مقایسه گندم با چاودار
این گیاهان دانه هایی را تولید می کنند که منبع غذایی عالی برای انسان ها و حتی حیوانات به شمار می روند. غلات از قسمت هایی به نام اندوسپرم، جوانه و سبوس تشکیل شده اند. جوانه غلات کامل حاوی ویتامین ها و فیبر است و اغلب برای افزایش ارزش غذایی مورد استفاده قرار می گیرد. سبوس نیز لایه بیرونی دانه است و حاوی فیبر و برخی اسیدهای چرب می باشد.
گندم:
گندم یکی از اولین غلاتی است که در دوران باستان کشت می شد. گندم در شرایط آب و هوایی معتدل رشد می کند و به عنوان سومین محصول جهان شناخته شده است، اما بر اساس گفته وب سایت Gramene، مردم گندم را بیشتر از هر دانه دیگر در تغذیه خود قرار می دهند. گندم به طور معمول به آرد تبدیل می شود. گندم به دلیل داشتن گلوتن برای افراد سلیاکی مناسب نمی باشد. از گندم در ماکارونی، نان و غلات مختلف برای صبحانه استفاده می شود و یکی از اجزای تشکیل دهنده بسیاری از غذاهاست. گندم به انواع زمستانه و بهاره، و همچنین انواع سخت و نرم تقسیم می شود. گندم متأسفانه جزو غلاتی است که دارای کربوهیدرات ساده بوده و برای افراد دیابتی مضر است و باعث چاقی و تجمع چربی در بدن می شود.
چاودار:
چاودار غله ای بسیار مقاوم است که در آب و هوای سرد نیز می تواند رشد کند و نسبت به خشکسالی و یخ زدگی از خود مقاومت نشان می دهد. چاودار برای مصرف انسان و حتی خوراک حیوانات نیز استفاده می شود. از چاودار در انواع نان و به خصوص برای وعده صبحانه مصرف می شود.
چاودار پرک صبحانه فوری ۲۰۰ گرمی
تغذیه با چاودار:
مصرف چاودار، کربوهیدرات پیچیده، فیبر و انواع ویتامین از جمله ویتامین E، ویتامین B، ریبوفلاوین و هم چنین مواد معدنی مانند کلسیم، پتاسیم و فسفر را برای بدن فراهم می کند. گلوتن چاودار در مقابل گلوتن گندم بسیار ناچیز می باشد، از این رو برای افرادی که به گلوتن حساسیت دارند می تواند مناسب باشد و از آن جا که برخلاف گندم کربوهیدرات پیچیده است لذا برای مصرف افراد دیابتی مانعی ندارد و جزو غلاتی است که در لاغری نقش بسزایی دارد.
عضو اینستاگرام ما شوید (oab_food) و اخبار تحقیقات پزشکی روز جهان را دریافت کنید.
