غذاهای دریایی و خواص آنها

مصرف ماهی و مزایای آن  : ماهی ها بخش مهمی از یک  رژیم غذائی سالم هستند. مصرف ماهی ، به مقدار یک یا دو بار درهفته می تواند در کاهش خطر ابتلا به بیماری هائی مانند آسم دوران کودکی تا سرطان پروستات موثر باشد.

ماهی ، منبع غنی ازاسیدهای چرب  امگا ۳ است. گوشت ماهی حاوی مقدار کمی چربی و مقدار زیادی پروتئین می باشد. مصرف ماهی در دوران بارداری میزان خطر تولد نوزاد نارس را کاهش می دهد .

روش های سالم برای لذت بردن ازمصرف ماهی عبارتند از : سرخ شده ، پخت در فر ، آب پز ، بریان شده و بخار پز .

بعضی از ماهی ها حاوی مقدار زیادی جیوه می باشند و باید به ندرت مصرف شوند یا به هیچ وجه مصرف نشوند.

مزایای استفاده از ماهی ها به طور کلی به دلیل داشتن : 

–    مقدار زیاد پروتئین
–    مقدار کم چربی اشباع شده
–    مقدار زیاد چربی غیر اشباع
–    مقدار زیاد امگا ۳

مقدار مواد مغذی موجود در انواع ماهی ها : 

•    منابع غنی اسیدهای چرب امگا ۳ : ماهی سالمون ، ماهی تن، شیر ماهی، غزل آلای دریاچه ای، ساردین ، کیلکا
•    منابع غنی پروتئین : ماهی تن ، ماهی آزاد ، ماهی سرخو ، اره ماهی . مقدار پروتئین موجود در اکثر ماهی ها مشابه هم است.
•    غنی ترین منابع ویتامین B12 : حلزون ، شیر ماهی ، کیلکا ، ماهی تن باله آبی ،غزل آلای رنگین کمانی  و سالمون
•    غنی ترین منبع آهن : حلزون ، میگو ، شیر ماهی  ، اره ماهی
•    کم ترین منبع آهن :  ماهی سرخو ، ماهی خاردار دریائی
•    غنی ترین منبع روی : انواع خرچنگ ، اره ماهی و حلزون
•    غنی ترین منبع کلسیم : ماهی سالمون با استخوان
•    غنی ترین منبع چربی کل و چربی های اشباع شده و کالری ها : شیر ماهی
•    کم ترین منبع چربی کل و چربی های اشباع شده : خرچنگ دریائی (لابستر)
•    غنی ترین منبع کلسترول : میگو ، شیر ماهی  و خرچنگ دریائی (لابستر)
•    کم ترین منبع کلسترول : ماهی تن باله زرد ، ماهی تن ، ماهی سرخو ، هالیبوت (نوعی ماهی پهن بزرگ ) ، ماهی هامور ( نوعی ماهی دریاهای گرمسیر )
•    پرخطرترین از لحاظ آلاینده ها : گربه ماهی وحشی ، میگو ، غزل آلای دریاچه ای ( ماهی آب های گرم و دریاچه های حاوی سموم گیاهی )

مصرف میگو و مزایای آن 

پس از ماهی ، میگو مهمترین غذای دریائی به حساب می آید. میگو خام گوشت سفت و شفافی دارد که حاوی کالری و چربی اشباع شده کمی می باشد. میگوها اندازه  و رنگ های گوناگونی دارند مانند صورتی، خاکستری و مایل به زرد. مواد مغذی آن بسیار زیاد است و حاوی ویتامین ها و مواد معدنی بسیاری می باشد.

–    میگو حاوی ماده معدنی سلنیوم است . سلنیوم( selenium ) در خنثی سازی تاثیرات رادیکال های آزادی که باعث بروز سرطان می شوند موثر است.
–    میگو دارای  مقادیر زیادی پروتئین کم چرب و کم کالری است .
–    میگو حاوی مقادیر قابل ملاحظه ای ویتامین D  می باشد که برای سلامت دندان ها و استخوان ها ضروری است ، همچنین جذب کلسیم و فسفر را در بدن تنظیم می کند.
–    میگو دارای  مقادیر زیادی  ویتامین B12 می باشد و مصرف آن  باعث عملکرد درست مغز و بلوغ گلبول های خون می گردد.
–    میگوها حاوی اسیدهای چرب امگا ۳ می باشند و از آنجا که کلسترول خون را کاهش می دهند باعث محافظت بدن دربرابر بیماری های  قلبی عروقی می گردند. این اسید چرب از لخته شدن خون ، گسترش آرتروز مفصلی ، گسترش تومورهای سرطانی وهمچنین بیماری آلزایمر جلوگیری می کند.
–    میگو دارای خاصیت ضد التهابی است و در کاهش تورم لثه ها موثر است.

در مصرف میگو و خرچنگ زیاده روی نکنید. 

مححقان دریافته اند که میگوها و خرچنگ ها و سایر سخت پوستان دریائی ممکن است حساسیت زا باشند و باعث تحریکات پوستی ، کهیر ، خارش ، تورم لب ها ، زبان ،  گلو و حتی  مشکلات تنفسی و سرگیجه شوند. برای پرهیز از چنین عارضه هائی ،  توصیه می شود که در یک وعده غذایی ، حجم زیادی از آن مصرف نشود.

میگوها به صورت طبیعی حاوی ماده ای به نام پورین (purine) هستند. برخی نسبت به این ماده کم تحمل هستند و این ماده می تواند باعث  افزایش اسید اوریک در بدن شود که در نهایت منجر به بیماری نقرس می گردد.

می توانید از لیست زیر انواع ماهی ها را بر اساس نوع گروه خونتان انتخاب نمائید و از مصرف ماهیها و غذاهای دریائی مضر دوری کنید.

ماهی های سودمند ، مجاز و مضر برای دارندگان گروه خون O

ماهی های سودمند ، مجاز و مضر برای دارندگان گروه خونA  

ماهی های سودمند ، مجاز و مضر برای دارندگان گروه خونB  

 ماهی های سودمند ، مجاز و مضر برای دارندگان گروه خون AB 

در ادامه به بررسی نقش ماهی ها در جلوگیری از انواع  بیماری ها و همچنین مضرات جیوه موجود در ماهی ها می پردازیم که می توانید با کلیک بر روی عکس های زیر به مطالعه این موارد بپردازید.