از سن یائسگی، مصرف چربی به مقدار زیاد، افزایش سن، سابقه سرطان سینه و عود مجدد بیماری، یائسگی دیررس (بعد از ۵۵ سالگی)، بچه دار نشدن یا حتی تولد اولین فرزند بعد از سن ۳۰ سالگی اشاره کرد.
خانمها نباید منتظر این علائم باشند بلکه از سن ۲۵ سالگی باید سالی یک بار توسط پزشک معاینه شوند و از ۳۵ سالگی به بعد، با توصیه پزشک در پنج سال اول یک ماموگرافی و سپس هر دو سال یک بار ماموگرافی داشته باشند. به طور معمول بین ۴۰ تا ۵۰ سالگی باید هر دو سال یک بار و از سن ۵۰ تا ۷۰ سالگی باید به صورت سالانه ماموگرافی پستان انجام شود اما خانم هایی که عوامل مستعد کننده مانند سابقه فامیلی و سرطان پستان در سنین پایین در آنها وجود داشته باشد باید ماموگرافی را تحت نظر پزشک از سنین پایین تری شروع کنند.همچنین مراجعه به پزشک ربطی به اینکه خانم متاهل یا مجرد است ندارد و گاهی توده ها در خانم های مجرد هم دیده میشود.
